Dość subiektywna, ale ogromnie interesująca, na tyle, że mam ochotę przeczytać zarówno inne pozycje autora, jak i w ogóle inne książki o podobnej tematyce. Książka dla wszystkich Polaków i ludzi z Polską związanych, jak i dla naszych wschodnich sąsiadów, by nieco tę złożoną historię zrozumieć. Ogromny plus za interesujące ciekawostki z życia słynnych ludzi, takich jak Piłsudski i Mickiewicz.

Dość subiektywna, ale ogromnie interesująca, na tyle, że mam ochotę przeczytać zarówno inne pozycje autora, jak i w ogóle inne książki o podobnej tematyce. Książka dla wszystkich Polaków i ludzi z Polską związanych, jak i dla naszych wschodnich sąsiadów, by nieco tę złożoną historię zrozumieć. Ogromny plus za interesujące ciekawostki z życia słynnych ludzi, takich jak...

Po przewodniku ukraińskim, zabrałem się za Białoruś, Litwę oraz Łotwę.
Przyjemna i wartościowa lektura o polskich śladach na kresach.
Mickiewicz, Piłsudski i wiele innych ciekawych postaci.

Po przewodniku ukraińskim, zabrałem się za Białoruś, Litwę oraz Łotwę.
Przyjemna i wartościowa lektura o polskich śladach na kresach.
Mickiewicz, Piłsudski i wiele innych ciekawych postaci.

Jedna z wielu "gawęd kresowych" ale napisana dosyć sprawnie. Zbiór opisów różnych ciekawych miejsc, niektóre znam bardziej, inne mniej dlatego niektóre fragmenty interesowały mnie bardziej niż inne i dały mi sporo wiedzy, której nie miałem. Spokojnie można mieć u siebie na półce i stopniowo doczytywać czy dokupywać pozycję z bibliografii. Na pewno sięgnę po Ukrainę i Chorwację tego autora.

Jedna z wielu "gawęd kresowych" ale napisana dosyć sprawnie. Zbiór opisów różnych ciekawych miejsc, niektóre znam bardziej, inne mniej dlatego niektóre fragmenty interesowały mnie bardziej niż inne i dały mi sporo wiedzy, której nie miałem. Spokojnie można mieć u siebie na półce i stopniowo doczytywać czy dokupywać pozycję z bibliografii. Na pewno sięgnę po Ukrainę i...

Podróż przez część dawnej Polski dziś pokrywaną przez Białoruś, Łotwę i Estonię... Autor ma bardzo lekkie pióro, czyta się naprawdę przyjemnie. Bardzo duża część tekstu to kompilacja najrozmaitszych wspomnień – ale dokonana ze znawstwem, to taki jakby mus owocowy wyciągnięty z pamiętników. Oczywiście, ktoś, kto od dawna studiuje Wańkowicza i jemu podobnych piewców, może być tymi powtórzeniami nieco zawiedziony... ale dobór źródeł jest spory, a mało kto jest bardzo oczytany w tej dziedzinie. Powiedziałbym, że jest to książka popularyzatorska – ale w dobrym tego słowa znaczeniu, na wysokim poziomie.

Słowo „przewodnik” z podtytułu należy traktować umownie – tylko w odniesieniu do miejsc absolutnie najważniejszych możemy użyć tej książki, aby zaplanować zwiedzanie. Najlepiej czytać ją „przed” lub „po”, bowiem autor daje krótkie opisy stanu obecnego, ale to tylko punkt wyjścia do barwnych anegdot z przeszłości.

Stosunkowo niewiele pisze autor o warunkach miejscowych, poza tymi najbardziej charakterystycznymi. O kilku potencjalnie kłopotliwych miejscowych osobliwościach ostrzega, ale większość uwag ma również charakter anegdotyczny.

Dużo miejsca poświęcone jest Mickiewiczowi – jego życie zostaje odbrązowione (co jednak nie znaczy, że oszkalowane),zwłaszcza pod kątem jego przeżyć męsko-damskich. Generalnie z pomocą tego dziełka można często niejako powtórzyć sobie wiadomości ze szkoły, ale w dużo bardziej soczystej postaci.

