Lubię czytać książki Agaty Christie między innymi ze względu na przedstawione tam stosunki społeczne obowiązujące w epoce w której żyła. Jednak bez chociaż jednego morderstwa w tle ,zaczyna wiać nudą. ;) Wyjątek stanowią wspomnienia spisane w "Opowiedzcie, jak tam żyjecie" -świetna pozycja opisująca kawałek świata takim jaki jest ,bez zakłamanej poprawności politycznej.

Lubię czytać książki Agaty Christie między innymi ze względu na przedstawione tam stosunki społeczne obowiązujące w epoce w której żyła. Jednak bez chociaż jednego morderstwa w tle ,zaczyna wiać nudą. ;) Wyjątek stanowią wspomnienia spisane w "Opowiedzcie, jak tam żyjecie" -świetna pozycja opisująca kawałek świata takim jaki jest ,bez zakłamanej poprawności...

Książki obyczajowe, pisane przez Agathę Christie pod pseudonimem Mary Westmacott, jeszcze lepiej niż kryminały oddają tło społeczne i obyczajowe Anglii. Powieść "Róża i cis", napisana w 1947 roku, pokazuje zmiany, jakie zaszły w polityce oraz świadomości ludzi po drugiej wojnie światowej....

Wszystko wskazuje na to, że Isabella Charteris, piękna, żyjąca pod kloszem arystokratka, wyjdzie za mąż za swego dalekiego kuzyna. Tymczasem w okolicy pojawia się John Gabriel, bohater wojenny kandydujący do parlamentu. Opinie o nim są skrajne — niektórzy uważają go za człowieka bystrego, oddanego lokalnej społeczności, wielkodusznego patriotę, zaś inni za bezwzględnego oportunistę, prostaka i awanturnika. Cos jednak sprawia, że tak wielu ludzi mu ufa, a kobiety tracą dla niego głowy. Isabella porzuca dla niego snute od dawna plany matrymonialne za cenę wyrzeczenia się marzeń o domu i szczęściu.
"Róża i cis" to ciekawa powieść nie tylko pokazująca, jak wyglądało życie w Anglii 70 lat temu, ale także ponadczasowa.. Poruszone w niej problemy dzisiaj są takie same jak wtedy.

Książki obyczajowe, pisane przez Agathę Christie pod pseudonimem Mary Westmacott, jeszcze lepiej niż kryminały oddają tło społeczne i obyczajowe Anglii. Powieść "Róża i cis", napisana w 1947 roku, pokazuje zmiany, jakie zaszły w polityce oraz świadomości ludzi po drugiej wojnie światowej....

Wszystko wskazuje na to, że Isabella Charteris, piękna, żyjąca pod kloszem...

Może wydawać się przydługawa i przynudnawa, ale warto przez nią przebrnąć, może wzbudzić ciekawe refleksje.

Może wydawać się przydługawa i przynudnawa, ale warto przez nią przebrnąć, może wzbudzić ciekawe refleksje.

Nudna. To według mnie najsłabsza książka Agathy, a właściwie Mary. Chyba czytanie książki telefonicznej byłoby atrakcyjniejsze,!

Nudna. To według mnie najsłabsza książka Agathy, a właściwie Mary. Chyba czytanie książki telefonicznej byłoby atrakcyjniejsze,!

Nie jest to romans! Raczej książka psycholiczno-obyczajowo-polityczna. Postać, która została najlepiej nakreślona, jest uznana za postać negatywną, natomiast niczego nie wnosząca swoją osobowością (lub jej brakiem) postać kobieca, okazuje się być...powodem napisania tej powieści przez autora-narratora (książka pisana jest w pierwszej osobie, narratorem jest mężczyzna). Wątek romansowy jest dopiero na samym końcu i zajmuje może kilka stron - i właściwie trudno tu szukać romantycznych uniesień.
Podobają mi się psychologiczne zapędy Agathy Christie - myślę, że właśnie dlatego przyjęła pseudonim, aby móc spełniać się w takim właśnie gatunku.

Nie jest to romans! Raczej książka psycholiczno-obyczajowo-polityczna. Postać, która została najlepiej nakreślona, jest uznana za postać negatywną, natomiast niczego nie wnosząca swoją osobowością (lub jej brakiem) postać kobieca, okazuje się być...powodem napisania tej powieści przez autora-narratora (książka pisana jest w pierwszej osobie, narratorem jest mężczyzna)....

