Radio Armageddon to historia przyjaźni ludzi, którzy tak naprawdę nigdy się dostatecznie nie poznali, dzieciaków, którzy wkraczali w dorosłe życie, które nie miało dla nich żadnej wartości. To opowieść o licealistach, którzy chcieli znaleźć swoją własną drogę słuchając cudzych marzeń, wyjść z cienia, pozostając zagadką. To historia ludzi, którzy chcieli uciec przed zobowiązaniem, życiem w schemacie narzucanym przez społeczeństwo. Cyprian, Nadzieja, Szymon i Gnat-to grupa osób, która stworzyła zespół Armageddon. Nie był to jednak zwykły zespół. Miał za zadanie obudzić w innych młodych ludziach potrzebę buntu, niszczenia, ekspresję ich gniewu. Każdy koncert kończył się zamieszkami, powybijanymi szybami, interwencją policji. Zespół powoli trawił swoich członków, uzależnił ich od adrenaliny, sławy, narkotyków i alkoholu. Młodzi ludzie z dobrych domów nagle przestali się liczyć z rodziną, zerwali więzy, stali się beznadziejnie niezależni. Scalała ich jednak jedna osoba-Cyprian. Był on dla nich wodzem, kimś wyjątkowym, kimś komu można sprzedać duszę, kto porywa tłumy. Był odpowiedzią na ich lęki-zawsze pewny siebie, butny, nie mający nic do stracenia. Jedna osoba stała się ich narkotykiem. Narkotykiem, którego nagły brak zaczął powodować wyniszczenie ich zbiorowego organizmu.
Nie sposób oddać w kilku słowach o czym jest ta książka. Można jedynie napomknąć, że przebija przez nią Młodość, Bunt , Nadzieja i Zniszczenie. Mieszają się w niej wszystkie emocje jakie odczuwa młody człowiek będący na progu dorosłości. Najsilniej przemawiał do mnie strach. Strach przed tym, że jeśli nie ma już odwrotu, to trzeba przeć przed siebie, realizować plan, podpalić świat, a potem samemu spalić się w tym pogorzelisku.
Radio Agmageddon mówi o machinerii jaką jest współczesny świat. Ukazuje brak sensu buntu, który prędzej czy później również stanie się towarem na sklepowych półkach. Opowiada o zachłanności, bezradności i braku zainteresowania, o tym, że każdy szuka w życiu jakiejś iskry, która pozwoli wyrwać się z tej karuzeli życia i w piękny sposób pokazuje, że ta karuzela nigdy się nie zatrzymuje.

Radio Armageddon to historia przyjaźni ludzi, którzy tak naprawdę nigdy się dostatecznie nie poznali, dzieciaków, którzy wkraczali w dorosłe życie, które nie miało dla nich żadnej wartości. To opowieść o licealistach, którzy chcieli znaleźć swoją własną drogę słuchając cudzych marzeń, wyjść z cienia, pozostając zagadką. To historia ludzi, którzy chcieli uciec przed...