Kolorowa graficzna okładka od razu przyciąga wzrok i zapowiada niechybnie dobrą zabawę. Do tego teksty z przymrużeniem oka (na każdej stronie jakieś perełki np. o wyjątkowej szui – szefie)

„traktuje nas jak pieczarki, trzyma w ciemnościach i podrzuca łajno”

Błyskotliwy język, do tego humor sytuacyjny, zapewniają czytelnikom inteligentną rozrywkę pierwszej klasy. A sama fabuła cóż bardzo życiowa: praca, brak pracy, skok w bok, miłości i nadzieje, upadki i wzloty… wszyscy to znamy i często mamy na co dzień… ale wierzcie mi że lepiej się o tym jednak czyta gdy jest podane w tak zabawny sposób jak zaserwowała nam McFarlane.

Nasz Delia – Lisica jest uroczym – rudym stworzeniem (królestwo za taki kolor włosów tak prywatnie) nietypowo naturalna i dziewczęca jak na trzydziestoparolatkę jest i sympatyczna i oryginalna, zarówno w tym co mówi, robi i jak się ubiera. Nie sposób jej nie pokochać.

Pozostała galeria postaci równie barwna. Dzięki nim powieść ma niesamowity koloryt. W książce znajdziemy sporo odniesień szczególnie do brytyjskiej kultury, sztuki, jak i samej obyczajowości.

To przez ciebie… tak bardzo poprawił mi się humor i z pewnością przeczytam cię jeszcze raz.

Po tej książce jak nic za motto można uznać powiedzonko: „Upadłaś, powstań, popraw koronę i zasuwaj dalej” i to z uśmiechem na twarzy! Tak trzymać!

Kolorowa graficzna okładka od razu przyciąga wzrok i zapowiada niechybnie dobrą zabawę. Do tego teksty z przymrużeniem oka (na każdej stronie jakieś perełki np. o wyjątkowej szui – szefie)

„traktuje nas jak pieczarki, trzyma w ciemnościach i podrzuca łajno”

Błyskotliwy język, do tego humor sytuacyjny, zapewniają czytelnikom inteligentną rozrywkę pierwszej klasy. A sama...