Co by tu przeczytać z kwiatem w tytule... Wybór padł na przypomnienie czytanej ze dwadzieścia lat temu książki Agathy Christie. Świetnej obserwatorki ludzi i świata i jak się okazuje nie tylko "Kryminalistki".
Po przeczytaniu zostało ze mną pytanie: na ile determinują nas kompleksy, wychowanie, ambicje a na ile podejmowane decyzje są naprawdę nasze?
Książka na pewno nie jest typowym romansem, zwłaszcza, że więcej tu polityki niż miłości ;-). Ale każdemu kto lubi podpatrywanie zachowań i motywacji ludzi polecam.

Co by tu przeczytać z kwiatem w tytule... Wybór padł na przypomnienie czytanej ze dwadzieścia lat temu książki Agathy Christie. Świetnej obserwatorki ludzi i świata i jak się okazuje nie tylko "Kryminalistki".
Po przeczytaniu zostało ze mną pytanie: na ile determinują nas kompleksy, wychowanie, ambicje a na ile podejmowane decyzje są naprawdę nasze?
Książka na pewno nie...

Dobry powieścio-romans psychologiczny, trzeba tylko zapomnieć, że napisała to Agatha Christie i nie mieć oczekiwań kryminalnych.

Dobry powieścio-romans psychologiczny, trzeba tylko zapomnieć, że napisała to Agatha Christie i nie mieć oczekiwań kryminalnych.

Kolejna książka Agaty Christie pod pseudonimem i kolejna książka nietuzinkowa , wyzwalająca dość dziwne uczucie czy aby to wyżej wymieniona ją napisała ? Może to kwestia przyzwyczajenia , że autorka pisze raczej, zazwyczaj o czymś innym, chociaż nie do końca….
Róża i cis opowieść o pięknie , uroku, majestatyczności, urodzie, o zaborczości, truciźnie …uczuć i odwiecznym problemie dręczącym ludzkość. Christie porównała tutaj ludzi i ich uczucia do tych dwóch roślin. Róża wydaje się piękna, wzniosła, urocza, pachnąca, delikatna zbyt delikatna na jakąkolwiek walkę z przeciwnościami, poddająca się podmuchom wiatru, ale to tylko pozory, tak naprawdę róża może być także oprócz wyżej wypisanych cech także mocna, silna, swoimi kolcami potrafi się doskonale bronić, a jej sztywne korzenie głęboko sięgające w głąb ziemi mocno ją trzymają i trwa pomimo wielu przeciwności. Cis zimozielony, trwały, uroczy aczkolwiek trujący, takie jakie tworzy także związki. Toksyczność uczuć. Są tacy ludzie też jak właśnie ten cis ma w sobie coś takiego tajemniczego, trudnego do odgadnięcia jakiś taki osobisty urok , który powoduje szybsze bicie serca/ nie jednego częstokroć/ i tutaj właśnie mamy opis takich ludzi, opis uczuć, opis problemów z nimi związanymi . Czasami w życiu zdarza się , że na naszej drodze staje druga osoba która pasuje do nas niczym dwie połówki tego samego jabłka, idealne zespolenie, ale czy tak rzeczywiście jest ? Bardzo często jest to tylko i wyłącznie piękna iluzja, wszystko pasuje tak idealnie, tak fantastycznie, że wydawało by się to wszystko zbyt piękne aby mogło być prawdziwe. Zdarzył się wam taki przypadek w życiu ? Prawda często jest przez nas niedostrzegalna, żyjemy w euforii która nie pozwala nam dostrzec tego co jest czym. Czas natomiast pokaże na ile tak naprawdę byliśmy czy jesteśmy idealnie dopasowani . Czas i tylko czas jest tutaj naszym jedynym rozwiązaniem. On pokaże, ukaże wszystko, prawda wyciągnięta pokaże swoje prawdziwe oblicze, tak samo jak drugi człowiek bez którego to dziś nie widzimy sensu istnienia, jutro może być tak, tak się może stać, że ta druga osoba, te powietrze którym oddychaliśmy upajaliśmy się , wręcz upijaliśmy się, była i jest największym naszym przeciwieństwem, a niejednokrotnie przekleństwem, największym nie skarbem, ale największym , najstraszniejszym koszmarem, przekleństwem.
Siła uczuć różnorodnych które drzemią w człowieku od miłości pojmowanej w różny to sposób, miłość mylona z pożądaniem pragnieniem, miłość mylona z litością, z rozsądkiem, miłość jako wyniszczające uzależnienie, miłość jako niewolna, strach, niezrozumienie, w końcu nienawiść, pogarda, kłamstwo, wyniszczenie psychiczne i fizyczne. Oto z czym mamy tutaj do czynienia. Na to wszystko nakłada się także brudna kampania polityczna ukazane, jest to wszystko bardzo wyraźnie, często aż za bardzo powodując zniechęcenie do jakiejkolwiek polityki czy też rzeczy, gałęzi ludzi z tym wszystkim związanych. Brudne zasady, brak zasad, chciwość, pogarda, kłamstwa i polityka, bagno w którym to ludzie stojąc po kolana obiecują wszystko wszystkim aby tylko dość do władzy i profitów z nią związanych.
Kompleks niższości związanych z traumami przeżytymi w dzieciństwie czy też wczesnej młodości. Problem inwalidztwa i walka z samym sobą przede wszystkim. Szukanie sensu istnienia po wypadku. Szukanie ogólnie sensu istnienia w różnych momentach w swoim życiu. Wyjście z cienia, z mroku, podążanie ku nowemu życiu, ku radości, ku światłu które to ono jedyne pozwoli tam przezwyciężać wszystko.
Wielowątkowa opowieść o ludzkich wyborach którymi albo komplikują swoje , albo cudze życie, albo też wybory które w swoim życiu po prostu trzeba podejmować i podjęte w czas, w takim odpowiednim momencie, podjęte właściwie popychają nas na właściwą drogę do szczęścia, do odmiany naszego życia na lepsze.
Długo by jeszcze opowiadać o czym jest ta ksiązka i jakie to mądrości życiowe o nas samych ludziach zawarła w tej opowieści autorka. Warto jest pochylić się nad tą lekturą i być może odnajdziecie szereg odpowiedzi na pytania, które zadajecie sobie przez całe życie albo też zadajecie je sobie od wielu już lat. Ja czytając o tych wszystkich miłościach, o tych wszystkich różnych kobietach otrzymałem charakterystykę osób z którymi miałem do czynienia w swoim życiu i takie a nie inne właśnie wytłumaczenie postępowania jakie dała nam Christie bardzo mi pasuje ,ponieważ jest ono prawdą trudną do zaakceptowania w przeszłości, ale teraźniejszość pokazała , że tak a nie inaczej ona wygląda.
O czym jeszcze i czy aby na pewno………o tym sami się przekonajcie czytając książkę Agaty Christie pod pseudonimem Mary Westmacott – Róża i cis. Od siebie jeszcze tylko dodam, że …no właśnie, że POLECAM ! bo warto. Bo jest inna, jest naprawdę dobra. Do czego mógłbym się przyczepić, trochę jest jednak zbyt krótka i może wydawać się niedopowiedziana…..takie mam ja osobiście wrażenie, które to jak mniemam nie jest mylne……