Widać, że leży na sercu Autorowi obecny, nazwijmy to, „poziom polskości” w odwiedzanych miejscach. Bardzo pouczające są uwagi o stosunku miejscowych do Polaków i do pozostałości polskości – nastawienie to waha się od żywego kultywowania do zapiekłej niechęci. Dla kogoś, kto myśli o współczesnej polskiej polityce wschodniej, albo interesuje się, jak rozwijają się emocje społeczne, to bardzo inspirujące opisy. Ale w formie krótkich impresji.

Najważniejsze opisywane w książce zabytki opatrzono zdjęciami. Są one czarno-białe, umieszczone w tekście. I choć jakość jest dobra, widać też sporo szczegółów, to nie mogę odżałować, że nie znalazło się w książce kilka kolorowych wkładek, które umożliwiłyby pokazanie większej ilości detali architektury czy rzeźby, a zwłaszcza w przypadku pejzaży oddałyby piękną grę kolorów... o której Autor niejednokrotnie nas zapewnia. Cóż, chyba jestem zepsuty zalewem luksusowo wydanych książek w naszych rozpustnych czasach...

Dziedzina tylko poniekąd związana z historią, to kuchnia. Akurat dla mnie to też ważna część życia, nie jako wielkiemu znawcy, ale sposób na miłe przeżycia, a poniekąd i część kultury. I Autor zdaje się mieć podobne zdanie. Od czasu do czasu odrywa się od historii i opisu zabytków, aby opisać miejscowe potrawy. Trzeba przyznać, że robi to umiejętnie – na tyle szczegółowo, że czytając najdłuższy tego rodzaju fragment, o kuchni litewskiej, powziąłem mocne postanowienie zwiedzenia jej własnym podniebieniem!

Ogólne wrażenia z lektury mam bardzo dobre, na pewno kupię „Historyczny przewodnik po Ukrainie” tegoż autora.

Żeby nie było nieporozumień, załączam swoją interpretację skali ocen:
1 – beznadzieja, ta książka uszkadza mózg – przypadek rzadki, bo prawie zawsze coś pożytecznego można jednak w książce znaleźć...
2 – bardzo słabo, może i był jakiś pomysł czy potencjał, ale wyszła porażka...
3 – daje się czytać, dostarcza rozrywki – choć czasem z samego autora, a nie jego dzieła
4 – niezła książeczka, jednak niedopracowana, przy cierpliwości można coś wyciągnąć
5 – można tę książkę przeczytać, stratą czasu nie będzie – ale albo nie wnosi nic specjalnie odkrywczego, albo łatwo znaleźć znacznie lepsze, albo też trzeba mocno przymknąć oko na brak szlifu
6 – całkiem nieźle, ekstazy nie wywoła, ale miłe wspomnienia pozostawi – i należy już do tych, które wyraźnie wzbogacą lub uprzyjemnią... jednak wady widać wyraźnie.
7 – naprawdę duża przyjemność – jest o czym pomyśleć, można polecić znajomym, choć życie bez niej nie byłoby jednak rozpaczliwie uboższe...
8 – świetna jak niemieckie linie lotnicze – poszerza horyzonty, zapewnia odlot, a nawet daje kopa pasażerom – i jest porządna, czy to się komu podoba, czy nie!
9 – książka, którą bez trudu zapamiętamy do końca życia... czyni je piękniejszym!
10 – skubane arcydzieło. Zawraca samobójcę znad brzegu przepaści. Bóg czytając ją odkłada koniec świata, aby doczytać do końca.

Podróż przez część dawnej Polski dziś pokrywaną przez Białoruś, Łotwę i Estonię... Autor ma bardzo lekkie pióro, czyta się naprawdę przyjemnie. Bardzo duża część tekstu to kompilacja najrozmaitszych wspomnień – ale dokonana ze znawstwem, to taki jakby mus owocowy wyciągnięty z pamiętników. Oczywiście, ktoś, kto od dawna studiuje Wańkowicza i jemu podobnych piewców, może być...

