Max Cegielski to bardzo ciekawa postać. Wnuk wicepremiera Longina Cegielskiego i syn historyka Tadeusza początkowo zajmował się dziennikarstwem radiowym. Był cenionym prezenterem, mającym sporą łatwość w nawiązywaniu kontaktu ze słuchaczami. Pisał też felietony do najważniejszych polskich gazet. Miał o czym pisać, gdyż był ateistą, dużo podróżował, a na dodatek zmagał się z uzależnieniem od narkotyków. Tego typu tematy zawsze pasjonowały jego czytelników.

Pod koniec starego milenium Cegielski wyjechał do Indii. Dzięki wyprawie zakochał się w tym kraju i dołączył do kolektywu muzycznego Masala Sound System, a także napisał Masalę – szczera aż do bólu relację z podróży. O tyle nietypową, że napisaną w trzeciej osobie, choć przecież zawierającą wątki autobiograficzne. Autor sporo miejsca poświęca swojemu uzależnieniu i w dość krytyczny sposób opisuje związek, w którym wówczas był. Ekshibicjonistycznie wyznaje wszystkie swoje problemy, skupiając się głównie na słabościach.

Nie jest jednak jedynym bohaterem Masali. Tym drugim są bowiem Indie, kraj pachnący przyprawami, kolorowy, tłoczny, ale i trudny do zrozumienia. Cegielski stara się w niego wgryźć. Celowo unika miejsc turystycznych, szukając tych, do których jeżdżą travellerzy. Przygląda się sikhom walczącym o swoje prawa, biedakom żebrzącym na ulicach, ludziom z trudem wiążącym koniec z końcem. Próbuje zrozumieć siebie, ale i innych podróżników, którzy tak jak on przybyli do Indii w poszukiwaniu czegoś innego. Bywa zachwycony, ale i rozczarowany.

Więcej:
https://zdalaodpolityki.pl/2017/05/23/masala/

Max Cegielski to bardzo ciekawa postać. Wnuk wicepremiera Longina Cegielskiego i syn historyka Tadeusza początkowo zajmował się dziennikarstwem radiowym. Był cenionym prezenterem, mającym sporą łatwość w nawiązywaniu kontaktu ze słuchaczami. Pisał też felietony do najważniejszych polskich gazet. Miał o czym pisać, gdyż był ateistą, dużo podróżował, a na dodatek zmagał się z...