Książka opisuje relacje sióstr – bliźniaczek jednojajowych. To ważna informacja z psychologicznego i społecznego punktu widzenia. Często spotykamy takie rodzeństwa. Jednakowe ubranka i drobny akcencik, żeby najbliżsi i znajomi rozpoznali. Jednak w każdym z bliźniąt tkwi odmienność. Są wyjątkowe. „Lód i woda, woda i lód” – tytuł kojarzy się z czymś podobnym, a jednocześnie różnym. Stan skupienia. Siostry Inez i Elsie. Inez ma córkę. Elsie urodziła syna i oddała siostrze. Ta decyzja wszystko zmienia. A my dowiemy się co mogło wpłynąć na decyzję kobiety. Poznajemy również pasażerów lodołamacza „Odyn”. Każdy z nich bierze udział w wyprawie z sobie znanego powodu. Element wody i lodu towarzyszy czytelnikowi przez cały czas. Stopniowo przekonujemy się, że Syn jest uzdolniony muzycznie. Kochany przez ciocię bardziej niż ktokolwiek inny. Córka Inez nie doświadcza takich uczuć, jak Brat. Elsie uciekła od wszystkich. Uciekła, bo jak wspomni „wstydziła się”. Uciekła, bo los ją doświadczył. Nie osądzajmy jej. Tymczasem na statku akcja komplikuje się i określenie, że świat jest mały, jest bardzo trafne. Przecinają się drogi bohaterów. Zawiłości ich losów stopniowo wyjaśniają się. A wszystko to opisane jedynym w swoim rodzaju stylem Majgull Axelsson. Krótkim. Przerywanym. Pełnym emocji. Znającym ludzkie słabości i dramaty.

Książka opisuje relacje sióstr – bliźniaczek jednojajowych. To ważna informacja z psychologicznego i społecznego punktu widzenia. Często spotykamy takie rodzeństwa. Jednakowe ubranka i drobny akcencik, żeby najbliżsi i znajomi rozpoznali. Jednak w każdym z bliźniąt tkwi odmienność. Są wyjątkowe. „Lód i woda, woda i lód” – tytuł kojarzy się z czymś podobnym, a jednocześnie...