Lubię powieści pani Świętek, takie jak "Noc perseidów". Uważam je za dobre, ciekawe i takie życiowe.
Niestety tym razem coś mi w tej powieści zgrzytało.
Strasznie irytowało mnie postponowane bohaterki.
Nagle po 15 latach małżeństwa podejrzewa męża o zdradę, chociaż on przez cały czas był w stosunku do niej oziębły i mało czuły. Gdy mąż wyznaje jej, że ma odmienne preferencje seksualne doznaje szoku. Tylko zadaję sobie pytanie jak kobieta mogła być tak ślepa i nic nie podejrzewała przez tyle lat, że z mężem jest coś nie tak.
Po rozwodzie od razu nawiązuje romans, do tego z żonatym mężczyzną, chociaż sama wie jak boli zdrada. Czy tak postępuje kobieta, czy dla swojego zadowolenia można bez skrupułów ranić inna kobietę?
Do tego za namową koleżanek chodzi bez przerwy na "ranki w ciemno" bo chce sobie ułożyć życie na nowo i szuka tego jedynego, wybranego.Czy życie jako singielka jest takie straszne?
Do tego mamy jeszcze jej przyjaciółki"feministki"które chyba nie lubią mężczyzn, a ich rozmowy są po prostu głupie.
A śmiechu warte jest wyznanie jej nowego partnera, z którym znali się jako dzieci, że do dziś pamięta ich pierwszy pocałunek w wieku 10 lat.
Dużo jest w tej powieści rzeczy, które mi się nie podobały, dlatego uważam ją jako taką przeciętną i mało wartościową, którą szybko się czyta a jeszcze szybciej zapomina.

Lubię powieści pani Świętek, takie jak "Noc perseidów". Uważam je za dobre, ciekawe i takie życiowe.
Niestety tym razem coś mi w tej powieści zgrzytało.
Strasznie irytowało mnie postponowane bohaterki.
Nagle po 15 latach małżeństwa podejrzewa męża o zdradę, chociaż on przez cały czas był w stosunku do niej oziębły i mało czuły. Gdy mąż wyznaje jej, że ma odmienne...