„Sklep na Blossom Street” skusił mnie okładką i tytułem, które skojarzyły mi się z ciepłymi, familijnymi opowieściami, jakimi zawsze lubiłam się raczyć w chłodne, ponure dni. Wprawdzie w trakcie lektury okazało się, że moje oczekiwania nieco minęły się z rzeczywistością, jednak swoją lekkością i zawartym w sobie optymizmem, książka stanowiła przyjemną odskocznię od powieści trudnych lub przyprawiających o ciarki na plecach.

W „Sklepie…” śledzimy losy czterech kobiet, wywodzących się z różnych środowisk. Pozornie dzieli je wszystko – wiek, status cywilny, pozycja społeczna i przekonania. Prawdopodobnie nigdy nie miałyby szansy się spotkać, gdyby nie kurs robienia na drutach w nowym sklepie z włóczkami. Każda z bohaterek niesie ze sobą bagaż trudnych doświadczeń i stara się walczyć o własne szczęście. Lidia Hoffman, właścicielka sklepu i prowadząca kurs, już dwukrotnie pokonała raka. Teraz zamierza w końcu cieszyć się życiem, ale czy będzie jej to dane? Jacquiline Donovan, arogancka kobieta z wyższych sfer, od lat stara się nie widzieć zdrad swojego męża. Na kurs zgłosiła się, by w ramach przeprosin i pojednania z synową, zrobić dla przyszłej wnuczki kocyk na drutach. Carol Girard, zmaga się z bezpłodnością, przed nią ostatni już zabieg in-vitro. Czy tym razem uda jej się donosić ciążę? I w końcu Alix Townsend, dziewczyna z marginesu społecznego, która w ramach kursu zamierza odpracować zasądzone godziny pracy społecznej. Mimo dzielących ich różnic, kobiety wkrótce zostają dość bliskimi przyjaciółkami. Podczas godzin spędzonych na wspólnej pracy, dzielą się swymi problemami i troskami, ale i chwilami szczęścia.

Choć historie bohaterek nie są proste, a ich problemy zdecydowanie nie należą do najłatwiejszych, książka napisana jest w sposób lekki i przyjemny. Nie oznacza to jednak trywializowania takich kwestii, jak nieuleczalna choroba czy bezpłodność. Opisując losy tych kobiet, autorka daje nadzieję i tchnie optymizmem, że wprawdzie nie zawsze wszystko w życiu wychodzi tak, jak to sobie zaplanowaliśmy, ale nigdy nie wolno się poddawać; na każdego czeka gdzieś szczęśliwe zakończenie. I oczywiście, książę z bajki na białym koniu także. Można by ponarzekać, że powieść jest nieco schematyczna, a zakończenie zbyt łatwe, zbyt piękne, by było realne, ale przecież niektóre lektury mają właśnie za zadanie odrywać od codziennych problemów.

„Sklep na Bossom Street” otwiera serię ośmiu powieści powiązanych ze sobą bohaterami oraz miejscem, w którym toczy się akcja. Mam nadzieję, że zostaną one wydane także w Polsce, bowiem szkoda rozstawać mi się z uroczym sklepikiem, za którego drzwiami można zostawić wszystkie swoje zmartwienia. Powieść polecam przede wszystkim jako lekką, ciepłą lekturę, która powinna umilić Wam deszczowe wieczory.

„Sklep na Blossom Street” skusił mnie okładką i tytułem, które skojarzyły mi się z ciepłymi, familijnymi opowieściami, jakimi zawsze lubiłam się raczyć w chłodne, ponure dni. Wprawdzie w trakcie lektury okazało się, że moje oczekiwania nieco minęły się z rzeczywistością, jednak swoją lekkością i zawartym w sobie optymizmem, książka stanowiła przyjemną odskocznię od powieści...