Sympatyczna I zabawna seria. Polecam

Sympatyczna I zabawna seria. Polecam

Prezentujemy dziś kolejny, czwarty już tom przygód Pożyczalskich, który zachwyci małego i dużego czytelnika. Bohaterów nie można nie lubić, akcja w porównaniu do tomów poprzednich pędzi jak szalona, a przygody maleńkiej rodziny budzą powszechny zachwyt. Nic, tylko delektować się lekturą! Tym bardziej, że seria o Pożyczalskich należy do klasyki angielskiej literatury dla dzieci.
To bardzo specyficzna rodzinka, z którą po raz pierwszy spotkaliśmy się, gdy mieszkała pod podłogą w domu na Wrzosowym Wzgórzu. Żyją z ”pożyczania” od ludzi, których bardzo się boją, ale którzy są dla nich przydatni. Na wskutek przeróżnych okoliczności nasi bohaterowie musieli opuścić dom i wyruszyć na poszukiwanie rodziny. Potem nastąpiła kolejna wyprowadzka, kolejna podróż i kolejne przygody, aż wreszcie dzięki Spillerowi udało im się znaleźć bezpieczną przystań. Miasteczko miniatur o wdzięcznej nazwie Mały Potok stworzone przez pana Potta staje się ich miejscem na ziemi. Zamieszkują w Bluszczowym Domku i są naprawdę szczęśliwi: Dominika zajmuje się domem, Strączek spełnia się jako złota rączka, a Arietta znajduje przyjaciółkę w osobie panny Oliwii. Żyje im się spokojnie i nawet nie przypuszczają, że nad nimi zbierają się czarne chmury. Zazdrosny sąsiad pana Potta dopuszcza się przestępstwa i nasza trójka nagle znajduje się w niewoli na pewnym zagraconym strychu, a jej domem ma stać się szklana klatka, poprzez która będą mogli być obserwowani przez ludzi. Ich przyszłość jako żywych eksponatów i turystycznej atrakcji rysuje się w nader czarnych barwach.
To bodajże najlepsza część cyklu i czyta się ją wspaniale
, mając na uwadze fakt, iż została napisana ponad sześćdziesiąt lat temu, a akcję umieszczono w stricte angielskim klimacie ówczesnych czasów. Jest w niej mnóstwo przygód, a bohaterowie tym razem nie liczą na pomoc, ale zdani na własne siły wykazują się pomysłowością, sprytem i odwagą. Okazuje się także, jak ważna jest umiejętność czytania. Kto wie…może nawet uratować komuś życie.
Książka dzięki Wydawnictwu Dwie Siostry jest pięknie wydana. Konkretnych rozmiarów, ze wspaniałą, twardą okładką i zapierającymi dech w piersiach ilustracjami Emilii Dziubak. Tych ilustracji jest dużo i czasem zajmują całe strony stanowiąc taki trochę odpoczynek od czytania i dając pole wyobraźni. Nie można przejść obok nich obojętnie! Czcionka standardowej wielkości sprawia, że czyta się łatwo i komfortowo. Polecamy dzieciom nieco starszym, zaprawionym już w czytaniu.

Prezentujemy dziś kolejny, czwarty już tom przygód Pożyczalskich, który zachwyci małego i dużego czytelnika. Bohaterów nie można nie lubić, akcja w porównaniu do tomów poprzednich pędzi jak szalona, a przygody maleńkiej rodziny budzą powszechny zachwyt. Nic, tylko delektować się lekturą! Tym bardziej, że seria o Pożyczalskich należy do klasyki angielskiej literatury dla...

Pomysł z balonem był genialny.

Pomysł z balonem był genialny.

Czwarty tom przygód sympatycznej rodzinki Pożyczalskich. W tej części nasi mali bohaterowie są przekonani, że odnaleźli bezpieczną przystać w miniaturowym miasteczku pana Potta, czyli Małym Potoku. Zagospodarowali dla siebie jeden z domków (Bluszczowy Domek),a Arietta zaprzyjaźniła się z panną Oliwią. Nagle ich spokój zburzył konkurent pana Potta porywając całą trójkę. Czy uda im się uciec z niewoli? Czy przeżyją zimę? Jak potoczą się ich dalsze losy? Jeśli jesteście ciekawi – zapraszam do lektury. Jest naprawdę frapująca, no może poza fragmentami opisującymi technologiczne rozwiązania jakich użył Strączek, aby wydostać rodzinkę ze strychu. Polecam małym i dużym.

