Maria Ernestam, jedna z najbardziej znanych współczesnych szwedzkich pisarek, przedstawia niezwykły thriller. Jego treść bardziej dotyczy jednak ludzkich umysłów niż świata wokół. Wszystko w tej powieści spaja karuzela, jakby machina z wesołego miasteczka napędzała całą książkę i wyznaczała zmiany pór roku. Wiosna zaczyna się od wyciągnięcia karuzeli z szopy i uruchomienia jej, a zatrzymanie karuzeli to wyznacznik jesieni i zimy. Gdy ta karuzela skończy się kręcić, to chyba całe miasteczko stanie.

Akcja opowieści dzieje się w małym szwedzkim miasteczku. Punktem rozpoczynającym powieść jest retrospekcja z zabójstwa ojca trzech głównych bohaterek. Wiele lat później spokojne życie trzech sióstr i całej społeczności zostaje zakłócone przez przybycie kogoś obcego, który postanawia wskrzesić starą i zapomnianą piekarnię. Z tym wątkiem wracają wspomnienia i budzą się „marionetkowe demony”, przez które powieść sięga głęboko w przeszłość tego miejsca. Nagle pozornie zapomniana sprawa niewyjaśnionego morderstwa ojca powraca, a w miasteczku zaczynają dziać się niepokojące rzeczy…

Postacią, której pisarka udzieliła najwięcej głosu, jest Mariana, jedna z trzech sióstr. To ona znajduje zamordowanego ojca przywiązanego do karuzeli, to ona ucieka w niezwykły świat baśni, które często przekazuje w opowieściach dzieciom z miasta, które do niej przychodzą, to ona prowadzi niezwykły sklep z marionetkami, lalkami i pozytywkami i to ona jest głównym narratorem powieści. Powieści, która ze strony na stronę staje się coraz bardziej niepokojąca – zdaje się, że w tej szwedzkiej krainie, cichej i spokojnej, nieuchronnie wszystko zmierza do wybuchu.

Powieść trochę baśniowa, z niezwykłymi historiami, które snuje Mariana, w tle. To też powieść o niezwykłej karuzeli, która podróżowała po świecie i zawsze była symbolem zabawy i radości, a dla sióstr stała się nieodłączną częścią niemiłych wspomnień i śmierci. To również historia o przeszłości, która nieuchronnie wdziera się w tę opowieść. A wszystko łączą marionetki ze sklepiku, które same w sobie są magiczne i ożywają podczas odgrywanych w miasteczku przedstawień.

Powieść zamknięta, niedopuszczająca niczego z zewnątrz. Zachodzące wokół zmiany dosięgają każdego, mają wpływ na całą społeczność. Tu wszyscy wiedzą wszystko o wszystkich, a obcy człowiek jest początkiem zmian, które wyciągają na światło dzienne zapomnianą przeszłość.

To psychologiczna historia, w której przez cały czas słychać muzykę z pozytywki i dźwięki obracającej się karuzeli, to baśniowe historie o marionetkach, które czasami bywają złe…  
Grzegorz Śmiałek