Tak dawno nie czytałam żadnej książki Gayle Forman, że można powiedzieć - stęskniłam się. Za tym niezależnym od nikogo i niczego stylem, wszędzie obecną muzyką oraz muzykami. I przede wszystkim za tym, jakie ważne kwestie porusza autorka w swoich książkach. Życie po śmierci, samobójstwo, walka o miłość i wiele innych.

Książka traktuje o ważnej sprawie, jaką jest ludzkie życie. Ludzie powinni je cenić ponad wszystko. Dostaliśmy je w prezencie od Boga, więc nie możemy o tym zapomnieć. Należy się nam szacunek i my powinniśmy okazywać innym to samo. Decyzja o samobójstwie z zasady jest złą decyzją, a to że Meg ją podjęła świadczy o tym iż nie mogła sobie poradzić z życiem. Nie potrafiła sama znaleźć w sobie szacunku do niego i nikt też nie wiedział, że ona potrzebuje pomocy w tej sprawie. Nikt nie wyobrażał sobie, że na co dzień pozytywna i zawsze uśmiechnięta osoba może mieć jakikolwiek problem, który ją przytłacza.
Gayle Forman pokazała też, że istnieją w "wszechobecnych internetach" takie strony, które skupiają się na zachęcaniu ludzi do podjęcia decyzji o samobójstwie. Nie spodziewałam się, że dowiem się o tym w książce. W ogóle myślałam, że zostanie to poza mną, tak jak słodkie zdjęcia kotków, które już zrobiły się całkiem nudne mimo, że cieszą się taką sławą. Nastolatkowie jak już zaczynają myśleć o śmierci to pierwsze, co robią to szperają w Internecie, dopiero później jeśli będzie jakieś później pytają się rodziców, kolegów o zdanie na ten temat. To jest złe rozwiązanie - powinno być na odwrót, bo jak wiadomo w Internecie jest wszystko.

Teraz przejdę do weselszej strony tej książki. Nie myślcie, że "Byłam tu" to same smęty i użalanie się nad sobą po śmierci bliskiego! Bohaterowie wiedzieli, że muszą dalej żyć mimo wszystko.
Co kilka stron zdarzał się fragment, kiedy wybuchałam śmiechem. Nie śmiałam się z powodu tego, że ta sytuacja była aż tak komiczna, że nierealna, tylko dlatego, że to było zabawne. W swojej prostocie emanowało radością. Nie brakło też docinek ze strony bohaterów - a to jest rzecz, którą uwielbiam w książkach.
Cody potrzebowała miłości - zauważyłam, że jej brakuje tego uczucia (spostrzegawczość na 100%). Przez prawie pół książki zastanawiałam się z kim ona będzie w związku - bo tego, że z kimś będzie byłam pewna jak niczego innego. Obstawiałam pomiędzy Benem (muzykiem) i Harrym (wiecznym informatykiem). Można nawet powiedzieć, że bardziej byłam za tą drugą wersją, gdyż oni byli dla siebie stworzeni.Zawsze można pomarzyć.

Okładka książki, zresztą jak pozostałe polskie wydania książek Gayle Forman przebija wszystkie okładki jakie widziałam. Po prostu je uwielbiam! Te kwadraty i różne zdjęcia zawarte w nich, tak ścisłe związane z książką są niesamowite. Aż chciałoby się mieć wszystkie ulubione książki w takiej formie.

Podsumowując: "Byłam tu" to książka warta uwagi, gdyż jako jedna z nielicznych wie o czym jest. (To zdanie jest tak logiczne, że aż boli)

http://pozeram-ksiazki-jak-ciasteczka.blogspot.com/

Tak dawno nie czytałam żadnej książki Gayle Forman, że można powiedzieć - stęskniłam się. Za tym niezależnym od nikogo i niczego stylem, wszędzie obecną muzyką oraz muzykami. I przede wszystkim za tym, jakie ważne kwestie porusza autorka w swoich książkach. Życie po śmierci, samobójstwo, walka o miłość i wiele innych.

Książka traktuje o ważnej sprawie, jaką jest ludzkie...