Zapraszam do lektury całości tekstu na blogu Czepiam się książek
http://czepiamsieksiazek.pl/?p=638

[...]Pod względem obrzędowości i doktryny kult Santa Muerte jest bez wątpienia syntezą elementów chrześcijańskich z pozachrześcijańskimi. Rytuały są w znacznej mierze inspirowane religią katolicką. „Praktyki religijne oparto na obrządku katolickim. Ołtarze domowe, modlitewniki, nowenny, nabożeństwa różańcowe i ››msze‹‹ zachowują katolicką formę, a poniekąd również i treść” (mianem achrześcijańskiego określa Chesnut jedynie związany bezpośrednio z czarną świecą zakres kultu). Chrześcijaństwo nie było jednak dla Santa Muerte jedyną inspiracją. Obrzędy ku czci Świętej Śmierci stanowią zlepek elementów katolicyzmu, europejskich rytuałów pogańskich oraz działań magicznych wywodzących się z różnych okresów dziejów i rejonów świata. Omawiając kolejne elementy heterogenicznego kultu Santa Muerte Chesnut wskazuje na powinowactwo z takimi wierzeniami jak zachodnioafrykańskie orishas, karaibskie santería, czy haitańskie voodoo. Santa Muerte często bywa utożsamiana z aztecką boginią Mictecacihuatl. Posiada też pewne cechy wspólne z hinduską władczynią czasu i śmierci, Kali. Wyznawcy Kościstej Pani spotykają się z prześladowaniami ze strony dominującego w Meksyku kościoła katolickiego. Chociaż jego władze starają się zwalczać ekspansję tego ruchu religijnego, zarzucają mu herezję, a nawet nazywają kultem satanistycznym, sami santamuertyści – będący do niedawna, albo nadal uważający się za katolików – traktują kult Świętej Śmierci jako uzupełnienie, czy nawet element swojej dotychczasowej wiary. „Santa Muerte stanowi naturalny wybór dla wszystkich poszukujących nadprzyrodzonego bytu, gotowego wysłuchać próśb, uważanych powszechnie przez chrześcijan za niemoralne lub wręcz grzeszne.”
[...]
Jeśli chodzi o formę książki to mam trzy zarzuty. Pisarstwo Chesnuta jest lekko chaotyczne, dopiero redagując ten tekst, uporządkowałam świeżo nabytą wiedzę o Santa Muerte. Co za tym idzie jest w publikacji trochę niepotrzebnych powtórzeń. And last but not least – absolutny brak fotografii, czego nie mogę wydawcy wybaczyć, tym bardziej, że autor kilkakrotnie wspomina o wykonanych przez jego żonę wspaniałych ujęciach. Niemniej trzeba przyznać, że amerykański religioznawca w interesujący sposób przedstawił wieloaspektowy kult Santa Muerte, jego genezę i ewolucję, przy równoczesnym nakreśleniu krajobraz socjologicznego i politycznego Meksyku. Nie jest to książka idealna, ale na pewno warta uwagi, tym bardziej, że na polskim rynku nie znajdziemy wielu publikacji związanych z tematyką obyczajowości i kultury meksykańskiej.
[...]

Zapraszam do lektury całości tekstu na blogu Czepiam się książek
http://czepiamsieksiazek.pl/?p=638

[...]Pod względem obrzędowości i doktryny kult Santa Muerte jest bez wątpienia syntezą elementów chrześcijańskich z pozachrześcijańskimi. Rytuały są w znacznej mierze inspirowane religią katolicką. „Praktyki religijne oparto na obrządku katolickim. Ołtarze domowe,...