Ten utwór jest naprawdę poruszający i przyjemny do przeczytania. Dowiadujemy się wiele o samym słowackim i jego marzeniach oraz potrzebach.

Ten utwór jest naprawdę poruszający i przyjemny do przeczytania. Dowiadujemy się wiele o samym słowackim i jego marzeniach oraz potrzebach.

Wzniosły, tragiczny, ale też podtrzymujący ducha. Klasyka którą warto znać.

Wzniosły, tragiczny, ale też podtrzymujący ducha. Klasyka którą warto znać.

Nie chce tego oceniać żadnymi gwiazdkami, zwykle je stawiam, ale to tylko mała podpowiedź dla mnie. Dzisiaj tego nie robię, bo nie wiem kompletnie jak mam ten wiersz ocenić.

Pożegnalny utwór Juliusz Słowackiego jest jednocześnie przepiękny, gorzki, pełen rozliczeń jak i bardzo szkodliwy.

Fragment o tym, że mamy iść jak kamienie na szaniec jest straszny i nie ma żadnego sensu, szczególnie, że Słowacki jest zwolennikiem umierania na marne i chyba jednak tą fascynacje chciał pokazać w Kordianie, a nie jak myślałem skrytykować nie przemyślane decyzje.

Otoczka wokół Testamentu Mojego to, że stał się symbolem wielu zrywów w tym jednego z najtragiczniejszych i nic nie wnoszących powstań i pokolenia apokalipsy spełnionej jest przerażające. Oczywiście uważam postawy powstańców za bardzo bohaterskie (szczególnie, że byli oni tak pozbawieni informacji i naprawdę myśleli o wygranej) jednak nie jestem w stanie zrozumieć jak Testament Mój może być używany jako literacka prezentacja poglądów wpajanych młodym Polakom. To straszne i nie ludzkie wymaganie ode mnie bycia mięsem armatnim w nie mogącej się udać wojnie.
Nie każcie mi umierać, a wiersz jest piękny...

Nie chce tego oceniać żadnymi gwiazdkami, zwykle je stawiam, ale to tylko mała podpowiedź dla mnie. Dzisiaj tego nie robię, bo nie wiem kompletnie jak mam ten wiersz ocenić.

Pożegnalny utwór Juliusz Słowackiego jest jednocześnie przepiękny, gorzki, pełen rozliczeń jak i bardzo szkodliwy.

Fragment o tym, że mamy iść jak kamienie na szaniec jest straszny i nie ma żadnego...

Poruszający przekaz poety przyszłym pokoleniom.

Poruszający przekaz poety przyszłym pokoleniom.

"Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!..."

♥

"Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!..."

♥

to najciekawszy z naszych wieszczów,
piękna polszczyzna, głębia treści,
czytajcie, warto :-)

to najciekawszy z naszych wieszczów,
piękna polszczyzna, głębia treści,
czytajcie, warto :-)

"Lecz zaklinam: Niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,

Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec!" ♥

ślady obecności twórczości Słowackiego w historii późniejszych pokoleń Polaków dowodzą, że Słowacki jednak wielkim poetą był. I zachwyca. Czasami.

kto nie zna, niech się wstydzi. Serio.

"Lecz zaklinam: Niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,

Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec!" ♥

ślady obecności twórczości Słowackiego w historii późniejszych pokoleń Polaków dowodzą, że Słowacki jednak wielkim poetą był. I zachwyca. Czasami.

kto nie zna, niech się wstydzi. Serio.

Mówi się, że to jedno z najlepszych dzieł Słowackiego. Słowacki, był skłócony z Mickiewiczem to prawda, ale z mojego punktu widzenia i na pewno wielu innych ludzi obaj byli świetnymi poetami.
Co najbardziej uwielbiam w Testamencie Słowackiego..:
"Lecz zaklinam — niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!…"

Mówi się, że to jedno z najlepszych dzieł Słowackiego. Słowacki, był skłócony z Mickiewiczem to prawda, ale z mojego punktu widzenia i na pewno wielu innych ludzi obaj byli świetnymi poetami.
Co najbardziej uwielbiam w Testamencie Słowackiego..:
"Lecz zaklinam — niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po...

"Lecz zaklinam — niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!…"

Najlepsza <3

Szkoda, że tak mało ludzi sięga po Słowackiego dobrowolnie ;-;

"Lecz zaklinam — niech żywi nie tracą nadziei
I przed narodem niosą oświaty kaganiec;
A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei,
Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec!…"

Najlepsza <3

Szkoda, że tak mało ludzi sięga po Słowackiego dobrowolnie ;-;

Świadom swojej samotności jako człowieka i poety Słowacki przedstawia obraz człowieka, który zawsze żył życiem ojczyzny, miłością do niej oraz podkreśla wiarę, że jego twórczość zapewni mu miejsce w pamięci potomnych. Poetycki testament.

Świadom swojej samotności jako człowieka i poety Słowacki przedstawia obraz człowieka, który zawsze żył życiem ojczyzny, miłością do niej oraz podkreśla wiarę, że jego twórczość zapewni mu miejsce w pamięci potomnych. Poetycki testament.