Na tę książkę czekałam z niecierpliwością i prawdziwym, niekłamanym utęsknieniem od wiosny. Wtedy miałam okazję zagłębić się w I tomie sagi znakomitej polskiej twórczyni powieści dla kobiet Lucyny Olejniczak. Książka mną zawojowała. Dlaczego? Bo kocham tak dobrze skrojone sagi i zafascynował mnie na zabój w Krakowie z końca XIX wieku. Tak mocno zauroczył mnie ten bardzo wiernie odtworzony klimat, tak silnie zafrapowały losy Hanki i jej córeczki. Bałam się czy drugi tom dorówna temu pierwszemu. Czy będzie tak bardzo emocjonująco i ciekawie. Było. Było naprawdę wspaniale i troszkę mi żal, że kolejny tom serii już za mną. A na trzeci przyjdzie przecież troszkę poczekać.

Na pierwszym planie książki jest Wiktoria. Dorosła kobieta, która odkrywa, że jej miłość nie jest kazirodcza i zakazana, a ukochany to nie przyrodni brat. Bernatówna udaje się w ślad za Filipem do Paryża. Osobiście chce mu oznajmić dobrą nowinę i związać z nim swoje losy. Jej serce mocno trzepocze w piersi. Ze szczęścia i nieco z trwogi. Bo przecież Filip mógł sobie kogoś znaleźć. Mógł zapomnieć, miał nawet do tego prawo. Tak dyktował rozum. Młoda aptekarka jechała więc w daleką podróż z sercem na ramieniu. Obawiała się świata, nowin, ale i była ciekawa jak potoczy się jej życie. Paryż okazał się "wielkim światem", a poszukiwania nie były proste. Wiktoria została zmuszona do zamieszkania na pewien czas w stolicy Francji. Przy okazji poznała wspaniałą przyjaciółkę i rozpoczęła interesującą pracę przy której odkryła, że ma pewien talent...

Ta powieść jest niesamowita i bardzo interesująca. Czytając poznamy losy córki Hanki - Wiktorii nad którą ciąży rodzinna klątwa. Nasza bohaterka jest kobietą inteligentną i wykształconą, ale niekiedy serce przysłania jej rozum. Wiktoria ma wielkie serce i potrafi kochać na śmierć i życie. Potrafi zatracić się w miłości, oddać bezgranicznie uczuciu. Niestety jak to często bywa przychodzi jej zapłacić za to słoną cenę. Nie mając blisko siebie najbliższej rodziny opiera się na przyjaciołach. Ma wielkie szczęście, że ich posiada, bo tylko oni są jej pociechą. Wiktoria jest dzielna, silna i odważna. Mężnie stawia czoło niełatwemu losowi i bierze się z życiem za bary. Nie użala się na swoim losem, ponosi konsekwencje swoich błędów. W historię Bernatówny wplatają się losy Polski i świata. Akcja powieści toczy się bowiem w bardzo gorącym historycznym okresie. W latach 1912-1918, kiedy na świecie jest niespokojnie i wybucha I wojna światowa. Ten aspekt czyni powieść jeszcze bardziej zajmującą i podbijającą serca czytelników. To jest książka o kobietach, ale nie tylko dla kobiet. To wspaniała napisana pięknym, choć niewyszukanym stylem historia, która jestem przekonana przyczyni się do docenienia talentu jej twórczyni.

Wykreowane na potrzeby książki postacie są naprawdę ciekawe i wyjątkowe. Los w zasadzie ich nie rozpieszcza, a życie wskutek doświadczeń zmienia i sprawia, że stają się dojrzalsze. Są one tak interesujące, że pojawia się chęć poznania ich z bliska w realnym już świecie. Wiktoria zaimponowała mi nie raz, ale i były momenty, kiedy miałam ochotę ją strofować.
Jeśli zatem drogi Czytelniku marzy Ci się naprawdę dobra książka na długie wieczory polecam lekturę o Wiktorii oraz jej matce Hance. Zrób to, co ja! Zasmakuj w wyjątkowej powieści, daj się przenieść do innego świata, zapomnij o technice i cyfryzacji, odkryj Kraków sprzed lat i czar przedwojennego Paryża. Zobacz świat oczami nieprzeciętnych kobiet, daj się oczarować tej sadze.

Na tę książkę czekałam z niecierpliwością i prawdziwym, niekłamanym utęsknieniem od wiosny. Wtedy miałam okazję zagłębić się w I tomie sagi znakomitej polskiej twórczyni powieści dla kobiet Lucyny Olejniczak. Książka mną zawojowała. Dlaczego? Bo kocham tak dobrze skrojone sagi i zafascynował mnie na zabój w Krakowie z końca XIX wieku. Tak mocno zauroczył mnie ten bardzo...