Ta książka jest okropna. Można znaleźć w niej wszystko, tylko sensu brak. Nie mogłam się w nią wczuć, ale to nie problem, bo nawet jak historia mnie nie porywa, to zazwyczaj widzę jakieś pozytywy. Tutaj nie widzę żadnych. Przede wszystkim jest to historia o toksycznych relacjach. Matka wyjeżdża za granicę i porzuca dzieci. Kalina wychodzi za faceta starszego od niej o 40 lat i ja nie mam z trym problemu, wszystko w życiu jest możliwe, tylko ja w ogóle nie widzę, skąd taka decyzja głównej bohaterki. Nie dostrzegam motywacji, niby mówi o swojej wielkiej miłości, ale ja tego nie czuję. Mało tego nikt nie ma problemu z tym związkiem. Bohaterowie nie trafiają na żadne przeciwności. Pomijając wiek, mam wrażenie, że ten związek jest bardzo toksyczny. Moim zdaniem Kalina jest przywiązana do Marka w jakiś chory sposób. Kolejna toksyczna relacja jest widoczna na linii ojciec - córka. Ojciec pije, córka go zostawia, w pewnym sensie popycha go do samobójstwa i tu po raz kolejny jestem w stanie uwierzyć w takie wydarzenie, ale ono nie niesie za sobą żadnych konsekwencji. Bohaterka żyje sobie dalej jakby nigdy nic, nie wyciąga żadnych wniosków, nie widać, żeby żałowała, żeby cierpiała z tego powodu. Ponadto Kalina odrzuca Nikodema, ale jak tylko czegoś potrzebuje, to wykorzystuje go bez mrugnięcia okiem. Poza tym mnóstwo w tej książce niewiarygodnych sytuacji i zwrotów akcji. Po pierwsze Marek na początku jest zwykłym starszym facetem, a jak żeni się z Kaliną, to nagle okazuje się, że jest wielkim i bogatym biznesmenem. Po drugie cała sytuacja z firmą, którą Kalina najpierw traci, potem odzyskuje niczym w filmie akcji. Po trzecie matka, która odcięła się od dzieci, a potem nagle bez problemu zabrała Mateusza ze sobą. Tak samo to, że Kalina bez żadnego problemu po ślubie zabrała Łukasza z domu dziecka. I jeszcze sytuacja, w której Marek pożycza obcej jeszcze wtedy dziewczynie pieniądze na spłatę kredytu. Problemy dosłownie same się rozwiązują. Mogłabym podać jeszcze wiele takich absurdalnych sytuacja. Dla mnie najgorsze jest to, że te wszystkie toksyczne relacje czy sytuacje nie mają wyjaśnienia. Przechodzimy nad nimi do porządku dziennego, jakby były zupełnie normalne. Jak tak teraz sobie myślę to najbardziej toksyczna jest Kalina. Wykorzystuje ludzi, jest egoistką, bawi się ich uczuciami. Nie da się jej kibicować. Mam wrażenie, że wszystko robi na pokaz, widać to najbardziej pod koniec, gdy zaprasza braci na obiad i jedyne czego chce, to im zaimponować. Niby książka opowiada o poświęceniu dla bliskich, ale ja tego poświęcenia nie dostrzegam.
Największym plusem była pani Antonina. Przynajmniej relacja między nią i Kaliną była w miarę normalna.

Ta książka jest okropna. Można znaleźć w niej wszystko, tylko sensu brak. Nie mogłam się w nią wczuć, ale to nie problem, bo nawet jak historia mnie nie porywa, to zazwyczaj widzę jakieś pozytywy. Tutaj nie widzę żadnych. Przede wszystkim jest to historia o toksycznych relacjach. Matka wyjeżdża za granicę i porzuca dzieci. Kalina wychodzi za faceta starszego od niej o 40...

Było kilka absurdalnych pomysłów autorki w tej książce, ale jako czytadło na weekend polecam.

Było kilka absurdalnych pomysłów autorki w tej książce, ale jako czytadło na weekend polecam.

Ciekawa,lekka opowieść,dość zajmująca - sporo życiowej współczesnej prawdy. Dobrze się czyta,w sam raz optymistyczna lektura na wakacje.

Ciekawa,lekka opowieść,dość zajmująca - sporo życiowej współczesnej prawdy. Dobrze się czyta,w sam raz optymistyczna lektura na wakacje.

