Książka podzielona jest na trzy części: 1. rozmowa z Gąsiorowskim i Bagsikiem, 2. Rozmowa z Gąsiorowski, 3. Rozmowa z Bagsikiem. Najciekawsza jest część nr 1. To tutaj można się dowiedzieć jak robiło się biznes na początku demokracji w Polsce. I to mnie najbardziej interesuje. Jest co prawda trochę chaotycznie. Pozostałe części, zwłaszcza druga, to takie gadanie o niczym, trochę wylewanie żali, za dużo życia prywatnego Gąsiorowskiego, który chwali się bogactwem i kontaktami z najbardziej wpływowymi ludźmi. Tak jak na początku jest mowa o konkretnych działaniach jakie podejmowali szefowie firmy na początku lat 90., tak tutaj A.G. chwali się "projektami", które realizuje mówiąc bardzo ogólnikowo i zaznaczając że nie są to inwestycje typu montownia telewizorów. Rozumiem, że nie chce powiedzieć dokładnie co robi, ale wygląda to trochę jak przechwałki dziecka typu" wiem, ale nie powiem. Z każdej kartki wywiadu z Gąsiorowskim bije pycha i samozadowolenia. Nie jest to przyjemne do czytania, zwłaszcza że P. Pytlakowski słabo radzi sobie. Albo nie zna podstaw ekonomii i biznesu albo udaje, że ich nie zna.
Podsumowując, za dużo ogólników, za mało ciekawostek z czasów Art-B i początków demokracji (od strony biznesowej), na które liczyłam. Za dużo życia prywatnego, o którym nie było mowy w zarysie książki.

Książka podzielona jest na trzy części: 1. rozmowa z Gąsiorowskim i Bagsikiem, 2. Rozmowa z Gąsiorowski, 3. Rozmowa z Bagsikiem. Najciekawsza jest część nr 1. To tutaj można się dowiedzieć jak robiło się biznes na początku demokracji w Polsce. I to mnie najbardziej interesuje. Jest co prawda trochę chaotycznie. Pozostałe części, zwłaszcza druga, to takie gadanie o niczym,...