INTESYWNOŚĆ to imię tej książki. Jak tylko ta dwójka bohaterów się "spiknęła" ze sobą to "pożerali się" wzajemnie prawie na każdej stronie. Oj NAMIĘTNOŚĆ to ich drugie imię ;).

Przyznam że nie można przejść obojętnie obok tej książki czytając, bo nie ma takiej opcji jak się wpada w WIR UCZUĆ Aleksa i Amelii.

ALE jest moje jedno a nawet dwa "ale", które po ochłonięciu wyniosłam z tej lekturki:

Jakiś tam SPOILER JEST ;)

1) gdyby Amelia nie ukryła przed Aleksem faktu kim jest, to mogło w ogóle nie dojść do całej tej miłości, a tak biedaczek dowiedział się po fakcie (5 miesiącach) i no cóż zrobić z tym fantem jak serce nie sługa ;)
2) bardzo chciałam uwierzyć w miłość która może zaistnieć pomimo różnic przekonań i PRAWIE się udało pani Agnieszce mnie przekonać, ALE nie mogę pojąć jak Aleks pomimo tego co dowiedział się o Amelii mógł dalej TKWIĆ w swoich przekonaniach i było to podkreślane i to dość często w stylu "kocham cię, ale nie zmienię swoich przekonań" - tu mi zgrzytało, gryzło się, bo wybaczcie jak może raptem traktować ją i jej rodzinę ULGOWO i jak LUDZI, ale INNI dalej są wg niego w kategorii PODLUDZI i można bezprawnie ich bić po mordzie i gorzej? Dla mnie to jest i było nie do pomyślenia.

Pewnie wiele łez uroniły kobitki na koniec, a ja szczerze nie dałam rady, bo mi to bardzo pasowało, a to ze względu na to że NIENAWIŚĆ RODZI NIENAWIŚĆ i jakiś morał, dzięki końcówce wynikł z takiego a nie innego światopoglądu Aleksa i wyszło jak wyszło.

POLECAM!!!

INTESYWNOŚĆ to imię tej książki. Jak tylko ta dwójka bohaterów się "spiknęła" ze sobą to "pożerali się" wzajemnie prawie na każdej stronie. Oj NAMIĘTNOŚĆ to ich drugie imię ;).

Przyznam że nie można przejść obojętnie obok tej książki czytając, bo nie ma takiej opcji jak się wpada w WIR UCZUĆ Aleksa i Amelii.

ALE jest moje jedno a nawet dwa "ale", które po ochłonięciu...