Kolejna książka Agaty Christie pod pseudonimem i kolejna książka nietuzinkowa , wyzwalająca dość dziwne uczucie czy aby to wyżej wymieniona ją napisała ? Może to kwestia przyzwyczajenia , że autorka pisze raczej, zazwyczaj o czymś innym, chociaż nie do końca….
Róża i cis opowieść o pięknie , uroku, majestatyczności, urodzie, o zaborczości, truciźnie …uczuć i odwiecznym...

,,Martwimy się tym, co zrobiliśmy wczoraj, rozważamy, co mamy zrobić dziś, i zastanawiamy się nad jutrem. Lecz wczoraj, dziś i jutro istnieje zupełnie niezależnie od spekulacji naszego mózgu. Istniało i będzie istnieć bez naszego udziału."
Bardzo przyzwoita opowieść. Krótka, zwięzła i na temat.
Polecam

,,Martwimy się tym, co zrobiliśmy wczoraj, rozważamy, co mamy zrobić dziś, i zastanawiamy się nad jutrem. Lecz wczoraj, dziś i jutro istnieje zupełnie niezależnie od spekulacji naszego mózgu. Istniało i będzie istnieć bez naszego udziału."
Bardzo przyzwoita opowieść. Krótka, zwięzła i na temat.
Polecam

W tej odsłonie Agathy Christie nie znałam. Nie jest to może porywająca powieść obyczajowa czy też klasyka romansu, niemniej jednak ma coś w sobie.
Sylwetki charakterologiczne bohaterów, ciekawe tło historyczne (Anglia tuż po II wojnie światowej) i niesamowite pokazanie niuansów polityki tamtych czasów (jakże aktualnych i dzisiaj),wszystko to razem tworzy dość ciekawe i wciągające połączenie.

W tej odsłonie Agathy Christie nie znałam. Nie jest to może porywająca powieść obyczajowa czy też klasyka romansu, niemniej jednak ma coś w sobie.
Sylwetki charakterologiczne bohaterów, ciekawe tło historyczne (Anglia tuż po II wojnie światowej) i niesamowite pokazanie niuansów polityki tamtych czasów (jakże aktualnych i dzisiaj),wszystko to razem tworzy dość ciekawe i...