Sama nie wiem co myśleć o tej książce ?!
Zapowiadało się ciekawie, temat eurosieroctwa, młoda dziewczyna rezygnująca z marzeń na rzecz rodziny...
ALE:
* uczucia między bohaterami prawie żadne, w ogóle nie uwierzyłam w wielką miłość Kaliny i Marka
* Kalina w zasadzie szybko jej poszło ze wszystkim i w moim odczuciu w cale nie musiała o nic walczyć, bo w dużej mierze dostała wszystko na tacy. Poza tym jakoś bardzo irytowała mnie ta postać- co uwierzcie mi nie zdarza mi się często- mimo jakiegoś tam bagażu doświadczeń wydała mi się: beztroska, łatwowierna i trochę oderwana od rzeczywistości
* wiem że rodzina nie jest idealna, ale całość wydała mi się nie do ogarnięcia
* w zasadzie zakończenie było takie nijakie, niby wiem co autorka miała na myśli, ale jakoś nie przekonała mnie

Podsumowując:
Pomysł fajny, jedyną ,,jakąś" postacią była Pani Antosia, ale całość taka sobie

Sama nie wiem co myśleć o tej książce ?!
Zapowiadało się ciekawie, temat eurosieroctwa, młoda dziewczyna rezygnująca z marzeń na rzecz rodziny...
ALE:
* uczucia między bohaterami prawie żadne, w ogóle nie uwierzyłam w wielką miłość Kaliny i Marka
* Kalina w zasadzie szybko jej poszło ze wszystkim i w moim odczuciu w cale nie musiała o nic walczyć, bo w dużej mierze dostała...

Znakomita powieść obyczajowa o czasach, gdy Polacy musieli wyjeżdżać do pracy za granicę i zostawiać dzieci same. O dzielnej, walecznej Kalinie, o miłości młodej dziewczyny do dużo starszego mężczyzny, z historią w tle. Polecam dla tych, którzy lubią prawdziwe historie.

Znakomita powieść obyczajowa o czasach, gdy Polacy musieli wyjeżdżać do pracy za granicę i zostawiać dzieci same. O dzielnej, walecznej Kalinie, o miłości młodej dziewczyny do dużo starszego mężczyzny, z historią w tle. Polecam dla tych, którzy lubią prawdziwe historie.

Mam problem z tą książką.Ta opowieść jakoś do mnie nie przemawia.Brakuje mi jakieś akcji,emocji.Jest dość dziwna.Szkoda bo był potencjał.Raczej nie polecam.

Mam problem z tą książką.Ta opowieść jakoś do mnie nie przemawia.Brakuje mi jakieś akcji,emocji.Jest dość dziwna.Szkoda bo był potencjał.Raczej nie polecam.

Kalina to młoda dziewczyna, zarabia na utrzymanie zbierając grzyby w lesie, ale marzy o prawdziwej pracy w dużym mieście. Na skutek przypadkowego spotkania z pewnym mężczyzną dostaje pracę jako opiekunka starszej pani. Zostawia dom rodzinny (w sumie samego ojca, bo matka wyjechała za granicę, a jej bracia są w domu dziecka),w którym była głową rodzinę- mimo woli.

Mało wciągnęła mnie ta powieść obyczajowa- zwyczajnie wydawała mi się nieciekawa, bohaterowie mdli (poza panią Antoninę i jej historią),sytuacje niby z życia, ale bez polotu. Szczególnie dziwnie opisana była relacja Kalina- Marek, w sumie nic ich nie łączyło, a zdecydowali się na związek, nie czuć ich miłości, pojawiła się znikąd. Sama bohaterka lekko irytowała, bo jak sama stwierdza, sama siebie nie rozumie i musi przemyśleć swoje postępowanie.

Reasumując- nie będę polecać tej książki, mnie nie zachwyciła, nie zaciekawiła, wręcz znudziła, nie przekonała do siebie. Jedyną interesującą postacią, sympatyczną, z charakterem była tutaj Antonina, staruszka snująca wspomnienia sprzed lat, mająca wielkie serce i mądre słowa dla innych.

Kalina to młoda dziewczyna, zarabia na utrzymanie zbierając grzyby w lesie, ale marzy o prawdziwej pracy w dużym mieście. Na skutek przypadkowego spotkania z pewnym mężczyzną dostaje pracę jako opiekunka starszej pani. Zostawia dom rodzinny (w sumie samego ojca, bo matka wyjechała za granicę, a jej bracia są w domu dziecka),w którym była głową rodzinę- mimo woli.

Mało...

Podziwiam autorkę za odwagę. Ja też piszę ale do szuflady. Nie mam tyle odwagi, by karać ludzkość swoją twórczością. A autorka odwagę ma...
Polecam wytrwałym, którzy czekają na myśl przewodnią do ostatniej strony i nie rozpaczają, że stracili czas.

Podziwiam autorkę za odwagę. Ja też piszę ale do szuflady. Nie mam tyle odwagi, by karać ludzkość swoją twórczością. A autorka odwagę ma...
Polecam wytrwałym, którzy czekają na myśl przewodnią do ostatniej strony i nie rozpaczają, że stracili czas.

Czy książkę polecam? I tak i nie. Mam mieszane uczucia, gdyż historia jest ciekawa, czyta się ją dobrze, ale jest troszkę płytka, posiada liczne wątki, które są potraktowane po macoszemu, bez większych uniesień.

Czy książkę polecam? I tak i nie. Mam mieszane uczucia, gdyż historia jest ciekawa, czyta się ją dobrze, ale jest troszkę płytka, posiada liczne wątki, które są potraktowane po macoszemu, bez większych uniesień.

Trudno ocenić, niby pomysł dobry ale gorzej z wykonaniem. Naiwna .

Trudno ocenić, niby pomysł dobry ale gorzej z wykonaniem. Naiwna .