Wcześniej nie miałam okazji zapoznać się z twórczością Barbary Freethy, ale po mojej przygodzie z "Bez pamięci" widzę, że ominęła mnie spora dawka dobrej literatury. Koniecznie muszę to nadrobić. Już sama okładka książki sugeruje równoległe życia, kobieta i jej odbicie są jedną osobą, lecz czy do końca? Cienie przeszłości zamazane i niewyraźne, dopominają się ujawnienia, tożsamość jest niejednoznaczna, a ludzkie twarze nie przypominają nikogo bliskiego. Dokąd uciekły wspomnienia?

Jak potwornie musi czuć się matka, która po wypadku samochodowym wpada w amnezję i nie pamięta, że ma dziecko? A czy serce też reaguje niepamięcią? Główna bohaterka - Sarah - powoli uświadamia sobie, że jej przeszłość okrywają mroczne i niebezpieczne tajemnice. Z jednej strony tak bardzo chce poznać historię swojego życia, zrozumieć kim jest, odnaleźć córkę, ale z drugiej, myśl o zwolnieniu blokady pamięci straszliwie ją paraliżuje. Pewne zrozumienie i ukojenie znajduje u ojca dziecka, ale czy na pewno?

Wątki tajemniczości, zagadek, niepewności, towarzyszą czytelnikowi przez całą książkę, nawet zakończenie wymyka się spod przewidywań, a to wciąga, bardzo wciąga. Dużo tu emocji związanych ze stratą, porzuceniem, brakiem zaufania, zawiedzeniem, odbudową związku i miłości. Mamy napięcie, podejrzenia, kryminalne i sensacyjne wątki, intrygująco ze sobą splątane, a ich rozsupływanie sprawia czytelnikowi wielką radość.

Obserwujemy poszukiwania prawdziwej rodziny, kiedy w dzieciństwie miało się jej tak mało, albo wcale. Dostrzegamy przyjaźń, która mimo upływu wielu lat, wciąż jest bardzo mocna, szczera, oddana. Przypatrujemy się odnajdywaniu miłości, której nie można zapomnieć, a której trzeba nauczyć się od nowa. Przyglądamy się odzyskiwaniu utraconego zaufania do innych i siebie samego. A to wszystko zebrane w jednej książce!

Sympatycznie i niezwykle lekko śledzi się losy bohaterów. Książka napisana ciepłym i zrozumiałam językiem, bez zbędnych upiększeń, bazuje na silnych emocjach. Fabuła mocno wciąga, precyzyjnie przemyślana i rozpisana. Nie ma nudnych czy przeciągających się rozdziałów. Czyta się zachłannie, nie można się od niej oderwać. Z wielkim zainteresowaniem sięgnę po kolejny tom cyklu "Silent".

bookendorfina.blogspot.com

Wcześniej nie miałam okazji zapoznać się z twórczością Barbary Freethy, ale po mojej przygodzie z "Bez pamięci" widzę, że ominęła mnie spora dawka dobrej literatury. Koniecznie muszę to nadrobić. Już sama okładka książki sugeruje równoległe życia, kobieta i jej odbicie są jedną osobą, lecz czy do końca? Cienie przeszłości zamazane i niewyraźne, dopominają się ujawnienia,...