Czwarte powieść z cykly Doktora Huntera, nie odbiega od schematu trzech poprzednich, z pewnymi jednak i to znacznymi różnicami. Jest śledztwo w sprawie brutalnego morderstwa i psychopatyczny sprawca, jednakże śledztwo jest już zakończone i cała akcja nie ma już z nim wiele wspólnego. Sam sprawca odgrywa w fabule znaczną rolę, lecz już w innym charakterze. Pokazuje też zaskoczonemu czytelnikowi, że jest on nieco inną osobą, niż na początku się wydawać mogło. Podobnie jak i w poprzednich powieściach mamy i atrakcyjną kobietę. Tym razem jednak nasz sympatyczny bohater ma doczynienia z noeurotyczna manipulatorką, która wie wiele więcej, niż chce ujawnić. Wreszcie największa tajemnica, która zostaję ujawniona na ostatnich stronach.
Simon Becket lubi by jego opowieści były nieprzewidywalne, ale właśnie poprzez tą nieprzewidywalność staje się barzdo przewidywalny. Wystarczy spośród skromnej liczby postaci przedstawionych w powieści, wytypować jedną z którą jest „coś nie tak”, jako ostatecznego czarnego charaktera. Mi się to udała już w dwóch trzecich powieści.

Czwarte powieść z cykly Doktora Huntera, nie odbiega od schematu trzech poprzednich, z pewnymi jednak i to znacznymi różnicami. Jest śledztwo w sprawie brutalnego morderstwa i psychopatyczny sprawca, jednakże śledztwo jest już zakończone i cała akcja nie ma już z nim wiele wspólnego. Sam sprawca odgrywa w fabule znaczną rolę, lecz już w innym charakterze. Pokazuje też...