Na zaledwie 100 stronach autor zdołał przeprowadzić nas przez twórczość Sienkiewicza, omówić odbiór jego dzieł w różnych czasach, ukazać ważne epizody z życia, odnieść się do emocji i polemik krytyków i entuzjastów twórczości wielkiego pisarza. To tylko szkice, ale solidne, rzeczowe i błyskotliwe. Po lekturze na zawsze w pamięci pozostanie wspomnienie o Henryku Sienkiewiczu, który z głęboką rezerwą i niechęcią, dopiero po emocjonalnym szantażu, przybył do Sztokholmu po odbiór nagrody Noblowskiej. Przemowę wygłosił po łacinie i nie ukrywał swej wrogości wobec Szwedów, którym nigdy nie wybaczył "potopu". Generalnie, mała książeczka i wielka uczta. Polecam.

Na zaledwie 100 stronach autor zdołał przeprowadzić nas przez twórczość Sienkiewicza, omówić odbiór jego dzieł w różnych czasach, ukazać ważne epizody z życia, odnieść się do emocji i polemik krytyków i entuzjastów twórczości wielkiego pisarza. To tylko szkice, ale solidne, rzeczowe i błyskotliwe. Po lekturze na zawsze w pamięci pozostanie wspomnienie o Henryku...

Henryk Sinkiewicz, autor, którego wszyscy znamy, który od lat gości na naszych regałach. Pisarz, patriota, to o nim pisano” stosunek dziecka do religii kształtuje się na pacierzu, stosunek dziecka do Polski na Sienkiewiczu”. Nie trzeba wymieniać tytułów książek, są nam bardzo dobrze znane. Jednak wkład jaki wniósł Sinkiewicz w odradzającą się po niewoli Polskę, to nie tylko literatura, ale także działalność charytatywna i polityczna, głównie w opozycji do narodów, które podjęły się rozbiorów.

Wilki powieściopisarz, idealista, człowiek, który kochał Polskę, nie mógł znieść jej kajdan. Pisał o rewolucji socjalistycznej: „Rewolucja ta, właśnie dlatego, że nie była narodowa, musiała przeistoczyć się w zwykły bandytyzm”. Autor twierdzi, że gdyby Sinkiewicz umiał, gdyby chciał działać politycznie, na pewno nikt by nie dał rady tej popularności stworzonej piórem. To była jego broń, atut który przerażał wrogów Ojczyzny, wielki potencjał płynący ze słowa pisanego.

Czemu tak mało Sinkiewicza w szkołach? Jest oczywiście „W pustyni i w puszczy”, jest „Sachem”, „Z legend dawnego Egiptu”, „Janko Muzykant” oczywiście jeśli czas pozwoli, ale gdzie literatura iście patriotyczna, Trylogia, „Wiry”, „Krzyżacy”? Dlaczego oświata wyrzuca z kanonu lektur tak ważne książki i zastępuję je mniej wartościowymi dla kształtującego się umysłu dziecka książkami, fantastyką i to w dodatku zachodnią. A przecież nie tak dawno powstańcy ruszali do walki ze słowami Sinkiewicza na ustach. Inteligencja oddała życie w obronie tego co narodowe. Autor zmarł cierpiąc nie tylko z powodu choroby, ale również dlatego, że nie doczekał się wolności.

Książka Krzysztofa Masłonia to znakomita synteza Sienkiewicza. Śledzimy losy autora i jego największych dzieł. Dowiemy się co dla noblisty było najważniejsze w życiu, jaki był cel jego twórczości, dla kogo pisał i o czym. Poznamy krytyków jego dzieł, cenzurę z jaką musiał walczyć. Mimo, że losy Polski za jego życia nie były pewne Henryk Sienkiewicz wierzył w zwycięstwo sprawy Polskiej. Wiedział, że silny Naród to taki, który zna swoje korzenie, pamięta o swej historii. Gorąco zachęcam do czytania publikacji Masłonia, szczególnie zapraszam na „Śladami polskości”.

źródło: Sekrety Literatury

Henryk Sinkiewicz, autor, którego wszyscy znamy, który od lat gości na naszych regałach. Pisarz, patriota, to o nim pisano” stosunek dziecka do religii kształtuje się na pacierzu, stosunek dziecka do Polski na Sienkiewiczu”. Nie trzeba wymieniać tytułów książek, są nam bardzo dobrze znane. Jednak wkład jaki wniósł Sinkiewicz w odradzającą się po niewoli Polskę, to nie tylko...