Nazwisko Coben nie jest mi obce, jednak nie z autopsji, a tylko z widzenia. Wielokrotnie mijałam różnorodne dzieła pisarza, ale jakoś zawsze było mi z nim nie po drodze. Okładki i tytuły zachęcały, kusiły. Lecz widząc na blogach zachwytów na temat twórczości Harlana Cobena, postanowiłam dłużej nie zwlekać i osobiście przekonać się, co jest w jego twórczości takiego wyjątkowego.

Postanowiłam sięgnąć po książkę pt.”W głębi lasu”. Głównym bohaterem jest Paul Copeland. Jest on prokuratorem okręgowym, ale 20 lat temu, był wychowawcą na obozie letnim PLUS. Ten epizod wywarł na psychice Paula nie uleczalny uraz. W czasie obozowych wakacji, w lesie w brutalny sposób zostaje zamordowanych czworo nastolatków (dwoje z nich zostaje odnalezionych), wśród zamordowanych jest siostra Paula. Mija 20 lat od tej tragedii i nagle Copeland zostaje wezwany, by rozpoznać denata. Paul w ofierze zabójstwa rozpoznaje niby zamordowanego nastolatka. Zaczyna się morderczy pęd, by się dowiedzieć, czy i siostra prokuratora przeżyła, i czemu zmarły ukrywał się 20 lat, nie ujawniając, że nie zginął tego lata w lesie....

Harlan Coben urzekł mnie. Czym? Otóż swoim mistrzowskim stylem. „W głębi lasu”, to nie tylko jeden wątek. Być może wątek próby dowiedzenia się prawdy o dramacie zprzed lat jest tematem przewodnim, ale w tle są problemy poboczne, z którymi musi się zmierzyć Paul. Jest on młodym wdowcem, musi sprostać wychowaniu małej córeczki, której bardzo brakuje kobiecej ręki. Musi wybrać między lojalnością wobec rodziny, a prawdomównością oraz toczy skomplikowany proces o gwałt na tancerce egzotycznej. Właśnie, to pomieszanie z poplątaniem bardzo mnie się podobało. Każdy wątek, to odrębna historia, a punktem wspólnym jest przeszłość. Czy Paul poradzi sobie, z tym całym natłokiem spraw i problemów? Czy jego siostra żyje? A może jej ciało spoczywa, gdzieś tam w lesie?

W tej lekturze znajdziecie wszystko to, co powinien zawierać wyśmienity thriller. Jest napięcie, akcja, strach, wątpliwości, dochodzenie, bardzo dobre i treściwe dialogi. Wszystko jest napisane w idealnych proporcjach. Wątki nie wchodzą „sobie w paradę”, a współgrają ze sobą i tworzą jednolitą całość.
Teraz, gdy już jedna książka Cobena za mną, nie dziwię się, czemu wielu z Was jest fanami, tego pisarza. Ja od teraz też jestem jego fanką i już gromadzę kolejne lektury do przeczytania.

Nazwisko Coben nie jest mi obce, jednak nie z autopsji, a tylko z widzenia. Wielokrotnie mijałam różnorodne dzieła pisarza, ale jakoś zawsze było mi z nim nie po drodze. Okładki i tytuły zachęcały, kusiły. Lecz widząc na blogach zachwytów na temat twórczości Harlana Cobena, postanowiłam dłużej nie zwlekać i osobiście przekonać się, co jest w jego twórczości takiego...