Co to było? To znaczy, że z wiekiem nie spłynie na mnie olśnienie niosące odpowiedzi na wszystkie pytania? Za 15 lat będę tak samo głupia jak jestem teraz i byłam 15 lat temu? Andrzej Saramonowicz pozbawił mnie złudzeń. Jak mam teraz żyć?

Boże, spraw żebym nigdy nie była jak te kobiety i nigdy nie miała do czynienia z takimi mężczyznami.

Jakub Solański jest na półmetku. Jego poczynania skwitować można popularnym dość porzekadłem: Głowa siwieje, d*pa szaleje. Oj, szaleje ten Kuba, szaleje. W dodatku wcale nie myśli o konsekwencjach. Jego rozum skurczył się niespodziewanie i zjechał kilka pięter w dół. Ośmiesza nie tylko siebie, ale też swojego syna i byłą żonę. Stał się osiedlowym "bzykaczem", jak nazwała go jedna z koleżanek Mateusza, ale Agnieszkę traktuje jak oznakowanego sokoła. Niby żyje na wolności, ale zawsze można skontrolować. W pewnym momencie byłam pewna, że Solańscy do siebie wrócą. Nawet wtedy, gdy Aga spiknęła się z napompowanym trollem.

"Wiecie, jaki jest nasz największy problem? Że nasi starzy są takimi samymi idiotami jak my, tylko więcej mogą! Przecież gdybyśmy my się zachowywali jak oni, byłaby nieustanna zjebka!"

To było podłe, wstrętne, obrzydliwe, brutalne, przerysowane, dołujące...

Nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam tak dobrą powieść.

Co to było? To znaczy, że z wiekiem nie spłynie na mnie olśnienie niosące odpowiedzi na wszystkie pytania? Za 15 lat będę tak samo głupia jak jestem teraz i byłam 15 lat temu? Andrzej Saramonowicz pozbawił mnie złudzeń. Jak mam teraz żyć?

Boże, spraw żebym nigdy nie była jak te kobiety i nigdy nie miała do czynienia z takimi mężczyznami.

Jakub Solański jest na półmetku....