Autocenzura autora chyba zrobiła swoje, bo jednak czuć że w treści brakuje jakichś wydarzeń.

Autocenzura autora chyba zrobiła swoje, bo jednak czuć że w treści brakuje jakichś wydarzeń.

O istnieniu mafii nie można wiedzieć lub nie wiedzieć, w nią się wierzy (albo nie wierzy). Autor ryzykuje wręcz oskarżenie o bluźnierstwo, porównując mafię do Boga lub Szatana - i tu się rodzi pytanie do mieszkańców Sycylii: po której stronie staniesz?
"Dzień puszczyka" to lakoniczna, acz niesamowicie wymowna powieść kryminalna. Na zaledwie 150 stronach poznajemy realia życia codziennego na Sycylii w latach 60. (i nie tylko) Wszystko kręci się wokół mafii i sięga aż po najwyższe szczeble władz Włoch. Nawet policjant, który walczy z mafią, czuje się przez moment dumny z docenienia przez jej szefa.
Polecam każdemu, nie tylko osobom interesującym się kwestiami związanymi z mafią (dla nich to pewnie podstawowa pozycja).

O istnieniu mafii nie można wiedzieć lub nie wiedzieć, w nią się wierzy (albo nie wierzy). Autor ryzykuje wręcz oskarżenie o bluźnierstwo, porównując mafię do Boga lub Szatana - i tu się rodzi pytanie do mieszkańców Sycylii: po której stronie staniesz?
"Dzień puszczyka" to lakoniczna, acz niesamowicie wymowna powieść kryminalna. Na zaledwie 150 stronach poznajemy realia...

Obowiązkowo dla italianistów i miłośników Sycylii.
Kryminał, ale z gatunku tych gdzie siły dobra naprawdę ścierają się z siłami zła. A najgorsze jest to, że wynik walki zdaje się przesądzony. Mafia pokazana jest jako siła cicha, acz wszechobecna i nieustępliwa (zupełnie jakby na Sycylii mało było okrutnych sił drzemiących w samej naturze). Jeśli sięgnąć po 'Gomorrę' Saviano, zdaje się, że zmieniły się metody i skala działania organizacji, ale stojące za nią 'tradycyjne wartości' wciąż pozostały takie same...
Jedyny zgrzyt to scena przesłuchania, gdy kapitan policji i lokalny mafioso nawzajem się uznają, mówiąc 'lei è un uomo', 'anche lei' ('jest pan mężczyzną/człowiekiem', 'pan też'). Choć policjant się w myślach natychmiast za tę reakcję gani, to jednak ta scena wciąż trąci mi głębokim szowinizmem i pogardą klasową, która pozostawiła rysę na mojej sympatii do bohatera (policjanta, nie bossa mafijnego!),a także autora.

Obowiązkowo dla italianistów i miłośników Sycylii.
Kryminał, ale z gatunku tych gdzie siły dobra naprawdę ścierają się z siłami zła. A najgorsze jest to, że wynik walki zdaje się przesądzony. Mafia pokazana jest jako siła cicha, acz wszechobecna i nieustępliwa (zupełnie jakby na Sycylii mało było okrutnych sił drzemiących w samej naturze). Jeśli sięgnąć po 'Gomorrę'...

Istnieją sprawy, wydarzenia, które nie wyjdą na jaw, które nie znoszą światła dziennego, podobnie jak oczy puszczyka.

Dobra powieść, o potędze, która trzęsie Sycylią.
Doskonale przedstawiony mechanizm działania mafii i bezradność organów ścigania.

Istnieją sprawy, wydarzenia, które nie wyjdą na jaw, które nie znoszą światła dziennego, podobnie jak oczy puszczyka.

Dobra powieść, o potędze, która trzęsie Sycylią.
Doskonale przedstawiony mechanizm działania mafii i bezradność organów ścigania.

na tekście znać ślady cięć. nożyce aż furkotały i to widać. czytam równy druk a oszczędność słów kojarzy mi się z listami sklejonymi z liter wyciętych z gazety. ostrożny ton też. duch mafii odciska swój ślad nie tylko na bohaterach książki; obejmuje autora i czuć ten ciężar i to jest najlepsze w tej opowieści.

na tekście znać ślady cięć. nożyce aż furkotały i to widać. czytam równy druk a oszczędność słów kojarzy mi się z listami sklejonymi z liter wyciętych z gazety. ostrożny ton też. duch mafii odciska swój ślad nie tylko na bohaterach książki; obejmuje autora i czuć ten ciężar i to jest najlepsze w tej opowieści.