Woow. Kocham tę serię, mimo tego, że to moja dopiero druga przeczytana książka.

Ta część niesamowicie wciąga, akcja leci jak nienormalna, do tego jest mnóstwo plot twistów i wszystko dopełnia zakończenie, które wbija w ziemię. Baardzo polecam.

Woow. Kocham tę serię, mimo tego, że to moja dopiero druga przeczytana książka.

Ta część niesamowicie wciąga, akcja leci jak nienormalna, do tego jest mnóstwo plot twistów i wszystko dopełnia zakończenie, które wbija w ziemię. Baardzo polecam.

Dziwią mnie bardzo tak wysokie oceny tej książki, bo w moim odczuciu jest co najwyżej przeciętna

Czytając ją cały czas czułam się jakbym siedziała w ciemnej, wilgotnej i śmierdzącej piwnicy

Książka zaczęła się bardzo ciekawie i byłam pewna, że nie będę mogła się od niej oderwać. Niestety ciekawie było do 3 rozdziału, a później już tylko coraz gorzej

Fatalnie skrojeni bohaterowie, których nie da się polubić, rozwleczona do granic wytrzymałości , nudna akcja, finalnie niezbyt skomplikowana zagadka, którą rozwiązałam mniej więcej w połowie książki

Jestem bardzo rozczarowana i uważam, że jest to jedna z najsłabszych pozycji wśród książek Simona Becketta

Dziwią mnie bardzo tak wysokie oceny tej książki, bo w moim odczuciu jest co najwyżej przeciętna

Czytając ją cały czas czułam się jakbym siedziała w ciemnej, wilgotnej i śmierdzącej piwnicy

Książka zaczęła się bardzo ciekawie i byłam pewna, że nie będę mogła się od niej oderwać. Niestety ciekawie było do 3 rozdziału, a później już tylko coraz gorzej

Fatalnie skrojeni...

Jak zwykle rewelacyjna imersja za sprawą plastycznych opisów autora. Wspaniale się czytało aż żal było przerywać na dorabianie sobie herbaty.

Jak zwykle rewelacyjna imersja za sprawą plastycznych opisów autora. Wspaniale się czytało aż żal było przerywać na dorabianie sobie herbaty.

Uwielbiam ❤️ to już kolejna część i dalej trzyma poziom. Jest kilka fragmentów które przyprawiają o ciarki na plecach 😁 naprawdę warto ❤️❤️

Uwielbiam ❤️ to już kolejna część i dalej trzyma poziom. Jest kilka fragmentów które przyprawiają o ciarki na plecach 😁 naprawdę warto ❤️❤️

Prosty kryminał, skupiony bardziej na kryminalistyce niż pracy operacyjnej, przez co spokojniejszy i mniej sensacyjny. Nie był zły, ale też nie wciągał. Od tamtej pory nie próbowałem nic innego Becketta, ale chyba czas na kolejne podejście.

Prosty kryminał, skupiony bardziej na kryminalistyce niż pracy operacyjnej, przez co spokojniejszy i mniej sensacyjny. Nie był zły, ale też nie wciągał. Od tamtej pory nie próbowałem nic innego Becketta, ale chyba czas na kolejne podejście.

Do 200 strony byłam bardzo mile zaskoczona zmianą sposobu pisania i pomyślałam, że może ktoś miał podobne odczucia po poprzednich książkach i szepnął słówko pisarzowi (hahaha) a jak się zaczęła ta przemądrzać, jak myślałam, że trzepnę tą książką w pierniki, że nie zdzierżę kolejnej strony z ta babą, że głupiam była, że autor się zmieni i zacznie pisać od tak sensownie, że kończę z Beckettem na dobre bo choć chłop sie stara to dawno nie czytałam o tak wnerwiającej bohaterce... to się w miarę rozmyło im bliżej było końca.:D ale, że niesmak pozostał to ma duma nie pozwala na ocenę wyższą niż 6 :D Bardzo mnie ucieszyło, że Hunter (choć ślepy jak kret) pożegnał się z ta babą, tak zadziwiło mnie jak bardzo się nie domyślał.. (bo ja, np. tak:P) od początku mi ten Terry śmierdział a ich niechęć wzajemna nieudanym romansem, ale co ja tam wiem. Teraz idę od początku z Katerine Ohhlson. Bye bye!

