Po przeczytaniu tej krótkiej opowieści (niespełna 200 stron) chciałoby się się powiedzieć: Franz Kafka powrócił. Józef K. to w "Rachunku" współczesny 35-latek mieszkający w Szwecji którego życie można określić jednym słowem: przeciętność.
Żyje z dnia na dzień: wynajmuje małe mieszkanko, pracuje na część etatu w wypożyczalni filmów video, nie ma żony i dzieci a jego jedynym przyjacielem jest sknerowaty Roger.
Pewnego dnia dostaje do skrzynki tajemniczy rachunek na oszałamiającą kwotę ponad 5 milionów. Nie wiadomo od kogo, nie wiadomo za co więc początkowo traktuje to jak pomyłkę.
Jednak gdy przychodzi wezwanie do zapłaty wraz z odsetkami z firmy windykacyjnej nasz bohater zaczyna szukać informacji i dowiaduje się że przesłany rachunek to suma którą musi uiścić za przeżyte szczęście.
Przekonany że zaszło jakieś ogromne nieporozumienie bohater stara się wyjaśnić sprawę w trybie urzędowych pukając do setek drzwi i wypełniając tysiące formularzy.
Jednocześnie wspomina swoje dotychczasowe życie i analizować czym tak na prawdę jest szczęście.

Powieść Jonasa Karlssona (wydaje mi się że to zdjęcie autora widnieje na okładce) stara się odpowiedzieć na pytanie które od zarania dziejów zaprząta umysły filozofów: czym jest szczęście? co to znaczy dobrze przeżyć swoje życie? co jest w nim najważniejsze?
Odpowiedź którą sugeruje nam autor może się wydać na pierwszy rzut oka banalna ale z drugiej strony któż by nie chciał aby nasz życie było choć odrobinę prostsze.

Historia zmusza do refleksji, zatrzymuje w biegu i choć jest do przeczytania w jeden wieczór w głowie zostaje znacznie dłużej.

Po przeczytaniu tej krótkiej opowieści (niespełna 200 stron) chciałoby się się powiedzieć: Franz Kafka powrócił. Józef K. to w "Rachunku" współczesny 35-latek mieszkający w Szwecji którego życie można określić jednym słowem: przeciętność.
Żyje z dnia na dzień: wynajmuje małe mieszkanko, pracuje na część etatu w wypożyczalni filmów video, nie ma żony i dzieci a jego jedynym...