Z twórczością Anny Onichimowskiej spotkałam się już kilka lat temu, czytając "Hera moja miłość", która bardzo mi się spodobała. Odkąd dowiedziałam się, że książka ta ma swoją kontynuację, nie mogłam odpuścić sobie możliwości jej przeczytania. Stało się.

Pióro Anny Onichimowskiej jest dosyć specyficzne. Bardzo proste w odbiorze dla każdego czytelnika, raczej pozbawione górnolotnych treści, a zarazem niesamowicie wciągające i niosące za sobą jakąś tajemnicę. Mówią, że siła tkwi w prostocie i zdecydowanie to powiedzenie się w tej sytuacji odnajduje.

Jeżeli chodzi o treść- dostajemy kontynuację losów bohaterów poprzedniej części, choć nieco bardziej skupiamy się tu na tytułowej Komecie- dziewczynie, która z jednego piekła tak naprawdę weszła w kolejne. Bardzo ładnie wykreowała się sylwetka Jacka- młodego bohatera poprzedniej części tej serii. Jest to postać, której się kibicuje. Autorka przedstawia nam tę osobę jako silną, która pokonała swój nałóg, wybrała życie, jest świadoma jego wad i zalet, i potrafi się w nim odnaleźć.
Przeszkadzał mi tu jedynie wątek rodziców Jacka, szczególnie matki- był trochę ciężki, toporny w odbiorze.

Sam motyw sekty wydawał mi się nieco absurdalnym pomysłem i obawiałam się, czy nie wyjdzie to za bardzo przerysowane. Autorka balansowała na cienkiej granicy, natomiast zakończenie zostało napisane w taki sposób, że zupełnie przestał mi ten wątek sekty-rodziny wadzić, ale nie chciałabym za dużo zdradzić.

W książce "Hera, moja miłość" był podejmowany głównie temat nałogu- nie jednego, konkretnego, a wielu, na podstawie kilku postaci. Druga część, mimo iż jest kontynuacją odchodzi od tej wielowątkowości problemów. Szkoda, bo ta figura podobała mi się najbardziej i wywarła największe emocje.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie, pomimo poruszanych w niej kwestii. Nie ma tu skupiania się na konkretnej problematyce, a jedynie śledzenie perypetii bohaterów i kibicowanie im lub nie. Pierwsza część zdecydowanie bardziej utkwiła w moim sercu, natomiast za emocjonujące zakończenie nie śmiałabym "Locie Komety" obniżyć oceny.

Na pewno przeczytam kolejną część i dla kogoś, kto już poznał historię Jacka i Komety myślę, że ta kontynuacja jest obowiązkowa. Dla osób, które nie czytały- nie polecam, bo można się nieco pogubić. :)

Z twórczością Anny Onichimowskiej spotkałam się już kilka lat temu, czytając "Hera moja miłość", która bardzo mi się spodobała. Odkąd dowiedziałam się, że książka ta ma swoją kontynuację, nie mogłam odpuścić sobie możliwości jej przeczytania. Stało się.

Pióro Anny Onichimowskiej jest dosyć specyficzne. Bardzo proste w odbiorze dla każdego czytelnika, raczej pozbawione...