,,Nie wiedzieli (...), że powieść, którą pisała, była chaotyczna, odkrywcza, pełna metafizycznych myśli i ostrego seksu.''

Po przeczytaniu całej tej 'powieści' mogę, z całą odpowiedzialnością, powiedzieć, że trudno dostrzec w niej coś odkrywczego. Jedyne, co odkrywa to to, że autorka nie wie, gdzie leżą Niemcy.

O taaak, 'metafizyczne myśli' tej pani są godne polecenia; głębokie, pełne interesujących porównań z dziedziny zoologii, gastronomii i innych równie mocno związanych z metafizyką.

W całej tej powieści jest trochę seksu. Nie no... jest go całkiem sporo. Ale jest tak opisany, ża ani nie podnieca, ani nie obrzydza. 'Najciekawsze' jest jednak to, że różne narządy głównej bohaterki są nazywane seksem. He he śmiejmy się!

Historia opowiada o 25-letniej Nikki (dla przyjaciół Coco) darzącej głębokimi uczuciami dwóch mężczyzn- swojego chińskiego chłopaka Tiantiana i swojego niemieckiego kochanka Marka.
Coco jest ambitną, wykształconą pisarką, twórczością której zachwycają się wszyscy; wszyscy uważają, że jest inteligentna, cudowna, utalentowana, niesamowita i w ogóle ekstra. Każdy też uważa, że jest piękna, wszyscy chcą ją całować, wszyscy jej pożądają. Podniecać ich w niej może jej ,,azjatyckie ciało, złota gładkość barwy i jedwabistość tajemnicy''- cokolwiek to znaczy.

Jeśli ktoś lubi marnować czas, to przeczytanie 'Szanghajskiej kochanki' jest a to najlepszym sposobem.

,,Nie wiedzieli (...), że powieść, którą pisała, była chaotyczna, odkrywcza, pełna metafizycznych myśli i ostrego seksu.''

Po przeczytaniu całej tej 'powieści' mogę, z całą odpowiedzialnością, powiedzieć, że trudno dostrzec w niej coś odkrywczego. Jedyne, co odkrywa to to, że autorka nie wie, gdzie leżą Niemcy.

O taaak, 'metafizyczne myśli' tej pani są godne polecenia;...