Nie będę streszczać fabuły książki ale skupię się na detalach które "zazgrzytały" mi podczas lektury.
Ponieważ główna bohaterka jest moją równolatką potrafiłam sobie przypomnieć pewne sprawy, które miały miejsce kiedy byłam nastolatką. Po pierwsze w latach 90 telefony komórkowe były jeszcze rzadkością. Rozumiem, że Jakub związany z polityką mógł posiadać takowy i rozmawiać wiele razy podczas podróży nad morze. Natomiast Nika jako siedemnastolatka wybiegając z domu zauważyła, że nie wzięła telefonu. Tu już zgrzyta na całego. W 95 roku własna komórka? Poza tym Jakub zabierał Nikę na zakupy do Galerii Centrum. Wtedy były jeszcze Domy Towarowe Centrum.
I o ile w latach młodości bohaterki mamy "wyskoki" w przód o tyle w teraźniejszości (2007r)mam wrażenie, trąci archaizmem. Czytamy o nagrywaniu na kasety, oglądaniu kaset, dyktafonie na kasety. Nie chcę się tu upierać ale wydaje mi się, że 9 lat temu kasety VHS były już pewnym przeżytkiem.
Generalnie książka ciekawa, chociaż w kategorii kryminałów, które ostatnio czytałam wygrywa Katarzyna Puzyńska.
Powtórzę za innymi opiniami, dwa ostatnie rozdziały kompletnie niepotrzebne. Niby składa się w całość i wiadomo o co chodzi. Na koniec można by powtórzyć za Gombrowiczem "Koniec i bomba a kto czytał ten trąba" bo pani Bonda jakby zakpiła z czytelnika.

Nie będę streszczać fabuły książki ale skupię się na detalach które "zazgrzytały" mi podczas lektury.
Ponieważ główna bohaterka jest moją równolatką potrafiłam sobie przypomnieć pewne sprawy, które miały miejsce kiedy byłam nastolatką. Po pierwsze w latach 90 telefony komórkowe były jeszcze rzadkością. Rozumiem, że Jakub związany z polityką mógł posiadać takowy i rozmawiać...