Książka, która przedstawiła w niezwykły sposób problematykę straty oraz uzdrowienia. Myślę, że jest to pozycja obowiązkowa dla osób, które przechodzą przez problemy. Być może dzięki temu dziełu odnajdą sposób na radzenie sobie z trudnościami.

Podobał mi się wątek wiary. Odegrał kluczową rolę wśród bohaterów, pomimo że niektórzy z nich zaczęli wątpić w postępowanie Boga. To tylko sprawiło, że postacie nie są sztuczne, nadano im realizmu.

Bohaterów naprawdę można pokochać oraz się z nimi zżyć. Przy czytaniu odczuwałam emocje wraz z nimi. A to tylko dobrze świadczy. Zwłaszcza, że to jest książka skupiona głównie na jednej problematyce i nie będzie zbyt dużo wydarzeń.

No właśnie przez to to jest dla mnie mały minus. Za mało dla mnie się dzieje. Za to książka nadrabia w tematach: straty, wiary i polityki. Dodatkowym atutem jest wiedza o symbolice kwiatów, która jest wpleciona w magiczny sposób w fabułę.

Książka, która przedstawiła w niezwykły sposób problematykę straty oraz uzdrowienia. Myślę, że jest to pozycja obowiązkowa dla osób, które przechodzą przez problemy. Być może dzięki temu dziełu odnajdą sposób na radzenie sobie z trudnościami.

Podobał mi się wątek wiary. Odegrał kluczową rolę wśród bohaterów, pomimo że niektórzy z nich zaczęli wątpić w postępowanie Boga. To...

„Pierwszy ogrodnik” to powieść łącząca ciepło, optymizm i życiową mądrość z dotkliwą tragedią osobistą i powolnym podnoszeniem się z niej. Na pewno jest to bardzo wzruszająca historia rodzinna, od której trudno się oderwać.
Dużym atutem jest nieprzewidywalność akcji, o co coraz trudniej we współczesnej prozie obyczajowej. Autorka przygotowała dla czytelników sporo fabularnych niespodzianek, a zakończenie jest tak zaskakujące, że trudno się po nim otrząsnąć.

Życie amerykańskiego małżeństwa początkowo wydaje się sielanką. On – lubiany i szanowany polityk, ona – oddana matka i żona, działająca aktywnie w wielu organizacjach charytatywnych. Ich życie wydaje się bajką, chociaż nie jest pozbawione różnych problemów, związanych przede wszystkim z byciem gubernatorem i pierwszą damą stanu Tennessee.
Ten idylliczny obraz uzupełniają przyjaźni współpracownicy i doświadczony przez życie, prosty, ale mądry ogrodnik dbający o zieleń przy rezydencji gubernatora. Jest jeszcze nieco postrzelona babcia, która ubarwia codzienność wraz ze swoimi równie zwariowanymi przyjaciółkami.
Obrazek jest tak idealny, że czytelnik od początku podświadomie czeka, aż wydarzy się coś złego. Gdy do tego dochodzi, wali się świat bohaterów. Jakby tego było mało, wkrótce rodząca się pomału nadzieja, zostaje zduszona kolejnym dramatem.
Jak można podźwignąć się z tragedii, jaką jest utrata dziecka? I czy w ogóle jest to możliwe?
Zanim autorka pozwoli znaleźć odpowiedź na to pytanie, na czytelnika czeka wiele wydarzeń, które raz wzruszają, innym razem przerażają, a jeszcze innym – bawią, chociaż nieraz jest to śmiech przez łzy.

„Pierwszy ogrodnik” jest nie tylko historią ciężko doświadczanego małżeństwa. To również pełna niedopowiedzeń i tajemnic opowieść o Jeremiaszu, tytułowym bohaterze, którego największy sekret poznajemy dopiero na ostatnich stronach. Ta prawda zapiera dech w piersiach i każe odczytywać tytuł nie tylko w odniesieniu do starego Jeremiasza.