Nie mogłam się oderwać od książki, jakby to był dobry kryminał. Na końcu jednak został smutek, że te piękne tereny już poza naszą granicą, a wiele z pięknych zabytków zniszczono bezpowrotnie. Najbardziej zapadła mi w pamięć anegdota o Nieświeżu, gdy przyjechała polska wycieczka zwiedzać posiadłość Radziwiłłów. Rewelacja.

Nie mogłam się oderwać od książki, jakby to był dobry kryminał. Na końcu jednak został smutek, że te piękne tereny już poza naszą granicą, a wiele z pięknych zabytków zniszczono bezpowrotnie. Najbardziej zapadła mi w pamięć anegdota o Nieświeżu, gdy przyjechała polska wycieczka zwiedzać posiadłość Radziwiłłów. Rewelacja.

Kolejny raz wyruszam razem Sławomirem Koprem na wschód w poszukiwaniu polskich śladów. Tym razem rozpocząłem od Pińska, odwiedziłem również Nieśwież, Grodno, Dyneburg Kowno i Wilno. Kresy dawne tereny, które należały do Rzeczpospolitej, a zostały na stałe utracone. Książka jest przewodnikiem bardzo ciekawie opisany jest krajobraz, kultura i architektura. Trzeba pamiętać o sławnych ludziach, którzy należeli do elity Rzeczypospolitej: Piłsudski, Mickiewicz, Orzeszkowa. Warto sięgnąć po książkę Sławomira Kopra, ale jeszcze lepiej pojechać i zobaczyć wszystko na żywo.

Kolejny raz wyruszam razem Sławomirem Koprem na wschód w poszukiwaniu polskich śladów. Tym razem rozpocząłem od Pińska, odwiedziłem również Nieśwież, Grodno, Dyneburg Kowno i Wilno. Kresy dawne tereny, które należały do Rzeczpospolitej, a zostały na stałe utracone. Książka jest przewodnikiem bardzo ciekawie opisany jest krajobraz, kultura i architektura. Trzeba pamiętać o...

Nie mogę przeboleć, że książka nie została wydana wcześniej, bo z tą wiedzą roczny pobyt na Litwie byłby zapewne o wiele bogatszy w kulturalne wrażenia ;D Wiadomości podane w typowym Koperowym ;) stylu, czyli prosto, z humorem, bez przynudzania - złośliwi mogliby dodać, że w sposób nieco "plotkarski " :) pierwsza taka znana mi pozycja, która jak w pigułce zawiera zebrane ciekawostki dotyczące ziem historycznie polskich. Pomysł świetny, realizacja bardzo dobra - naprawdę udana rzecz :).

Nie mogę przeboleć, że książka nie została wydana wcześniej, bo z tą wiedzą roczny pobyt na Litwie byłby zapewne o wiele bogatszy w kulturalne wrażenia ;D Wiadomości podane w typowym Koperowym ;) stylu, czyli prosto, z humorem, bez przynudzania - złośliwi mogliby dodać, że w sposób nieco "plotkarski " :) pierwsza taka znana mi pozycja, która jak w pigułce zawiera zebrane...

Polski autor Sławomir Koper traktuje w książce o polskości na Kresach. Znajedziemy w tej książce wiele ciekawych informacji na temat byłych polskich terenów. Występuje mnogość postaci(znanych obecnie i upamiętnanych),bardzo dużo polskiej kultury na obecnych ziemiach Białorusi, Litwy, Ukrainy i wiele więcej. Do tej pory mieszka tam dużo Polaków, którzy przyzwyczajeni do dawnych kultur zostali na miejscu. Dzięki książce można wpaść w zadumę na wydarzenia losów naszej Ojczyzny. Przez tyle lat byliśmy ciemiężeni i oszukiwani, a w obecnych czasach ciągle drzemie polska duma i honor w sercach osób mieszkających na Kresach. W książce doczytamy o polskich zabytkach i polskich zwyczajach. Uważam, że warto czytać książki oparte o tematy historyczne i ta książka jest tego dowodem. W książce bowiem drzemie potęga polskości, wiary, nadziei i miłości do Ojczyzny dosłownie bez granic. Fragmemty, które napawają dumą:

