"Mówiły jaskółki, że niedobre są spółki"... Autorskie małżeństwo, z facetem na pozycji przed jego żoną plus "oczojebna" okładka i tytuł wydały mi się z początku banałem do kwadratu. Pan i pani-zakochani, ale...Do tego "dający po oczach" seledyn w połączeniu z agresywnym ni to fioletem, ni to biskupim amarantem na okładce, która ma za zadanie (w moim skromnym przypadku) słać nachalny komunikat:"czytadło, czytadło, czytadło..."
Od razu byłam "na nie", zwłaszcza po pierwszych akapitach. Lekko, dowcipnie, złośliwie i bez większego sensu... Łatwo poszło i równie skutecznie będzie zapomniane. Ale... Spółka okazuje się też podziałem na role w tym spektaklu. Czyli "oni z Marsa, a my z Wenus". Pan bierze na siebie ciężar zmagań bohatera, a pani opowiada treść z pozycji swojej płci, niespełnionej w domu, z dzieckiem i dokuczającym, od czasu do czasu, bólem istnienia...Kiedy to do mnie dotarło, zrobiło się ciekawie. Nie przeczę, że pani mnie irytowała, a pan intrygował, bo... Tu należy się zatrzymać, żeby nie zepsuć smaku nadmiarem przypraw i oby każdy miał przyjemność czytania zapewnioną!W zamyśle autorów tkwi mały chochlik, którego każdy powinien znaleźć osobiście. Może z upływem lat różnice płci się zacierają? Ten słynny męski szowinizm zaczynamy darzyć odrobiną wyrozumiałości? Trafiamy na środek skrzyżowania płci i możemy z równym zaangażowaniem gapić się w lewo czy prawo?
Powiem tak: warto poczytać, żeby móc lepiej usprawiedliwiać fakty niepodważalne(który facet-mąż nie ogląda się za atrakcyjną kobietą, będąc w towarzystwie żony?)jakie mają miejsce w każdym małżeństwie z kilkuletnim stażem. On już nie wywołuje motyli w brzuchu, ona jest wprawdzie nadal atrakcyjna, lecz straciła ten ulotny powiew świeżości. Nie wyobrażam sobie od razu, że ta lektura nas czegoś nauczy, miłe panie i panowie, ale...i dla tego "ale" warto przeczytać tę książkę!

"Mówiły jaskółki, że niedobre są spółki"... Autorskie małżeństwo, z facetem na pozycji przed jego żoną plus "oczojebna" okładka i tytuł wydały mi się z początku banałem do kwadratu. Pan i pani-zakochani, ale...Do tego "dający po oczach" seledyn w połączeniu z agresywnym ni to fioletem, ni to biskupim amarantem na okładce, która ma za zadanie (w moim skromnym przypadku) słać...