Licząc na piękną historię miłosną zabrałam się za lekturę książki. Pierwsze strony były trudne ze względu na język oraz formę narracji, tak inny od współczesnych książek. Po pierwszych trudnościach, kiedy historia mnie wciągnęła, a losy bohaterów stały mi się bliskie, zaczęłam zauważać pewne podobieństwa do twórczości Jane Austen, i tym razem po głowie chodziło mi "Duma i uprzedzenie". W jakiś sposób utożsamiałam Betsabę z panną Bennet, a jej wybory, wahania jak również podejmowanie decyzje, wielokrotnie mnie drażniły. Zastanawiałam się, czy klasyka może posiadać szczęśliwe zakończenie, jakie współcześnie znamy.

Autor zaskoczył mnie tą historią. Ciesze się, ze zdecydowałam się na lekturę tej książki, gdyż pozwoliła mi odkryć piękno angielskiej XIX-wiecznej wsi. Hardy posiadł wspaniałe pióro, które bardzo plastycznie oddaje miejsce oraz atmosferę wioski, gdzie odbywa się akcja. Choć bardzo ważne są uczucia miedzy poszczególnymi bohaterami, to jednak równie istotnym elementem jest Weatherbury, które wydało mi się miejscem bardzo sielskim. Zdarzała się tam śmierć, znój ciężkiej pracy, nieporozumienia, pożary i ulewy, wszystko to jednak blakło w porównaniu z wspaniałą przyrodą, ludźmi, którzy niewiele zmienili się mentalne przez lata, przyjaźnią, miłością, życiem. Autor pozwolił mi wyobrazić sobie to miejsce i społeczeństwo, dwór, kościół, cmentarz, zabudowania gospodarcze, gospodę i wszystkie inne budynki jak również cuda natury.

Weatherbury nie mogłoby się również obyć bez mieszkańców wsi, ludzi którzy pracują w majątku Betsaby, a wielu ich pojawia się na kartach powieści, jednak każda postać posiada indywidualne cechy, które nie pozwalają o sobie zapomnieć. Autor nadaje im liczne przywary i zalety, opisuje ich wygląd i charakter, a później wielokrotnie korzysta z ich osobowości przy licznych okazjach, nie pozwalając stać się bezbarwną masą w tle.

Sama historia miłosna jest bardzo skomplikowana, bulwersująca, a jednocześnie piękna. Na początku można podejrzewać, że głównym bohaterem jest Oak, później jednak oś wydarzeń przenosi się na Betsabę i ona staje się epicentrum wszystkich problemów. Kobieta jest młoda, niedoświadczona w kontaktach z mężczyznami, nie ma również nikogo bliskiego, kto mógłby jej pomóc dokonać właściwego wyboru. Każdy z mężczyzn, którzy starają się o jej rękę, ma inny charakter. Oak to spokojny, sumienny pasterz, który ceni pracę i w cichości wspiera Betsabę. Właściciel ziemski Boldwood to mężczyzna, którego uczucia nie mają stanu pośredniego, albo jest obojętny albo kocha nad życie, nie potrafi on również zachować umiaru w ich wyrażaniu. Żołnierz Troy to prawdziwy flirciarz, który robi wszystko, żeby mu było w życiu dobrze. Czułe słówka i piękne uśmiechy działają na kobiety do dnia dzisiejszego i niejedną sprowadziły na manowce, co pokazuje historia Betsaby. Autor nie pozwolił kobiecie na spokojne życie, spowodował, że choć początkowo historia toczy się monotonnie to późniejsze wydarzenia wywołują w czytelniku wiele emocji i wielokrotnie zaskakują.

Thomas Hardy w swojej książce nakreślił postać kobiety pracującej, samodzielnej, dbającej o własne interesy, współczesnej feministki. Betsaba mimo braku pomocy najbliższej rodziny pokazuje, że kobieta jest samowystarczalna, nie potrzebuje pomocy i może żyć bez podpierania się na męskim ramieniu. Bohaterka nie jest jednak ideałem, nie raz pokazuje swoje gorsze oblicze, które może zniszczyć iskierkę sympatii, którą wcześniej zdobyła.

"Z dala od zgiełku" to wspaniała historia, która porusza tak wiele zagadnień życiowych, że niemożliwością jest o nich wszystkich napisać. Autor pokazał, że jako mężczyzna potrafi pisać pięknie o miłości, przedstawiać ludzkie charaktery, stwarzać życiowe sytuacje, które wymuszają w nas nie raz refleksję, i co najważniejsze, swoją historią wywołuje całą gamę emocji podczas lektury. Moje odkrycie tego pisarza zdarzyło się przypadkiem, teraz jednak wiem, że chcę poznać inne jego książki, aby odkryć historie, które na pewno sprawią mi równie wiele radości.

Licząc na piękną historię miłosną zabrałam się za lekturę książki. Pierwsze strony były trudne ze względu na język oraz formę narracji, tak inny od współczesnych książek. Po pierwszych trudnościach, kiedy historia mnie wciągnęła, a losy bohaterów stały mi się bliskie, zaczęłam zauważać pewne podobieństwa do twórczości Jane Austen, i tym razem po głowie chodziło mi...