''- Jestem zbyt wielką egoistką żeby, cie zostawić - powiedziałam, Noah odsunął się odrobinę, żebym mogła zobaczyć jego uśmiech,- A ja jestem zbyt wielkim egoistą, żeby ci na to pozwolić.''


Na świecie mieszkają miliardy ludzi. Mijamy ich w drodze do szkoły, pracy, sklepu czy lekarza. Każda z tych osób jest przedstawicielem swojej własnej historii. Ma tajemnice, które skrywa głęboko w sercu, marzenia, do których dąży i uczucia, których próbuje nie zdradzać, nikomu. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę, z faktu, że każdy z nas jest trochę szalony. Niektórzy przyjmują to do świadomości, a inni odpychają z daleka. Jaka jest różnica między osobami mieszkającymi w psychiatryku, a takimi chodzącymi wolno po chodniku? Taka, że wolne osoby, ukryją się lepiej niż ci zamknięci.





'' Potrząsnęli moją klatką, żeby zobaczyć, czy potrafię ugryźć. Kiedy mnie wypuścili, przekonali się, że odpowiedź brzmi "tak".



Czy ucieczka od przeszłości jest możliwa? Mara Dyer zadawała sobie to pytanie setki razy, aż otrzymała odpowiedź. To niemożliwe. Przeszłość chodzi za nami jak cień, jest wszędzie. Choćbyśmy próbowali uciekać, zmieniać miejsca zamieszkania, ona nas do goni. To jest pewne.
Mara Dyer wie, że nie zwariowała i chce to udowodnić, tylko jak? Nikt jej nie wierzy i podejrzewają u niej psychozę, a jedyna wierząca jej osoba, nie potrafi jej pomóc. Tutaj nie ma miejsca na pomyłkę, to jest gra o życie. Mara wie, co potrafi zrobić zwykłemu człowiekowi i wie, że nie powinna istnieć. Prawda jaką opowiada o sobie budzi niechęć innych, normalnych osób. Kiedy wydaje się, że nadzieja umarła i nie ma dla niej ratunku, zdarza się coś, co potrząsa fundamentami jej życia. Dziewczyna poznaje prawdę o swoim życiu i okazuje się ona nie taka, jaką planowała. Co jeżeli całe jej życie, okaże się być kierowane przez kogoś obcego? Co jeżeli, istnieją dowody na jej wyemitowaną chorobą? Że jednak ona nie istnieje?


'' - Jeżeli obawiasz się, ze Indi pokazuje mi twoje zdjęcia jako gołego bobasa, to niesłusznie.
Dzięki Bogu.

- Już je widziałem - dodał.

Cholera.

- Jestem fanem twoich fryzur z podstawówki - zaznaczył, dobijając mnie do reszty.

- Zamknij się.

- A bo co?
- Dorośnij wreszcie!
- Nigdy - odpowiedział z wyzywającym uśmiechem, a ja uśmiechnęłam się mimo woli. ''


W tej książce nie ma przerwy. Tak jak w pierwszej części historia nas porywa, wciąga do środka powieści. Zaczynając ma się ochotę nie kończyć, za to przy końcu chwycić następny tom. Biorąc do ręki tą część, miałam mieszane uczucia. Pierwsza część, była świetna i strasznie się bałam, że jak to bywa, kontynuacja będzie gorsza. Tak najczęściej jest. Tutaj jednak przeżyłam ogromną niespodziankę, ponieważ druga część była lepsza od pierwszej! Zadko kiedy zdarza mi się trafić na książkę, której kontynuacja jest lepsza od rozpoczęcia historii. Tutaj jednak, tak jest! Sprawy rozpoczęte w ,, Tajemnicy '' tutaj znajduję swoje rozwiązanie, bądź kontynuację. Autorka świetnie przemyślała treści książek, ponieważ wszystkie są ze sobą idealnie powiązane. To tutaj dzieje się najlepsza akcja ...





'' - Możesz mnie ukąsać w ramach eksperymentu - zaproponował.-Ciebie też nienawidzę. Zresztą wiesz.


-Jasne, wiem. Zasugerowałem jeszcze rozładowanie napięcia seksem, ale...

-Szkoda, że masz skrupuły - powiedziałam.

- No, teraz już jesteś okrutna.

- Lubię naciskać twoje guziki.
- Lepiej byś się bawiła, gdybyś najpierw je rozpięła.
Rany! ''


Książka w niektórych momentach przypomina horror, a znowu w innych komedie. Raz się śmiałam, a raz byłam przerażona i najchętniej schowałabym się w szafie i zamknęła jej drzwi na kłódkę. To co autorka pokazała, jest sztuką. Nie każdy umie napisać książkę, która przeplata się tyloma gatunkami. Autorzy najczęściej trzymają się ścisłego schematy. Piszesz horror? Ma straszyć, komedia? Rozśmieszać. Tutaj za to nie umiem określić gatunku. Raz się śmiałam na głos, raz byłam tak wzruszona, że łzy leciały mi z oczu. Znowu innym razem, chciałam wejść do książki i rozszarpać niektórych bohaterów własnymi rękami. Kocham czytać książki, za to, że potrafią wywołać u mnie tyle emocji. To jest niesamowite!



'' Przeraźliwy dźwięk alarmu rozbrzmiał w budynku.
- Coś ty zrobił? - zawołałam, przekrzykując hałas, kiedy Noah pociągnął mnie do wyjścia.
- Ta dziewczynka, która przyniosła ci wiadomość...
- No?
- Zobaczyłem, że gapi się na moją zapalniczkę.
Zamrugałam.
- Dałeś zapalniczkę dzieciakowi z wariatkowa?
Uśmiechnął się samymi oczami.
- Wydała mi się osobą godną zaufania.
- Jesteś stuknięty! - zachichotałam.
- Nikt nie jest doskonały - skwitował pogodnie Noah.''


ZAPRASZAM NA BLOGA --> KSIAZKI-WIKTORII2.BLOGSPOT.COM

''- Jestem zbyt wielką egoistką żeby, cie zostawić - powiedziałam, Noah odsunął się odrobinę, żebym mogła zobaczyć jego uśmiech,- A ja jestem zbyt wielkim egoistą, żeby ci na to pozwolić.''


Na świecie mieszkają miliardy ludzi. Mijamy ich w drodze do szkoły, pracy, sklepu czy lekarza. Każda z tych osób jest przedstawicielem swojej własnej historii. Ma tajemnice, które...