No właśnie ile MAM czasu dla moich bliskich? A ile CHCĘ go mieć? Wszyscy znamy powiedzenie: Chcieć znaczy móc. Wszelkie deklaracje: bardzo chcę, ale nic w tym kierunku nie robię, świadczą tylko o tym, że nie ma w nas rzeczywistej, prawdziwej, wewnętrznej motywacji do osiągnięcia celu. Oszukujemy tylko samych siebie, zrzucając odpowiedzialność na świat, na tempo życia na wszechobecny pośpiech, który zabija i spłyca relacje międzyludzkie. Przeszkoda nie powinna być wymówką. Powinna stanowić impuls, który motywuje nas do poszukiwania innej drogi. Bo bariery trzeba po prostu pokonać, obejść. Dlatego nieco sceptycznie przyglądam się interpretacjom tej książki jako opisu wielkiej miłości, której na drodze stanął brak czasu. Wiem, że nie raz dzieje się tak, że rzeczywiście go nie mamy, ale najczęściej jest to kwestia priorytetów. A te zależą już tylko od nas samych. Chcę mieć pracę by zapewnić byt sobie i rodzinie: moją podstawową motywacją jest zapewnienie poczucia bezpieczeństwa, a nie relacja z bliskimi. Chociaż może mi się wydawać, że tworzą ją właśnie dając bezpieczeństwo. Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Zwłaszcza, gdy próbujemy spełniać się na 100% w rożnych dziedzinach życia. Paradoks polega na tym, że nie można harmonijnie połączyć dwóch przeciwległych biegunów w jedną, perfekcyjną całość.

Według mnie ta książka powinna nas skłonić do refleksji tak naprawdę nad tym, czy nasi bliscy są dla nas ważni i jak ważni. A z tak zadanym pytaniem - CZY MOI BLISCY SĄ DLA MNIE WAŻNI? - wielu z nas sobie zwyczajnie nie poradzi. Społecznie bowiem jesteśmy tresowani do tego, że należy kochać i okazywać szacunek, przywiązanie swoim rodzicom, rodzeństwu, dzieciom. Tak siłą rozpędu. Bo tak trzeba, bo tak wypada. W pewnym momencie przyłapujemy się jednak na tym, że w ogóle, ale tak w ogóle się nie znamy. Tak jak bohaterki książki nie wiemy nic o obawach, pragnieniach, problemach, sukcesach osób, które powinny przecież być w naszym życiu najważniejsze – naszych najbliższych. Dlatego łatwiej jest napisać na kartce "kocham cię" niż to pokazać (zwłaszcza tej OSOBIE, którą ktoś się, w czasie naszej nieobecności, stał). Prawdziwe wyzwanie stanowi odpowiedź na pytanie czy chcemy ten stan rzeczy zmienić, czy potrafimy jeszcze żyć inaczej?

Całość na: http://alicyawkrainieslow2.blogspot.com/2014/12/ile-tak-naprawde-mam-czasu-dla-moich.html

No właśnie ile MAM czasu dla moich bliskich? A ile CHCĘ go mieć? Wszyscy znamy powiedzenie: Chcieć znaczy móc. Wszelkie deklaracje: bardzo chcę, ale nic w tym kierunku nie robię, świadczą tylko o tym, że nie ma w nas rzeczywistej, prawdziwej, wewnętrznej motywacji do osiągnięcia celu. Oszukujemy tylko samych siebie, zrzucając odpowiedzialność na świat, na tempo życia na...