Nudna książka o rozterkach denerwującej baby. Nie polubiłyśmy się i książki nie ratuje nawet wkradający się element komediowy. Polubiłam tylko Krokieta.

Nudna książka o rozterkach denerwującej baby. Nie polubiłyśmy się i książki nie ratuje nawet wkradający się element komediowy. Polubiłam tylko Krokieta.

Dawno się tak nie uśmiałam czytając książkę... Wciągająca,błyskawicznie się czyta, no i to zakończenie - moje ulubione. Jednak jak książka cię wciągnie od pierwszych stron to znak że będzie naprawdę ciekawa...

Dawno się tak nie uśmiałam czytając książkę... Wciągająca,błyskawicznie się czyta, no i to zakończenie - moje ulubione. Jednak jak książka cię wciągnie od pierwszych stron to znak że będzie naprawdę ciekawa...

Moje zdanie o tej książce nie jest pochlebne, nietsty.

Nuda straszna nic się nie dzieje, poza jakimiś beznadziejnymi rozsterkami sercowymi głównej bochaterki... Fabuła płaska, ba osmielę się powiedzieć że autorka szukała jej w wielkim bólu i raczej nie znalazła...

To co miało być zabawną powieścią o dziewczynie na rozstaju dróg stało się męką przez drogę ciernistą czytelnika...

Naprawdę niewarto szkoda czasu na takie wypociny.

Moje zdanie o tej książce nie jest pochlebne, nietsty.

Nuda straszna nic się nie dzieje, poza jakimiś beznadziejnymi rozsterkami sercowymi głównej bochaterki... Fabuła płaska, ba osmielę się powiedzieć że autorka szukała jej w wielkim bólu i raczej nie znalazła...

To co miało być zabawną powieścią o dziewczynie na rozstaju dróg stało się męką przez drogę ciernistą...

Płytkie i nudne, a do tego główna bohaterka jest niesamowicie irytującą i okropną osobą, więc ledwo przebrnęłam przez tę książkę. Czyta się szybko, bo język jest prosty, więc dużo czasu nie straciłam, ale zdecydowanie odradzam.

Płytkie i nudne, a do tego główna bohaterka jest niesamowicie irytującą i okropną osobą, więc ledwo przebrnęłam przez tę książkę. Czyta się szybko, bo język jest prosty, więc dużo czasu nie straciłam, ale zdecydowanie odradzam.

Jeśli oczekujesz głębokiej literatury z nieprzemijającym przesłaniem- to nie jest taka książka. Sama okładka wskazuje, że jest to lekka opowieść, idealna na kilka wieczorów. Jest to moje pierwsze spotkanie z Frederica Bosco. Włoska pisarska, która podbiła serca włoskich czytelników - i jeśli wierzyć opisowi, nie tylko oni, przedstawia nam opowieść o Cristinie.

Cristina ma trzydzieści dwa lata, właśnie straciła chłopaka i trafiła do szpitala z podejrzeniem samobójstwa. Niezbyt zachęcający początek, prawda? Na domiar złego ma również problemy z mieszkaniem i w pracy z irytującą i celebrycką szefową.
Nie przypomina Wam to znanej szerszemu gronu Bridget Jones? Ja miałam nieodparte wrażenie, że to ten sam typ kobiety. Sympatycznej, miłej, z problemami i ogromnym poczuciem humoru. Myślę, że większość czytelniczek potrafiłaby utożsamiać się z nią. Szczególnie mając obok lampkę wina.

Mamy też plejadę innych bohaterów: szaloną przyjaciółkę Carlottę, brata - chyba geja, przystojnego lekarza MM z przemiłą dziewczyną Stephanią. Mamy też Alberto adoratora i niewiernego ex. Uważam, że niemal każdego z bohaterów naprawdę da się polubić. Nawet upierdliwy Alberto wzbudza miejscami naszą sympatię. Autorka rewelacyjnie oddaje charakter każdej z postaci nakreślając ich jakby byli naszymi starymi znajomymi.

Co jest największym atutem tej książki? Uważam, że poczucie humoru, którym jest ona przepełniona. Poza tym nie ma tu żadnych dłużyzn. Akcja szybko płynie wciągając czytelników w wir zdarzeń. A puenty niektórych są zaskakujące. Niezbyt często zdarza się, że po skończeniu książki mam ochotę zaprosił bohaterów na wspólny obiad. Tu nie miałabym z tym problemu.

Główne skrzypce w tej książce grają rozterki sercowe Cristiny. Z humorem opisuje swoje emocje, przeżycia pokazując jak ciężkie jest życie kiedy masz nadmiar adoratorów. A podobno od przybytku głowa nie boli :) Jeżeli nie lubisz historii miłosnych lepiej po to nie sięgać.

Książka jest idealnym materiałem na film. Zdziwiona jestem, że jeszcze nikt nie wpadł na pomysł, żeby ją zekranizować.

Jeśli oczekujesz głębokiej literatury z nieprzemijającym przesłaniem- to nie jest taka książka. Sama okładka wskazuje, że jest to lekka opowieść, idealna na kilka wieczorów. Jest to moje pierwsze spotkanie z Frederica Bosco. Włoska pisarska, która podbiła serca włoskich czytelników - i jeśli wierzyć opisowi, nie tylko oni, przedstawia nam opowieść o Cristinie.

Cristina ma...

Lekka, przyjemna. W sam raz do przeczytania na wakacjach.

Lekka, przyjemna. W sam raz do przeczytania na wakacjach.

Banalna i nudna. Parę razy się uśmiechnęłam i tyle. Spodziewałam się lekkiej powieści z humorem i pomysłem. Dostałam gniot o niczym.

Banalna i nudna. Parę razy się uśmiechnęłam i tyle. Spodziewałam się lekkiej powieści z humorem i pomysłem. Dostałam gniot o niczym.

Sympatyczne, chwilami zabawne czytadło.

Sympatyczne, chwilami zabawne czytadło.

Lekka, przyjemna, już od pierwszych stron komizm sytuacji wywołuje uśmiech na twarzy :-) sympatyczni bohaterowie dają poczucie, że znamy ich nie od dziś :-) komediowe sytuacje i zdrowy dystans do siebie głównej bohaterki powodują, że naprawdę świetnie się to czyta 😉

Lekka, przyjemna, już od pierwszych stron komizm sytuacji wywołuje uśmiech na twarzy :-) sympatyczni bohaterowie dają poczucie, że znamy ich nie od dziś :-) komediowe sytuacje i zdrowy dystans do siebie głównej bohaterki powodują, że naprawdę świetnie się to czyta 😉

Książka lekka i przyjemna, momentami można się nieźle pośmiać. Główna bohaterka po bliższym poznaniu lekko irytująca, tak jak i jeden z jej fatygantów. Ogólny zarys lektury fajny, zakończenie jak dla mnie zbyt cukierkowe -spodziewałam się czegoś innego.

Książka lekka i przyjemna, momentami można się nieźle pośmiać. Główna bohaterka po bliższym poznaniu lekko irytująca, tak jak i jeden z jej fatygantów. Ogólny zarys lektury fajny, zakończenie jak dla mnie zbyt cukierkowe -spodziewałam się czegoś innego.