,,Gdy w czerwcu 1601 roku szykowano się do bitwy, wydawało się, że więcej atutuów mają Szwedzi. Dysponowali liczniejszą armią (ok. 5 tysięcy żołnierzy),silniejszą artylerią, a w każdej chwili mogła ich wspomóc załoga twierdzy. Naprzeciwko nich stanęła nieopłacalna armia Radziwiłła licząca niecałe 4 tysiące ludzi. I to właśnie ona zwyciężyła, gdyż o wszystkim przesądziło uderzenie husarii pod dowództwem Chodkiewicza. Ciężka kawaleria rozbiła szwedzką jazdę, a chwilę później zmiotła także piechotę. Dzieła zniszczenia dopełniła polska artyleria. Skandynawowie stracili 2 tysiące żołnierzy, straty po drugiej stronie wyniosły poniżej 200 ludzi. Husaria pokazała swoje możliwości i udowodniła, że pod komendą dobrego wodza była formacją nie do pokonania." Polecam bardzo!!!

Polski autor Sławomir Koper traktuje w książce o polskości na Kresach. Znajedziemy w tej książce wiele ciekawych informacji na temat byłych polskich terenów. Występuje mnogość postaci(znanych obecnie i upamiętnanych),bardzo dużo polskiej kultury na obecnych ziemiach Białorusi, Litwy, Ukrainy i wiele więcej. Do tej pory mieszka tam dużo Polaków, którzy przyzwyczajeni do...

Sławomir Koper - polski pisarz, autor ponad dwudziestu książek historycznych, dotyczących m.in. życia prywatnego znanych postaci z historii Polski i świata. Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie specjalizuje się w okresie międzywojennym dziejów Polski i historii polskiej obyczajowości XIX stulecia. Publikuje również w tygodniku "Do Rzeczy" i w miesięczniku "Historia do Rzeczy". Za popularyzację wiedzy o historii został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi. Aktualnie mieszka w Legionowie. Oprócz historii interesuje się muzyką i sportem.

W swoim najnowszym przewodniku autor zabiera nas w historyczną podróż śladami polskości po Białorusi, Litwie i Łotwie, czyli krajach tworzących historyczne Wielkie Księstwo Litewskie i Inflanty. Nie zabraknie w niej więc wielu ciekawostek na temat miejsc utrwalonych w historii i literaturze polskiej oraz ludzi, którzy tu mieszkali i tworzyli. Dla tych, którzy nie pamiętają z lekcji historii przypomnę, iż Wielkie Księstwo Litewskie jest to państwo litewskie istniejące od przełomu XII i XIII wieku do roku 1795, czyli roku, w którym miała miejsce trzeci i ostatni rozbiór Polski, obejmujące ziemie dzisiejszej Litwy, Białorusi, północno-wschodniej Polski i większą część Ukrainy. Natomiast Inflanty są krainą historyczną nad wschodnim Bałtykiem, zamieszkałą przez plemiona bałtyckie i fińskie. Inflanty sąsiadowały na wschodzie z księstwami ruskimi, na południu z Litwą, granicę zachodnią stanowił Bałtyk, a północną Estonia. Do Rzeczypospolitej należały od XVI wieku, aż do pierwszego rozbioru Polski, a następnie częściowo także w okresie międzywojennym.

