365 dni bez zapałek to genialnie skonstruowany, rasowy reportaż. To nie tyle opowieść o życiu w australijskim buszu i o przetrwaniu w świecie z dala od wszelkich form cywilizacji, ale przede wszystkim relacja o przeżywaniu: o radościach, smutkach, chwilach zwątpienia zarówno w siebie, jak i w otaczającą naturę. To także historia specyficznego obcowania z szeroko pojmowaną dzikością – to ona bowiem dyktuje warunki i to jej trzeba się podporządkować, aby przeżyć.

Na plus zasługują niewątpliwe walory literackie książki – tu ukłon w stronę świetnego przekładu. Miarą atrakcyjności tej lektury było jednak przede wszystkim to, że po przeczytaniu opowieści Claire Dunn w głowie pojawiła mi się myśl: Wow, sama chciałabym to przeżyć. Chciałabym się z tym wszystkim zmierzyć.

Książka jest intrygująca sama w sobie – wciąga jak niezły kryminał, a z drugiej strony sprawia, że chce się do niej powracać i odczytywać wciąż na nowo. To wspaniały dziennik z buszu – czyli z miejsca, w którym na wszystkie problemy codzienności patrzy się z zupełnie innej perspektywy.

Ta wspaniała książka pokazuje nam, że istnieje sposób na odzyskanie łączności z naturą. Jej lektura to jednak coś znacznie więcej. Autorka zwraca bowiem uwagę na fundamentalne problemy dotyczące relacji międzyludzkich, kwestii patriarchatu i dominacji mężczyzn, a także pozycji kobiety we współczesnym świecie. To książka, którą można czytać wielowymiarowo. Z jednej strony mamy tu powieść przygodową o tym, jak przetrwać w prymitywnym środowisku bez żadnych udogodnień. Z drugiej strony jednak jest to książka o rozwoju osobistym oraz o całkowitej odmianie własnego życia. Nie da jej się jednoznacznie zaszufladkować, co czyni ją jeszcze ciekawszą i jeszcze wartościowszą.

Reporterska rzetelność połączona z literackością z najwyższej półki – polecam!

365 dni bez zapałek to genialnie skonstruowany, rasowy reportaż. To nie tyle opowieść o życiu w australijskim buszu i o przetrwaniu w świecie z dala od wszelkich form cywilizacji, ale przede wszystkim relacja o przeżywaniu: o radościach, smutkach, chwilach zwątpienia zarówno w siebie, jak i w otaczającą naturę. To także historia specyficznego obcowania z szeroko pojmowaną...