Wróć, jeśli pamiętasz

[przeczytane w oryginalnej wersji we wrześniu jako 'Where she went']

'Jeśli zostanę' czytałam trzy albo cztery lata temu, a mimo to nadal historia Mii i Adama tkwi w mojej głowie, czasami dając o sobie znać. 'Where she went' miałam na dysku dobry rok, zanim wzięłam się za czytanie. nie lubię czytania na komputerze, poza tym niekoniecznie chciało mi się brać za oryginał, ale poszło bardzo szybko. zaczęłam czytać wieczorem, w południe następnego dnia 'zamknęłam' pdfa. ;)

Mia i Adam spotykają się po trzech latach. każde zaczęło coś nowego, przecierpieli swoje, próbują żyć i trwać dalej, ale nie da się ukryć, że jest między nimi wiele niedopowiedzeń, żalu, goryczy. książka, pisana z perspektywy Adama, jest skonstruowana tak, że śledzimy teraźniejsze losy Adama, a także przenosimy się do jego wspomnień - chwil po wypadku, po obudzeniu się Mii, po rozstaniu. poznajemy go dużo lepiej niż w pierwszej części, a sympatia do niego rośnie z każdą stroną.

trudno jest zrozumieć wszystkie decyzje Mii - przynajmniej na początku. później, gdy wreszcie przemawia, wszystko staje się jasne. wybaczamy jej razem z Adamem.

bardzo chciałam dobrego zakończenia. mimo że z reguły wolę smutny realizm, tutaj moje wieloletnie przywiązanie do bohaterów wygrało i nie przeżyłabym innego zakończenia. choćby było realne, prawdziwe i szczere.

trzeba przeczytać tę książkę, żeby móc zamknąć w głowie historię tej dwójki. dopełnia ją ona całkowicie, nie jest pisana z przymusu ani sztuczna, wszystko ma sens i układa się w logiczną całość. zachęcam do sięgnięcia po oryginał - pisana jest prostym językiem, który oddaje charakter postaci. w dodatku są tam fragmenty piosenek Adama. :)

kiedyś wrócę, na pewno.
teraz czekam niecierpliwie na film.