Brzemię
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- The Burden
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Dolnośląskie
- Data wydania:
- 2016-01-13
- Data 1. wyd. pol.:
- 1998-01-01
- Liczba stron:
- 304
- Czas czytania
- 5 godz. 4 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324582167
- Tłumacz:
- Maciej Grabski
- Tagi:
- Maciej Grabski
Jedenastoletnia Laura Franklin jest wściekła, gdy na świat przychodzi jej siostra Shirley, urocze dziecko, które wkrótce stanie się oczkiem w głowie całej rodziny. Ale jej uczucia do siostry zmieniają się całkowicie pewnej dramatycznej nocy — wtedy Laura przysięga sobie chronić dziewczynkę ze wszystkich sił. Przez lata opiekuje się siostrą wytrwale i zaborczo, a brzemię jej miłości do Shirley odciska się piętnem na życiu obu sióstr. Kiedy Shirley zaczyna tęsknić za wolnością i własnym życiem Laura musi zrozumieć, że miłość nie może być obsesją.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Ciężar bycia dzieckiem
Dzieciństwo kojarzyć się zwykło z okresem szczęścia i beztroski, z czasem sielankowego biegania po łące, niewinnego zachwytu pięknem przyrody oraz bezwarunkowej miłości rodziców. Wielu ludzi ma takie doświadczenia… głównie natury czytelniczej. Niestety spory procent ludzkości częściej mógł o takim dzieciństwie czytać niż go doświadczać. Można za to winić różne czynniki zewnętrzne, natury społeczno-ekonomicznej (bieda, ustrój polityczny, miejsce zamieszkanie itd.),ale często takie a nie inne dzieciństwo zawdzięcza się własnej rodzinie.
Agatha Christie przyzwyczaiła czytelników do świetnego tła obyczajowego w swoich doskonałych kryminałach. Teraz, dzięki wznowieniom jej powieści obyczajowych opublikowanych pod pseudonimem Mary Westmacott, można odkryć w jej twórczości odważnie opisane problemy natury ludzkiej, uważane za tematy tabu. Autorka nie stroni w swych dziełach od opisywania dramatycznych, a niekiedy nawet tragicznych wydarzeń. W „Brzemieniu” nie waha się zrujnować pozytywnych skojarzeń osoby czytającej, podejmując trudny i kontrowersyjny temat niejednakowej miłości rodziców do każdego z dzieci i faworyzowania jednego z nich. Oprócz tego pojawiają się inne, równie niełatwe kwestie, jak zazdrość o rodzeństwo, zawiedzione nadzieje wobec rodziny, odpowiedzialność czy wreszcie choroba i śmierć.
Życie głównej bohaterki powieści Laury Franklin raz za razem okazuje się być dalekie od tego, czego można się spodziewać: zachowanie rodziców wobec dziewczynki nie zyskałoby aprobaty specjalistów od wychowania, kontakt z rodzeństwem jest – delikatnie mówiąc – dziwny, a wydarzające się w życiu rodziny tragedie skutkują nieoczekiwanymi decyzjami dorosłych. Wszystko to sprawia, że dziecko żyje w stanie niepewności i braku poczucia bezpieczeństwa, z czym radzi sobie tak, jak umie czyli przez niestandardowe zachowania i szukanie wsparcia u osób zupełnie, wydawałoby się, nieodpowiednich. Pewnej nocy, w dramatycznych okolicznościach, wszystko się nagle zmienia – Laura podejmuje decyzję brzemienną w skutki, która na zawsze zmieni układ sił w rodzinie i odciśnie piętno na życiu kilku osób, a także jej własnym.
