Lubię książki Paula Coelha. Po "Czarownicę z Portobello" sięgnęłam dosłownie przez przypadek. W księgarni znalazłam znajomego autora moich ulubionych książek i ją kupiłam.
Pierwsze wrażenie? Cóż, na początku książka mnie trochę znudziła. Może dlatego, że była trudna w interpretacji. Aly nie zrezygnować całkowicie z jej czytania, weszłam na fakieś formum z książkami i przeczytałam opinie o tej książce. Wiele było pozytywnych lecz większość była negatywna, I właśnie to mnie zachęciło do dalszej lektury. Jak można powiedzieć, że twórczość Coelha jest "tandetna, głupia, niezrozumiała"? W sumie można. O gustach się nie dyskutuje.
Obecnie jestem w połowie czytania książki i powiem, że jest bardzo ciekawa. Nie raz miałam tak, że odkładałam książkę i myślałam o niej, o cytatach, o myślach przelanych na papier. Książka czasami zmusza do refleksji.
To nie jest "Alchemik", którego przeczytałam w ciągu jednego dnia. To jest książka, która - jak dla mnie - zmusza człowieka do myślenia na swoim życiem. Nie ma co się lenić. Życie jest długie chociaż szybko się kończy. Trzeba z niego korzystać jak tylko się da, aby nie było w nim "białych przerw".

Lubię książki Paula Coelha. Po "Czarownicę z Portobello" sięgnęłam dosłownie przez przypadek. W księgarni znalazłam znajomego autora moich ulubionych książek i ją kupiłam.
Pierwsze wrażenie? Cóż, na początku książka mnie trochę znudziła. Może dlatego, że była trudna w interpretacji. Aly nie zrezygnować całkowicie z jej czytania, weszłam na fakieś formum z książkami i...