,,Pachnidło" chciałam przeczytać już dawno, po obejrzeniu ekranizacji.Jeżeli chodzi o film, to podobał mi się, jednak nie spełnił w pełni moich oczekiwań. Po tak wielu pozytywnych recenzjach liczyłam na coś, co mnie poruszy. Owszem historia jest dość niezwykła. Stwierdziłam, że może książka będzie lepsza. Przeczytałam i... bez rewelacji. To chyba nie do końca mój klimat. Film doskonale odzwierciedla książkę- to pewne.
Zdecydowanie sama postać mordercy jest dla mnie nietypowa i niepowtarzalna. Autor nie przedstawia go jako bezdusznej bestii- wręcz przeciwnie. Czytając, miałam wrażenie że jest to tylko zagubiony w świecie młody mężczyzna, który nie poradził sobie z siłą swojego geniuszu. Osobiście nie mogłam wyzbyć się uczucia litości wobec niego.A przecież mordercy należy się bać!
Powieść nasunęła mi pewną myśl- nie można oceniać nikogo, nie poznawszy wcześniej.Historia Grenaullie Jana Babtisty nie jest wbrew pozorom nierzeczywista. Przerysowana, z elementami fantazji owszem, aczkolwiek wiele jest osób- geniuszy, którzy nie radzą sobie z tym, kończąc w szpitalach psychiatrycznych. Po prostu pewne sprawy człowieka przerastają i trzeba się z tym pogodzić.

,,Pachnidło" chciałam przeczytać już dawno, po obejrzeniu ekranizacji.Jeżeli chodzi o film, to podobał mi się, jednak nie spełnił w pełni moich oczekiwań. Po tak wielu pozytywnych recenzjach liczyłam na coś, co mnie poruszy. Owszem historia jest dość niezwykła. Stwierdziłam, że może książka będzie lepsza. Przeczytałam i... bez rewelacji. To chyba nie do końca mój klimat....