Autorka, opisując różne meandry życia rodzinnego, nie mami czytelnika słodkimi obrazkami rodem z komedii romantycznych, ale przedstawia całą paletę emocjonalnych odcieni rodzinnej historii. Nie znajdzie się tu ani łatwego pocieszenia, ani klasycznego happy endu. Ze zdumieniem za to odkryć można w książce wątki mistyczne i religijne czy tematykę poświęcenia i społecznego zaangażowania, czyli kwestie będące wciąż na czasie. Na tle zalewających wciąż rynek książki produktów obyczajowych powieść Westmacott (Christie) okazuje się przyciągać świeżością spojrzenia na trudne kwestie, wnikliwością obserwacji oraz głębią opisu ludzkiej psychiki. Ostatnie zdanie dzieła nie pozwoli zamknąć książki z zadowoleniem z zakończenia miłej lektury, lecz zostawi nas z uczuciem lekkiego dyskomfortu albo przynajmniej z potrzebą przemyślenia tego, co przeczytaliśmy. Choć bowiem życie rzadko przypomina powieść, to dobra powieść powinna przypominać życie w jego aspekcie zaskakiwania i nieoczywistości, a co najważniejsze – inspirowania do refleksji.
Jowita Marzec
Oceny
Książka na półkach
- 351
- 258
- 74
- 18
- 9
- 5
- 4
- 4
- 3
- 3
OPINIE i DYSKUSJE
Piękna książka o przywiązywaniu swojej wartości do jednej osoby
Piękna książka o przywiązywaniu swojej wartości do jednej osoby
Pokaż mimo toJeśli idzie o Christie, to faktycznie jest to zdecydowanie najgorsza z jej obyczajowych książek, wciąż jednak jest świetną literaturą psychologiczną, nawet jeśli nie wciąga tak mocno jak pozostałe.
Jeśli idzie o Christie, to faktycznie jest to zdecydowanie najgorsza z jej obyczajowych książek, wciąż jednak jest świetną literaturą psychologiczną, nawet jeśli nie wciąga tak mocno jak pozostałe.
Pokaż mimo toNie znałam Agathy Christie z tej strony; czuję się pozytywnie zaskoczona głębią analizy psychologicznej bohaterek/ów i ich przeżyć oraz podejścia do życia. Smutne i dające do myślenia.
Zgadzam się, że wątek jednego z bohaterów został wpleciony niepotrzebnie - obyłoby się bez niego. I chciałabym poznać więcej faktów z życia młodszej siostry z jej własnej perspektywy - tego mi tutaj zabrakło. Ale ogólna ocena jest bardzo dobra.
Nie znałam Agathy Christie z tej strony; czuję się pozytywnie zaskoczona głębią analizy psychologicznej bohaterek/ów i ich przeżyć oraz podejścia do życia. Smutne i dające do myślenia.
więcej Pokaż mimo toZgadzam się, że wątek jednego z bohaterów został wpleciony niepotrzebnie - obyłoby się bez niego. I chciałabym poznać więcej faktów z życia młodszej siostry z jej własnej perspektywy - tego...
Na początku mnie zafascynowała, szczególnie wnikliwym monologiem dotyczącym przemyśleń dziewczynki, która wcale nie chce być starszą siostrą.
Mieszanka uczuć, czasem wręcz wybuchowa.
Im dalej w las tym ... mniej zrozumiale, autorka zaczęła snuć opowieść przepełniona nostalgią i empatią, a potem zagubiła się w lesie różnorodności i straciła cały powab. Szkoda.
Na początku mnie zafascynowała, szczególnie wnikliwym monologiem dotyczącym przemyśleń dziewczynki, która wcale nie chce być starszą siostrą.
Pokaż mimo toMieszanka uczuć, czasem wręcz wybuchowa.
Im dalej w las tym ... mniej zrozumiale, autorka zaczęła snuć opowieść przepełniona nostalgią i empatią, a potem zagubiła się w lesie różnorodności i straciła cały powab. Szkoda.
W którym momencie miłość staje się brzemieniem, jak wyważyć, wolność, odrębność a więzy rodzinne, zobowiązania czy chęć pomocy. Czy miłość może być ciężarem, a co bez niej? Pytania można mnożyć. A. Christie udowadnia, że jest dobrym obserwatorem relacji międzyludzkich.
W którym momencie miłość staje się brzemieniem, jak wyważyć, wolność, odrębność a więzy rodzinne, zobowiązania czy chęć pomocy. Czy miłość może być ciężarem, a co bez niej? Pytania można mnożyć. A. Christie udowadnia, że jest dobrym obserwatorem relacji międzyludzkich.