Do 200 strony byłam bardzo mile zaskoczona zmianą sposobu pisania i pomyślałam, że może ktoś miał podobne odczucia po poprzednich książkach i szepnął słówko pisarzowi (hahaha) a jak się zaczęła ta przemądrzać, jak myślałam, że trzepnę tą książką w pierniki, że nie zdzierżę kolejnej strony z ta babą, że głupiam była, że autor się zmieni i zacznie pisać od tak sensownie, że...

Uwielbiam prologi Simona Becketta. Jego przewrotne zakończenia również. Jeżeli jest coś, czego ten autor nie potrafi zrobić, to oddać romantycznego napięcia między parą protagonistów. W sumie mamy do czynienia z kolejną solidną częścią serii - szkoda, że jest ich tak mało.

Uwielbiam prologi Simona Becketta. Jego przewrotne zakończenia również. Jeżeli jest coś, czego ten autor nie potrafi zrobić, to oddać romantycznego napięcia między parą protagonistów. W sumie mamy do czynienia z kolejną solidną częścią serii - szkoda, że jest ich tak mało.

Niezły kryminał, podoba mi się spójność autora który próbuje w ciągu całej powieści wyjaśnić wszystkie wątki. Niemniej czytając wcześniejsze tomy ma się wrażenie, że schemat w bohaterach (typu typ policjanta irytującego, typ drugi troszkę bardziej prawilny i jak zawsze kobieta z którą jest chemia i niewiadomo co dalej) jest dosyć powtarzalny. Sama fabuła wciąga, lubię klimat który tworzy autor (natura, lasy, mgliste noce) jednakże z drugiej ręki czyta się je "byle szybko" bo człowiek chce iść dalej, bo przecież wciąga. Przyznam też, że główny bohater jest tu wielką..ciapą. A to go pobiją, a to się potknie, a to ktoś go opieprzy, a to go zgnoi, a to zgubi a to biadoli a na koniec znów dostanie w łeb. Trochę brakuje mi "siły" i pazura w głównym bohaterze, przy kolejnej części staje się to widoczne. I cóż powiedzieć - jak dla mnie irytujące :)

Niezły kryminał, podoba mi się spójność autora który próbuje w ciągu całej powieści wyjaśnić wszystkie wątki. Niemniej czytając wcześniejsze tomy ma się wrażenie, że schemat w bohaterach (typu typ policjanta irytującego, typ drugi troszkę bardziej prawilny i jak zawsze kobieta z którą jest chemia i niewiadomo co dalej) jest dosyć powtarzalny. Sama fabuła wciąga, lubię...

Gorąco polecam.... kolejna dobra książka Becketta warta poświęcenia czasu 😁

Gorąco polecam.... kolejna dobra książka Becketta warta poświęcenia czasu 😁

Kolejne bardzo udane spotkanie z dr Davidem Hunterem. Akcja tocząca się w książce od początku ciekawi i intryguje, rozwija się w sposób dynamiczny. Są chwilę gdzie śmiejesz się razem z głównym bohaterem, ale również i takie gdzie odczuwasz wraz z nim ból i smutek, a łzy same cisną się do oczu.
Po przeczytaniu tej książki, mogą nasunąć się różne refleksję na temat naszego własnego życia i postępowania wobec siebie oraz innych ludzi, którzy są wokół nas.
"Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu". To jest idealny cytat na podsumowanie tej książki.

Polecam gorąco tą książkę jak i całą serię epizodów z dr Davidem Hunterem.

Kolejne bardzo udane spotkanie z dr Davidem Hunterem. Akcja tocząca się w książce od początku ciekawi i intryguje, rozwija się w sposób dynamiczny. Są chwilę gdzie śmiejesz się razem z głównym bohaterem, ale również i takie gdzie odczuwasz wraz z nim ból i smutek, a łzy same cisną się do oczu.
Po przeczytaniu tej książki, mogą nasunąć się różne refleksję na temat naszego...