Do tej książki podchodziłam w dwojaki, skrajny sposób. Z jednej strony traktowałam ją jako wyzwanie '16, co dodawało mi motywacji, natomiast z drugiej, paradoksalnie... Nie wierzyłam w to, że poradzę sobie z jej lekturą tak od razu. Objętość 'Przeminęło z wiatrem' zebrana w tym wydaniu do 'kupy' przeraża, ale... TAK CHOLERNIE WCIĄGA, że za każdym razem kiedy kładłam się spać i wiedziałam, że rano muszę wstać do pracy byłam wściekła. Byłam tak okropnie zła na to, że nie mogę przeczytać jeszcze kilku rozdziałów. Czytanie 'Przeminęło z wiatrem' było niesamowitą przyjemnością, a do tego wszystkiego ciągłym zastanawianiem się - jak można było stworzyć tak aktualną powieść tak wiele lat temu. Dopiero przy okazji pisania tej recenzji sprawdziłam, że pierwsze polskie wydanie przypada na 1939. SERIO?! Choć rzeczywistość i wątki społeczne opisane w książce są odległe i nam nieznane, o tyle postać Scarlett, jej adoratorów, Rhett... Jezu, to tak jakby się działo wczoraj.
Nie wiem czy kiedykolwiek w życiu będzie mi dane jeszcze raz ją przeczytać, ale głęboko wierzę, że tak. To taka książka, którą chce się czytać, chce się polecać wszystkim (choć niestety większość moich czytających znajomych popukało mi do głowy, kiedy chciałam im ją pożyczyć) i chce się wszystko przeżyć od nowa raz jeszcze!

Do tej książki podchodziłam w dwojaki, skrajny sposób. Z jednej strony traktowałam ją jako wyzwanie '16, co dodawało mi motywacji, natomiast z drugiej, paradoksalnie... Nie wierzyłam w to, że poradzę sobie z jej lekturą tak od razu. Objętość 'Przeminęło z wiatrem' zebrana w tym wydaniu do 'kupy' przeraża, ale... TAK CHOLERNIE WCIĄGA, że za każdym razem kiedy kładłam się...