Na tle innych znanych mi książek królowej "Tajemnica" wyróżnia się świetną scenerią (zasypana śniegiem, odcięta od świata prowincja). Ot coś w sam raz na białe święta.
Akcja prowadzona zgrabnie, okropnie ciężko mi było się oderwać.
Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Co prawda na samym początku wydawało mi się, że zabił rzeczywisty morderca, ale potem Aghata Christie po mistrzowsku uwikłała mnie w myśli, że "Tajemnica" jest kopią jednej z moich ulubionych historii z Sherlockiem Holmesem. I kiedy już tak człowiek się upajał, że przejrzał plagiat, to łup, cała koncepcja się nagle posypała. Bardzo mi się ten chwyt spodobał. Mam wrażenie, że te podobieństwa użyte zostały właśnie w celu wyprowadzenia w pole. Ponadto dla mnie, która tę akurat powieść o Sherlocku uwielbiam, miło było zanurzyć się w podobny klimat.
Jednym słowem kryminał dał mi sporo radości, trzymał w napięciu, a na końcu wyprowadził mnie w pole i zaskoczył. Czego chcieć więcej?
Jedynym minusem, jaki przychodzi mi na myśl jest brak ciekawych wątków obyczajowych, które lubię w wydaniu tej autorki. Motyw jest tu nieco za bardzo spłaszczony.

Na tle innych znanych mi książek królowej "Tajemnica" wyróżnia się świetną scenerią (zasypana śniegiem, odcięta od świata prowincja). Ot coś w sam raz na białe święta.
Akcja prowadzona zgrabnie, okropnie ciężko mi było się oderwać.
Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Co prawda na samym początku wydawało mi się, że zabił rzeczywisty morderca, ale potem Aghata Christie po...