Mówią, że przeciętna, ale mi jakoś przypadła do gustu

Mówią, że przeciętna, ale mi jakoś przypadła do gustu

Pierwsza powieść z cyklu o Jacku Taylorze, upadłym gliniarzu, pijaku intelektualiście i prawym człowieku. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego w Polsce nie przetłumaczono pozostałych powieści z cyklu Jack Taylor, a jest ich, jak do tej pory, jedenaście. Ken Bruen jest tam bestsellerowym pisarzem. Kultura irlandzka w Polsce jest nadal mało znana i propagowana, pomimo tak dużej emigracji Polaków. Cykl ten, oprócz ciekawych historii kryminalnych, przemyca wiele faktów z historii, kultury i obyczajowości Irlandii, opisuje miasto Galway, mówi o nadużyciach zakonu sióstr Magdalenek, wspomina klasyczny dramat irlandzki Johna Millingtona Synge'a - "Deirdre of the Sorrows".
Mała dygresja: jakieś dwa, trzy lata temu, mogłam pocieszyć się serialem, nakręconym na postawie powieści Kena Bruena, pierwszych pięć długometrażowych odcinków pokazał kanał Ale Kino i chwała mu za to. Genialny Iain Glen, zabawny Kilian Scott, niezła Nora Jane Noone.

Pierwsza powieść z cyklu o Jacku Taylorze, upadłym gliniarzu, pijaku intelektualiście i prawym człowieku. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego w Polsce nie przetłumaczono pozostałych powieści z cyklu Jack Taylor, a jest ich, jak do tej pory, jedenaście. Ken Bruen jest tam bestsellerowym pisarzem. Kultura irlandzka w Polsce jest nadal mało znana i propagowana, pomimo tak dużej...

Na początku nie wiedziałam, co czytam, ale stwierdziłam, że skoro zaczęłam to warto skończyć. I teraz mi szkoda, że się skończyła, wiele nieprzewidywalnych akcji wplątanych w walkę z nałogiem, jakim jest alkoholizm i wiara w to, że jeśli się chce i znajdzie ten jeden cel można pokonać wszystko :)

Na początku nie wiedziałam, co czytam, ale stwierdziłam, że skoro zaczęłam to warto skończyć. I teraz mi szkoda, że się skończyła, wiele nieprzewidywalnych akcji wplątanych w walkę z nałogiem, jakim jest alkoholizm i wiara w to, że jeśli się chce i znajdzie ten jeden cel można pokonać wszystko :)

książka bardzo przeciętna, myślę że fani kryminałów mogą być zawiedzeni

książka bardzo przeciętna, myślę że fani kryminałów mogą być zawiedzeni

Styl poetycki odpowiadał mi w tej książce jedynie z tego powodu, że czytało się ją bardzo szybko. Mało akcji, dużo picia, a ja nigdy w życiu Guinnessa nie piłam nawet:) nuda

Styl poetycki odpowiadał mi w tej książce jedynie z tego powodu, że czytało się ją bardzo szybko. Mało akcji, dużo picia, a ja nigdy w życiu Guinnessa nie piłam nawet:) nuda

Dobra ksiazka - jedna gwiazdka ekstra ode mnie za klimat i miejsce akcji ;-)

Dobra ksiazka - jedna gwiazdka ekstra ode mnie za klimat i miejsce akcji ;-)

Siegnalem po ta ksiazke po obejrzeniu filmu Blitz, w ktorym bardzo spodobalo mi sie pomyslowe zakonczenie. Pomyslalem, ze warto sprawdzic co jescze autor ma w zanadrzu. Napisze wprost, ze troche sie rozczarowalem. Generalnie jest to pozycja, ktora czyta sie latwo, szybko i przyjemnie. Problem polega na tym, ze oprocz glownego bohatera autor nie przywiazal wagi do postaci pobocznych, przez co, gdy cos sie z nimi dzieje, nie odczuwamy absolutnie nic. To tylko imiona, nic wiecej dla mnie nie znaczyly. Przez co zakonczenie, planowane jako zaskakujace bylo dla mnie nijakie. To raczej pierwsza i ostatnia powiesc tego pana, przeczytana przeze mnie.

Siegnalem po ta ksiazke po obejrzeniu filmu Blitz, w ktorym bardzo spodobalo mi sie pomyslowe zakonczenie. Pomyslalem, ze warto sprawdzic co jescze autor ma w zanadrzu. Napisze wprost, ze troche sie rozczarowalem. Generalnie jest to pozycja, ktora czyta sie latwo, szybko i przyjemnie. Problem polega na tym, ze oprocz glownego bohatera autor nie przywiazal wagi do postaci...

Książka pełna zwyrodnień i wzruszeń, prawdziwa i bezlitosna. Przechodzi jak huragan, szybko, z niewiarygodną siłą i pozostawia emocjonalnie poturbowanym.

Książka pełna zwyrodnień i wzruszeń, prawdziwa i bezlitosna. Przechodzi jak huragan, szybko, z niewiarygodną siłą i pozostawia emocjonalnie poturbowanym.

Przeczytałam tą książkę z niekłamaną ciekawością i przyjemnością. W bardzo realny sposób przedstawiła ona kruchość ludzkiego życia, moc nadziei, która tkwi nawet w na pozór "twardych" ludziach, miłość, lojalność, oddanie oraz wplecione w to wszystko sidło alkoholu - wróg, z którym walczyć trzeba do samej śmierci.

Przeczytałam tą książkę z niekłamaną ciekawością i przyjemnością. W bardzo realny sposób przedstawiła ona kruchość ludzkiego życia, moc nadziei, która tkwi nawet w na pozór "twardych" ludziach, miłość, lojalność, oddanie oraz wplecione w to wszystko sidło alkoholu - wróg, z którym walczyć trzeba do samej śmierci.

W tej powieści nie ma ani jednego niepotrzebnego zdania. Żadnych rozwlekłych opisów, prawie same dialogi, krótkie rozdziały - niektóre nawet na pół strony. Świat widziany z perspektywy alkoholika, który kontaktuje tylko między jedną a drugą flaszką, który wytrzymując kilka dni na odwyku po raz kolejny wpada w ciąg, a ten ciąg niszczy mu życie, zabiera przyjaciół, zabiera wszystko. Narracja pierwszoosobowa, prowadzona przez tego człowieka, jest oszczędna, tak jakby opowiadającemu było wszystko jedno - nie ma nic do stracenia, może napisać wszystko, może zrobić wszystko i jedną z takich prac jest sprawa domniemanego zabójstwa nastolatki. Ten człowiek, Taylor, sam nie wie co robi poza tym, że pije. I czyta. Czytał. Kiedyś czytał. Bo teraz przecież pije. A towarzyszą mu obłędni ludzie. Bez hamulców.

Tu nie ma
miłych ludzi
uprzejmości
ciepła

Ta powieść jest pełna
chamstwa
wulgaryzmów
warknięć
odwarknięć

W formie niemalże poematu.

W tej powieści nie ma ani jednego niepotrzebnego zdania. Żadnych rozwlekłych opisów, prawie same dialogi, krótkie rozdziały - niektóre nawet na pół strony. Świat widziany z perspektywy alkoholika, który kontaktuje tylko między jedną a drugą flaszką, który wytrzymując kilka dni na odwyku po raz kolejny wpada w ciąg, a ten ciąg niszczy mu życie, zabiera przyjaciół, zabiera...