Książka „Wielkie Księstwo Litewskie i Inflanty” nie jest typowym przewodnikiem po tych ziemiach. Na próżno będziemy w niej szukać informacji na temat adresów hoteli, orientacyjnych cen noclegów, czy przydatnych wskazówek dla podróżujących. W tym bowiem przypadku mamy do czynienia z publikacją będącą połączeniem wykłady z historii i literatury podróżniczej. Autor w ciekawy i przystępny sposób przybliża nam dzieje Litwy i Białorusi na tle historii Europy, ale nie tylko. Wraz z historykiem odwiedzimy wiele miejscowości, które już na zawsze zapisały się w dziejach polskiej historii i kultury, m.in. Nieśwież, Grodno, Wilno, Kiejdany czy Dyneburg, zagłębiając się jednocześnie w losy ówczesnych społeczności lokalnych oraz znamienitych rodów np. Radziwiłłów i Kettlerów. Jak przystało na książkę historyczną nie brakuje w niej również informacji na temat sławnych polskich bitwach, jak choćby pod Kircholm i Kokenhausen. Sławomir Koper w swojej publikacji nie boi się także poruszać trudnych i kontrowersyjnych tematów, m.in. zawiłych stosunków polsko-litewskim w XX stuleciu czy sprawy zbrodni w Ponarach, która zapisała się krwawą kartą w dziejach naszej historii. Żeby nie było nudno, autor przeplata opisy odwiedzanych miejsc z opowieściami z życia znanych postaci. Czytelnik będzie miał więc okazję przeczytać m.in. o burzliwym romansie naszego narodowego wieszcza Adama Mickiewicza z Marylą Wereszczakówną, a także o kontrowersyjnym życiu, jakie prowadziły znane pisarki Eliza Orzeszkowa i Maria Rodziewiczówna. Ponadto w publikacji znajdziemy całkiem sporo informacji krajoznawczych, a także ciekawostek kulinarnych.

Po przeczytaniu niniejszej publikacji śmiało mogę napisać, iż stanowi ona praktyczne kompendium wiedzy na temat Wielkiego Księstwa Litewskiego i Inflantów. Autor, bez dwóch zdań, podeszli do niej z całkowitą precyzją i znajomością tematu. Już od pierwszych stron czytelnik może stwierdzić, iż Sławomir Koper ma ogromną wiedzę na temat omawianego obszaru, którą umie i potrafi dzielić się z innymi. Pozycja ta wyróżnia się wśród książek historycznych przede wszystkim tym, iż napisana jest w lekki i przystępny sposób, a gawędziarski styl autora sprawia, iż czyta się ją niczym dobrą powieść. Autor nie przytłacza ogromem informacji, ale wszystko serwuje w odpowiednich dawkach. Opisy miejsc, przyrody, zabytków przedstawione są w bardzo realistyczny sposób, miejscami trudno oprzeć się wrażaniu, iż wraz z autorem przemierza się poszczególne szlaki, patrząc na wszystko jego oczami. Poza tym w książce na szczególną uwagę zasługuje bardzo bogata bibliografia umieszczona na końcu każdego rozdziału, która podpowiada, do czego jeszcze warto zajrzeć. Jedyne, czego mi brakowało podczas lektury, to mapy omawianego terenu i lepszej jakości zdjęć. Nieliczne czarno-białe fotografie, jak dla mnie, pozostawiają wiele do życzenia.

Książkę "Wielkie Księstwo Litewskie i Inflanty" szczególnie polecam tym, którzy interesują się historią i kulturą ziem znajdujących się obecnie za naszą wschodnią granicą, ale nie tylko. Warto po nią sięgnąć choćby dlatego, żeby lepiej poznać dzieje polskiego osadnictwa i kultury na obszarach, które były przecież kiedyś w większości zamieszkane przez naszych rodaków, bo to one definiują naszą tożsamość.

[Opinia pochodzi z bloga: http://bierziczytaj.blogspot.com]

Sławomir Koper - polski pisarz, autor ponad dwudziestu książek historycznych, dotyczących m.in. życia prywatnego znanych postaci z historii Polski i świata. Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie specjalizuje się w okresie międzywojennym dziejów Polski i historii polskiej obyczajowości XIX stulecia. Publikuje również w tygodniku "Do...