Nie gram w szachy i niestety już się chyba nie nauczę choć mój mąż nie traci nadziei i co jakiś czas rozstawia szachownicę próbując wbić mi do głowy podstawowe zasady.
Dla fascynatów tej gry motyw szachowy który przewija się przez całą książkę będzie na pewno ciekawym smaczkiem. Mnie przyznam że trochę nudził bo czytanie całych partii rozpisanych na poszczególne ruchy to dla laika jak czytanie instrukcji montażu pompy hydraulicznej. I tu i tu czarna magia.
W Lipowie znowu dochodzi do serii zbrodni pod którymi morderca "podpisuje się" zostawiając na miejscu znaki wskazujące że jest miłośnikiem gry w szachy.
Aby rozwikłać tajemnice trzeba będzie wejść w światek nieuczciwych przedsiębiorców i fundacji które tylko z nazwy zajmują się ochroną środowiska.
Sama intryga nie jest może zbyt wymyślna i w miarę szybko czytelnikowi udaje się wpaść na właściwy trop ale to co pojawia się dodatkowo w tej książce to bardziej szczegółowe rozwinięcie wątków prywatnych dotyczących głównych bohaterów.
Klementyna ulega porywowi serca, Daniel stara się nagle wejść w buty ojca (dla mnie wątek z synem który objawia się po latach wielu strasznie zgrzyta) a Weronika zaczyna się wahać i zastanawiać: kocha tego prowincjonalnego policjanta czy nie kocha...
Całą serię czytam bardziej z rozpędu niż z zachwytu ale nie ukrywam ma swój urok i czekam na tom nr. 5.

Nie gram w szachy i niestety już się chyba nie nauczę choć mój mąż nie traci nadziei i co jakiś czas rozstawia szachownicę próbując wbić mi do głowy podstawowe zasady.
Dla fascynatów tej gry motyw szachowy który przewija się przez całą książkę będzie na pewno ciekawym smaczkiem. Mnie przyznam że trochę nudził bo czytanie całych partii rozpisanych na poszczególne ruchy to...