Pokaż mimo toW skrócie wygląda to tak: pan Baldy martwi się o Laurę, Laura martwi się o Shirley, Shirley martwi się o Henrego a Henry nie martwi się o nikogo i o nic. Powieść nudna i irytująca. Jeżeli ktoś nie przeczyta to straty nie odczuje.
W skrócie wygląda to tak: pan Baldy martwi się o Laurę, Laura martwi się o Shirley, Shirley martwi się o Henrego a Henry nie martwi się o nikogo i o nic. Powieść nudna i irytująca. Jeżeli ktoś nie przeczyta to straty nie odczuje.
Pokaż mimo toNajgorsza książka Agathy Christie jaką kiedykolwiek czytałam. Problemy wzięte z sufitu, dzielenie włosa na czworo. Żaden z bohaterów do mnie nie przemówił. Ta książka to chyba był wypadek przy pracy. Naprawdę szkoda na nią czasu.
Najgorsza książka Agathy Christie jaką kiedykolwiek czytałam. Problemy wzięte z sufitu, dzielenie włosa na czworo. Żaden z bohaterów do mnie nie przemówił. Ta książka to chyba był wypadek przy pracy. Naprawdę szkoda na nią czasu.
Pokaż mimo toPierwsza część książki niezwykle mnie wciągnęła i pozwoliła ujrzeć autorkę w innym świetle. Niestety druga połowa rozczarowała mnie natłokiem życiowych przemyśleń, zbyt dosadnie przekazujących to na co pisarka chciała zwrócić czytelnikowi szczególną uwagę.
Pierwsza część książki niezwykle mnie wciągnęła i pozwoliła ujrzeć autorkę w innym świetle. Niestety druga połowa rozczarowała mnie natłokiem życiowych przemyśleń, zbyt dosadnie przekazujących to na co pisarka chciała zwrócić czytelnikowi szczególną uwagę.
Pokaż mimo toZaczynając lekturę „Brzemię” – Mary Westmacott (Agatha Christie) liczyłam na więcej przeżyć. Żadna z postaci zbudowanych przez autorkę mnie niestety nie zachwyciła.
Cała historia zbudowana jest na podstawie przeżyć sióstr, Laury i młodszej od niej siedem lat Shirley. Laura po krótkim okresie dziecięcej zazdrości zaczyna opiekować się i chronić młodszą siostrę. Po śmierci rodziców przejmuje całkowitą, czasem zaborczą opiekę. Obserwujemy czas dorastania obu sióstr i wchodzenia w dorosłe życie.
Zamysł autorki był dobry, ale realizacja mnie nie porwała. Być może miałam za duże oczekiwania w stosunku do autorki, której kryminały mnie urzekają, czytam po kolei i wszystkie wysoko oceniam. I tak pozostanie. Agatha Christie tak, a Mary Westmacott nie.
Zaczynając lekturę „Brzemię” – Mary Westmacott (Agatha Christie) liczyłam na więcej przeżyć. Żadna z postaci zbudowanych przez autorkę mnie niestety nie zachwyciła.
więcej Pokaż mimo toCała historia zbudowana jest na podstawie przeżyć sióstr, Laury i młodszej od niej siedem lat Shirley. Laura po krótkim okresie dziecięcej zazdrości zaczyna opiekować się i chronić młodszą siostrę. Po śmierci...
Historia opowiedziana z perspektywy 3 osób. O ile Laura i Shirley są siostrami i sprawa dotyczy każdej z nich w pewien sposób, to część opowiedziana przez Llewelyna Knoxa jest po prostu nie na miejscu. właściwie to momentami tej ostatniej części prawie nie da się czytać. Morderstwo...gdzieś tam jest, bardzo odległe, mgliste...Od początku wiadomo kto zostanie ofiarą a kto mordercą. Książka do bólu przewidywalna. Wyraźny spadek formy autorki.
Historia opowiedziana z perspektywy 3 osób. O ile Laura i Shirley są siostrami i sprawa dotyczy każdej z nich w pewien sposób, to część opowiedziana przez Llewelyna Knoxa jest po prostu nie na miejscu. właściwie to momentami tej ostatniej części prawie nie da się czytać. Morderstwo...gdzieś tam jest, bardzo odległe, mgliste...Od początku wiadomo kto zostanie ofiarą a kto...
więcej Pokaż mimo to