Czwarty tom przygód sympatycznej rodzinki Pożyczalskich. W tej części nasi mali bohaterowie są przekonani, że odnaleźli bezpieczną przystać w miniaturowym miasteczku pana Potta, czyli Małym Potoku. Zagospodarowali dla siebie jeden z domków (Bluszczowy Domek),a Arietta zaprzyjaźniła się z panną Oliwią. Nagle ich spokój zburzył konkurent pana Potta porywając całą trójkę. Czy...

Pożyczalscy w przestworzach to, jak na razie ulubiona część mojej córki.
Po tułaczkach w poprzednim tomie Pożyczalskim udaje się zaaklimatyzować w Małym Potoku, jako swój nowym dom wybierają Bluszczowy Domek. I wydaje się, że nic nie zakłóci spokojnej egzystencji rodziny.
Niestety nic bardziej mylnego chytry i zazdrosny sąsiad postanawia porwać Dominikę, Ariettę i Strączka, i uczynić z nich żywe eksponaty.
Na szczęście na ratunek przychodzi im spryt, pomysłowść i umiejętność czytania.
Opowieść jest jak zawsze fantastycznie zilustrowana, a przygody naszych małych przyjaciół wciągają bez reszty, szkoda tylko, że Strączek bywa taki nieustępliwy.

Pożyczalscy w przestworzach to, jak na razie ulubiona część mojej córki.
Po tułaczkach w poprzednim tomie Pożyczalskim udaje się zaaklimatyzować w Małym Potoku, jako swój nowym dom wybierają Bluszczowy Domek. I wydaje się, że nic nie zakłóci spokojnej egzystencji rodziny.
Niestety nic bardziej mylnego chytry i zazdrosny sąsiad postanawia porwać Dominikę, Ariettę i...

Kochani książka fantastyczna...
Pełna przygód, miłości i szalonych pomysłów...
Nasi mali bohaterowie zostają porwani !!!
przeżyłam chwile grozy :)
Kochani koniecznie sięgnijcie po ten tom...
Polecam
www.zaczytanasowka.bloog.pl

Kochani książka fantastyczna...
Pełna przygód, miłości i szalonych pomysłów...
Nasi mali bohaterowie zostają porwani !!!
przeżyłam chwile grozy :)
Kochani koniecznie sięgnijcie po ten tom...
Polecam
www.zaczytanasowka.bloog.pl

Najlepsza jak dotąd część cyklu; chyba nawet można ją przeczytać bez przygotowania w postaci tomów poprzednich--jeśli ktoś chce się dowiedzieć o co chodzi z tymi Pożyczalskimi, a nie chce przejść przez całą serię to ta pozycja jest całkiem dobrym rozwiązaniem.
Mamy tu wiele akcji. W końcu Pożyczalskim udaje się znaleźć dom, ale zawiść ludzka nie zna granic i sąsiedzi ludzi, u których zamieszkali postanawiają ich wykraść. Uwięzieni, czekają aż złoczyńcy zbudują klatkę, aby ich pokazać światu, a uciec mogą tylko przez okienko w dachu... Szczęście przy tym, że Arietta potrafi czytać.
Pod koniec, przy zakończeniu, które było nieomal zupełnie szczęśliwe, moja córka była bardzo zła na Strączka, że on jest taki uparty z tymi poglądami na bycie w i d z i a n y m...

Najlepsza jak dotąd część cyklu; chyba nawet można ją przeczytać bez przygotowania w postaci tomów poprzednich--jeśli ktoś chce się dowiedzieć o co chodzi z tymi Pożyczalskimi, a nie chce przejść przez całą serię to ta pozycja jest całkiem dobrym rozwiązaniem.
Mamy tu wiele akcji. W końcu Pożyczalskim udaje się znaleźć dom, ale zawiść ludzka nie zna granic i sąsiedzi ludzi,...