Na książkę ,,Byliśmy Łgarzami" autorstwa E.Lockhart, czekałam od dłuższego czasu, więc gdy już dostała się w moje w ręce, porzuciłam wszystko i poddałam się magii Łgarzy.
Zaczynając, przedstawię wam najpierw rodzinę Sinclairów, o których jest ta opowieść. Otóż Sinclairowie są wysportowani, wysocy, przystojni. Od pokoleń tworzą zamożną rodzinę z wyższej sfery i są zwolennikami Partii Demokratycznej. Uśmiechają się szeroko i mają kwadratowe podbródki, a grając w tenisa serwują agresywnie. Sinclairowie nie żyją w biedzie i nigdy się nie mylą, a kiedy trzeba kłamią jak z nut oraz nie okazują swoich emocji. Żadne z nich nie jest przestępcą, narkomanem czy nieudacznikiem, po prostu Sinclairowie są niezwykli. Całe wydarzenia opisywane są z punktu widzenia Candence, która od lat mieszka w Burlington z mamą i trójką psów. Ma ona prawie osiemnaście lat i mocno poniszczoną kartę biblioteczną. Kiedyś była blondynką i była silna, a teraz jej włosy są czarne oraz jest słaba, i ma ataki migreny. Kiedyś Candence razem z Johnnym, Mireen i Gatem byli Łgarzami, lecz piętnastego lata, wydarzyło się coś, co sprawiło, że nigdy nic nie będzie takie samo. Walcząc z bólami głowy, nasza bohaterka będzie próbowała dowiedzieć się, co wydarzyło się tego pamiętnego, piętnastego lata, lecz czy poradzi sobie z tym co odkryje?
Jeśli chodzi o książkę, to powiem szczerze, że nie da się jej określić jednym słowem, jest po prostu wciągająca, genialna, nieprzewidywalna, błyskotliwa i oryginalna. O swej rewelacji, może świadczyć fakt, że mam za sobą jedną nieprzespaną noc, bo po prostu nie mogłam się oderwać. Do tego nie wiem, czy to ja może jestem osobą, która się łatwo wzrusza, czy to książka, ale przyznam się, iż płakałam na tej niesamowitej lekturze, od połowy do końca(i nie była to zwykła łezka, to było morze, przysięgam). Na dokładkę ,,Byliśmy Łgarzami", niesie ze sobą, pewne przesłanie. Książka pokazuje nam to jak życie jest kruche, i jak nasze decyzje na nim zawarzają. Czasami jest tak, że nie zastanawiając się robimy głupoty, a potem cierpimy tego tragiczne konsekwencje. Może ta książka, skłoni ludzi, by myśleli nad finałem swych czynów. bo w końcu nawet jakby pragnęło się mocno, nie da się odczynić zła, nie ma czary-mary by cofnąć czasu.
Podsumowując powieść Emily Lockhart jest ogólnie wspaniała i poruszająca serce do głębi. Jestem pewna, że tej wstrząsającej historii nie zapomnicie łatwo i na pewno nie pozbieracie się po niej szybko.
Polecam tą książkę, każdemu. Sądzę, że nasi Łgarze, powinni znaleźć się w kanonie książek które trzeba przeczytać, najchętniej uczyniłabym tą powieść lekturą obowiązkową, bo jak żadna inna książka ta skłania do myślenia. Jeśli, ktoś jeszcze nie czytał tej pozycji, to czym prędzej musi to nadrobić. Ja na pewno wrócę jeszcze niejednokrotnie, do tej książki. 10\10, ulubiona.

Na książkę ,,Byliśmy Łgarzami" autorstwa E.Lockhart, czekałam od dłuższego czasu, więc gdy już dostała się w moje w ręce, porzuciłam wszystko i poddałam się magii Łgarzy.
Zaczynając, przedstawię wam najpierw rodzinę Sinclairów, o których jest ta opowieść. Otóż Sinclairowie są wysportowani, wysocy, przystojni. Od pokoleń tworzą zamożną rodzinę z wyższej sfery i są...