Po skończeniu poprzedniej części przygód doktora Hunter'a wręcz nie mogłam się doczekać "Wołania grobu", zwłaszcza po kilku pierwszych stronach, które wzbudziły moje wielkie zaskoczenie i ciekawość. Niestety na tym moje zachwyty się skończyły.
Powrót do przeszłości, początków kariery antropologicznej to bardzo ciekawy zabieg, którego Beckett wcześniej nie stosował. Kontynuacja sprawy sprzed lat, odnalezienie zwłok na wrzosowiskach. Poszukiwanie ofiar w mrocznych zakątkach Dartmoore w Wielkiej Brytanii. Wszystko super, ale czemu po tak dobrym początku, Beckett nie ciągnął dalej tego wątku. Zamiast tego wszedł w jakiś dziwny klimat "upadłych" policjantów, bezsensowych wypadków oraz podziemnych jaskiń. No i do tego jeszcze to zakończenie, mało zaskakujące i, rzadko to mówię, ale rozczarowujące. Nie wspomnę już o tym, że gdzieś zniknął ten klimat wokół poszukiwań ofiar i ich identyfikacji, który autor tak świetnie kreował w poprzednich częściach. Tutaj kompletnie tego nie ma.
Po niesamowitych "Szeptach zmarłych" dla mnie ta część to niestety spore rozczarowanie. Widocznie poprzez poprzednią część Beckett podniósł sobie poprzeczkę zbyt wysoko.

Po skończeniu poprzedniej części przygód doktora Hunter'a wręcz nie mogłam się doczekać "Wołania grobu", zwłaszcza po kilku pierwszych stronach, które wzbudziły moje wielkie zaskoczenie i ciekawość. Niestety na tym moje zachwyty się skończyły.
Powrót do przeszłości, początków kariery antropologicznej to bardzo ciekawy zabieg, którego Beckett wcześniej nie stosował....