Małe miasteczko gdzieś we Francji. Ludzie tacy sami jak w każdym innym takim miasteczku - mała społeczność zżyta ze sobą, znająca swoje sekrety, słuchająca się swego proboszcza. Pobożni, bogobojni, łatwi do kierowania przez księdza, co najmniej co niedzielę uczęszczający do kościoła. I panicznie bojący się zmian i obcych.
Do takiej miejscowości przybywa Vianne z córeczką. I w czasie Wielkiego Postu otwiera czekoladziarnię wystawiającą wolę parafian na próbę.
Gdy czytałam opisy wszelkiego rodzaju czekoladek od razu przypomniała mi się Manufaktura czekolady z Krakowa i Lwowa - tak właśnie wyobraziłam sobie sklepik Vianne: piękne paczuszki czekoladek, opisane co kryją w sobie, kosze zawierające podzielona na rodzaje smakołyki i ta wspaniała płynna przeraźliwie słodka i gęsta czekolada do picia (czy też raczej jedzenia łyżeczką).
W takim miejscu zapomina się o problemach, otwiera się swoją duszę, pozbywa trosk. Łatwo wtedy zwierzyć się ze swoich zmartwień, powierzyć sekrety komuś, kto chce słuchać, jak główna bohaterka. A jeszcze jeśli ta osoba ma wyostrzoną intuicję, zmysł jasnowidzenia, możliwość sięgnięcia do umysłu rozmówcy, potrafi pokierować osobą tak, aby jej pomóc.
Ale oczywiście takie obce osoby stają też kością w gardle miejscowym, którzy nie chcą innych, nieproszonych gości w swojej społeczności. A to prowadzi do konfliktów, które różnie się mogą skończyć.
Czy Vianne znajdzie przyjaciół w nowym miejscu, czy będzie potrafiła, jako niewierząca, dogadać się z księdzem, czy to będzie wreszcie jej miejsce na ziemi?
Przeczytajcie, a się dowiecie.
Książka mnie urzekła, choć czasami denerwowałam się na bohaterkę, że nie dociera do niej jaką siłę posiada ksiądz w takiej zamkniętej społeczności. Ale gorąco jej kibicowałam, żeby jej zamierzenia się powiodły.
Powieść na tyle wciągająca, że sięgam już po kolejną część: Rubinowe czółenka.

Małe miasteczko gdzieś we Francji. Ludzie tacy sami jak w każdym innym takim miasteczku - mała społeczność zżyta ze sobą, znająca swoje sekrety, słuchająca się swego proboszcza. Pobożni, bogobojni, łatwi do kierowania przez księdza, co najmniej co niedzielę uczęszczający do kościoła. I panicznie bojący się zmian i obcych.
Do takiej miejscowości przybywa Vianne z córeczką....