Obowiązkowo dla italianistów i miłośników Sycylii.
Kryminał, ale z gatunku tych gdzie siły dobra naprawdę ścierają się z siłami zła. A najgorsze jest to, że wynik walki zdaje się przesądzony. Mafia pokazana jest jako siła cicha, acz wszechobecna i nieustępliwa (zupełnie jakby na Sycylii mało było okrutnych sił drzemiących w samej naturze). Jeśli sięgnąć po 'Gomorrę' Saviano, zdaje się, że zmieniły się metody i skala działania organizacji, ale stojące za nią 'tradycyjne wartości' wciąż pozostały takie same...
Jedyny zgrzyt to scena przesłuchania, gdy kapitan policji i lokalny mafioso nawzajem się uznają, mówiąc 'lei è un uomo', 'anche lei' ('jest pan mężczyzną/człowiekiem', 'pan też'). Choć policjant się w myślach natychmiast za tę reakcję gani, to jednak ta scena wciąż trąci mi głębokim szowinizmem i pogardą klasową, która pozostawiła rysę na mojej sympatii do bohatera (policjanta, nie bossa mafijnego!), a także autora.

Obowiązkowo dla italianistów i miłośników Sycylii.
Kryminał, ale z gatunku tych gdzie siły dobra naprawdę ścierają się z siłami zła. A najgorsze jest to, że wynik walki zdaje się przesądzony. Mafia pokazana jest jako siła cicha, acz wszechobecna i nieustępliwa (zupełnie jakby na Sycylii mało było okrutnych sił drzemiących w samej naturze). Jeśli sięgnąć po 'Gomorrę'...