Dziennikarz i wydawca magazynu "Millennium", Mikael Blomkvist dostaje dziwną propozycję od starego potentata finansowego, Henrika Vangera. Mikael ma za zadanie odszukać jego siostrzenicę, Harriet, która zagineła w tajemniczych okolicznościach czterdzieści lat temu, prawdopodobnie została zamordowana. W celu przyjrzenia się sprawie Mikael przeprowadza się do niewielkiej miejscowości na północy Szwecji, Hedestad. Choć nikt, z Mikaelem na czele, nie wierzy by po czterdziestu latach udało się znaleźć nowe ślady w tej sprawie, to jednak wraz ze z poznawaniem materiału dowodowego oraz zbliżaniem sie do rodziny Vangerów, Mikael odkrywa coraz bardziej mroczne sekrety klanu. Dodatkową jego pomocą w śledztwie jest Lisbeth Salander, aspołeczna ale genialna dziewczyna, która potrafi dotrzeć do najbardziej tajnej informacji.
Co tu dużo gadać: powieść genialna. To wyrażenie, które zwykle uważam za trywialne i górnolotne, w tym wypadku jak najbardziej pasuje. Larssonowi udało się stworzyć bardzo obszerną (ponad sześćset stron) ale niesamowitą historię, której najmocniejszym punktem są jej bohaterowie. Mikael to poczciwi dziennikarz, starający się nie wadzić nikomu co nie zawsze mu wychodzi. Choć początkowo jest sceptycznie nastawiony do sprawy, powoli coraz bardziej daje się uwodzić mrocznej rodzinie Vangerów i bładzi w sieci wzajemnych relacji jej członków niczym Tezeusz po labiryncie szukający minotaura. Tak na marginesie po raz kolejny się sprawdza oklepana teoria, że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciu i to zrobionym z dużej odległości.
Niewątpliwie najmocniejszym punktem tej powieści jest jej drugoplanowa (choć w zasadzie pierwszoplanowa żeńska) bohaterka, Lisbeth Salander. Dziewczyna, sprawiająca wrażenie upośledzonej psychicznie, nie potrafiąca żyć według reguł otoczenia ale mająca niesamowity zmysł w jego obserwacji. Przypomina zwierzę, które jest zbyt dzikie by się udomowić, ale jednocześnie dość bystre by sobie same poradzić w świecie, która wcale nie pomaga jej w oswojeniu. Sprawa Harriet Vanger będzie dla niej lekcją oraz kolejnym etapem jej powolnego ale burzliwego rozwoju.
Poza ciekawa historią oraz wyrazistymi bohaterami powieść Larssona ma jeszcze jeden niewątpliwy atut, który uwydatnia się już w tytule książki. Jest donośnym głosem w sprawie przemocy wobec kobiet. Larsson nie daje jej sprawcom żadnej taryfy ulgowej. W jego powieści przemoc nie ma najmniejszego źródła w męskich kompleksach czy nieszczęśliwym dzieciństwie. Jej źródłem jest po prostu czysta pogarda i nienawiść wobec kobiet. U Larssona objawia sie ona w różnych formach. Często bywa niezauważalna, ukrywana a nawet tolerowana. Jednak bez wzglęu na to zawsze wywołuje ona ogromny ból u kobiet, które padają jej ofiarą. I to ból pozostający na resztę życia. Larsson ostrzega także, że nienawiść może przenosić się z pokolenia na pokolenie co daje jej większe pole do niszczycielskiej działalności. Czy można się przed nią obronić i jaką cenę trzeba będzie zapłacić za szkody jakie powoduje?
Będzie to niełatwe i bolesne pytanie zarówno dla Mikaela jak i dla Lisbeth. Mnie natomiast jako czytelnika bardzo interesuje jak ta dwójka poradzi sobie z tym oraz z innymi problemami więc na pewno sięgnę po kolejne tomy trylogii Larssona.

Dziennikarz i wydawca magazynu "Millennium", Mikael Blomkvist dostaje dziwną propozycję od starego potentata finansowego, Henrika Vangera. Mikael ma za zadanie odszukać jego siostrzenicę, Harriet, która zagineła w tajemniczych okolicznościach czterdzieści lat temu, prawdopodobnie została zamordowana. W celu przyjrzenia się sprawie Mikael przeprowadza się do niewielkiej...