Gdzie nie spojrzałam, w sklepach internetowych, w księgarniach,na forach, widziałam ciągle jedno: Katarzyna Bonda, mistrzyni polskiego kryminału. Z ciekawości sięgnęłam po tę książkę. Uznałam, że autorka, o której tak wiele się mówi, musi być dobra.
Niestety. Ta książka mnie zawiodła. Jest intryga, nawet bardzo skomplikowana. Tylko kompletnie nieciekawa. Mnóstwo wątków, jedne się pojawiają, inne znikają, dochodzą nowe, niby ważne, ale nie do końca. Tu niby jakiś trop, tam jakiś romans, tu problemy małżeńskie, tam jeszcze coś innego. Za dużo tego wszystkiego. Gdzieś pomiędzy tymi wątkami pobocznymi można znaleźć główny.
Gdyby książka była o połowę krótsza, nic by nie straciła ze swojej jakości. Wątek miłosny Rudej i Huberta dla mnie był zupełnie niepotrzebny. Te pełne tęsknoty listy- o matko jedyna. Prze tą miłostkę para głównych bohaterów stała się tak mdła jak posiłki w polskich szpitalach.
W ogóle mi się nie podobała książka. Więcej książek Bondy nie przeczytam. Na pewno ma dobrego managera, bo w sumie przed premierą Lampionów bałam się, że wyskoczy mi z lodówki niczym chodząca reklamówka Ania Lewandowska za bramkostrzelnych czasów szanownego męża.

Gdzie nie spojrzałam, w sklepach internetowych, w księgarniach,na forach, widziałam ciągle jedno: Katarzyna Bonda, mistrzyni polskiego kryminału. Z ciekawości sięgnęłam po tę książkę. Uznałam, że autorka, o której tak wiele się mówi, musi być dobra.
Niestety. Ta książka mnie zawiodła. Jest intryga, nawet bardzo skomplikowana. Tylko kompletnie nieciekawa. Mnóstwo wątków,...