„Lodowe piekło” Mitchell Zuckoff
Ta książka potrafi być niebezpieczna, jak jej główna bohaterka, czyli Grenlandia. Jej białe strony są, jak nieprzebyte grenlandzkie śniegi, a czarny druk zdań wciąga czytelnika niczym ukryte, lodowe szczeliny. Ta książka potrafi nas zatrzymać na dłużej, zupełnie jak zostali zatrzymani jej bohaterowie. Chociaż oczywiście nasze okoliczności są dużo bardziej pozytywne, a samej lekturze towarzyszy wiele pozytywnych emocji. Bo w dobrej książce chodzi głównie o to, by czytelnik nie mógł się od niej oderwać, a „Lodowe piekło” Mitchell’a Zuckoff’a realizuje to zadanie w sposób doskonały.
Do tej pory właściwie mało wiedziałem o samej Grenlandii. Nie były mi znane jej możliwości. Tymczasem to wyspa skrajnie niebezpieczna i tajemnicza. Podobnie jak niebezpieczne są opisane w tej książce historie. Powiedzieć, że ,,trzymają w napięciu” to właściwie nie powiedzieć nic. Człowiek wstrzymuje oddech w oczekiwaniu na kolejne zdania, które być może przyniosą rozwiązanie sytuacji. Autor potrafi pisać w sposób, który przenosi czytelnika w opisywany świat. Stajemy się uczestnikami tych samych wydarzeń. Chcemy wyrwać się z bezkresnej bieli. Walczymy o przetrwanie. To wszystko przejawy literackiego kunsztu. Wtapiamy się w wielką walkę o kolejny dzień, a często kolejną godzinę życia. Bo w rzeczywistości o tym właśnie jest ta książka. Lotnicze katastrofy na Grenlandii, opisy ludzkich zachowań w ekstremalnych warunkach i towarzysząca nam od początku walka z czasem. Uda się przetrwać, czy na pomoc jest już za późno? Odpowiedź czeka oczywiście w książce. Trzeba jednak jeszcze dodać, że jest to też opowieść o sile człowieka i jego możliwościach. Także o tym, jaka jest prawda o nas samych, gdy zostajemy wystawieni na ogromną próbę. Jaka jest prawda o człowieku, który walczy o życie z każdą minutą. Nic nie jest tu takie oczywiste. Zapomnijmy też o tym, że Grenlandia to monotonia. W tej monotonii czai się wielka różnorodność przeżyć. Podobnie jak czekają one na nas podczas tej niesamowitej lektury, która w rzeczywistości staje się wielką przygodą. Grenlandia to miejsce, które po lekturze tej książki zasługuje na nasz szacunek. Ale w jeszcze większym stopniu nasz szacunek należy się tym, którzy Grenlandię pokonali. Można z nią walczyć, choć to nierówna walka. Można z nią wygrać, choć to nigdy nie jest pewne, a zawsze wątpliwe. Można wreszcie Grenlandię zrozumieć. „Lodowe piekło” na pewno w tym pomaga. Bo kto zrozumie tę wyspę, zrozumie też więcej prawdy o człowieku. Polecam – i lekturę, i refleksję po niej.

„Lodowe piekło” Mitchell Zuckoff
Ta książka potrafi być niebezpieczna, jak jej główna bohaterka, czyli Grenlandia. Jej białe strony są, jak nieprzebyte grenlandzkie śniegi, a czarny druk zdań wciąga czytelnika niczym ukryte, lodowe szczeliny. Ta książka potrafi nas zatrzymać na dłużej, zupełnie jak zostali zatrzymani jej bohaterowie. Chociaż oczywiście nasze okoliczności są...