Osobną rolę odgrywają w powieści barwne postacie babci i jej nieobliczalnych przyjaciółek, które wciąż żyją mitami Południa, wspomnieniami i próbami zatrzymania czasu, co niejednokrotnie prowadzi do humorystycznych sytuacji. Pozornie beztroskie i zmanierowane starsze panie w rzeczywistości okazują się wrażliwymi i pomocnymi duszami, które potrafią nie tylko bawić czytelnika.

Całość czyta się jednym tchem, z dużymi emocjami, które czytelnik szybko zaczyna dzielić z bohaterami. Jest w nich bezsilność, gniew, rozpacz, ale z czasem pojawia się i silny ładunek optymizmu, gdyż książka udowadnia, że nadzieja umiera ostatnia. Albo nie umiera nigdy.

„Pierwszy ogrodnik” to powieść łącząca ciepło, optymizm i życiową mądrość z dotkliwą tragedią osobistą i powolnym podnoszeniem się z niej. Na pewno jest to bardzo wzruszająca historia rodzinna, od której trudno się oderwać.
Dużym atutem jest nieprzewidywalność akcji, o co coraz trudniej we współczesnej prozie obyczajowej. Autorka przygotowała dla czytelników sporo...

Pierwsza Dama stanu Tennessee, Mackenzee London i jej mąż zostają rodzicami- ich miłość rozkwita, mają swoją córkę, lecz nagle ich ukochana córeczka ginie w wypadku samochodowym.
Mackenzie wpada w rozpacz, czuję pustkę. Może liczyć na pomoc Jeremiasza8 gubernatora starego ogrodnika.
Przepiękna,wzruszająca książka wzrusza bardzo chwyta za serce!!!!!

Pierwsza Dama stanu Tennessee, Mackenzee London i jej mąż zostają rodzicami- ich miłość rozkwita, mają swoją córkę, lecz nagle ich ukochana córeczka ginie w wypadku samochodowym.
Mackenzie wpada w rozpacz, czuję pustkę. Może liczyć na pomoc Jeremiasza8 gubernatora starego ogrodnika.
Przepiękna,wzruszająca książka wzrusza bardzo chwyta za serce!!!!!

Serdecznie polecam tę pozycję. Ta książka uświadomiła mi czym jest codzienna modlitwa. KIedy całe nasze życie układa się nieprawdopodobnie dobrze, zapominamy dziękować, kiedy ogranicza nas nadmiar obowiązków, zapominamy zaprosić naszego Przyjaciela,w naszą szarzyznę.A kiedy przychodzą chwile próby, umiemy prosić błagać, a nawet obiecywać,a co potem? Dzięki tej książce można znależć z
łoty środek.... Żyjąc ręka w rękę z Panem Bogiem, będziemy w dużej mierze szczęśliwi, spełnieni.

Serdecznie polecam tę pozycję. Ta książka uświadomiła mi czym jest codzienna modlitwa. KIedy całe nasze życie układa się nieprawdopodobnie dobrze, zapominamy dziękować, kiedy ogranicza nas nadmiar obowiązków, zapominamy zaprosić naszego Przyjaciela,w naszą szarzyznę.A kiedy przychodzą chwile próby, umiemy prosić błagać, a nawet obiecywać,a co potem? Dzięki tej książce można...

Tyle bólu, tyle strat... Czy bohaterowie odnajdą rzeczywiście wolę życia? Czy dialog, który prowadzi z każdym z nich Jeremiasz, będzie ich formą terapii? Jak ona się zakończy? Skąd w Jeremiaszu tyle siły, tyle dobroci i tyle wiary? Dlaczego tak dobrze rozumie ich ból? Zaskakująca odpowiedź przychodzi na koniec...
Piękna powieść o przeżywaniu i współprzeżywaniu bólu, o jego wartości. O sile modlitwy za drugiego człowieka. I ta na nowo uświadomiona prawda: "Bóg nic mi nie jest winien. A to, że w moim życiu w ogóle zdarza się coś dobrego, wynika z Jego wyjątkowej uprzejmości. Bóg pojawia się w swej miłości, niosąc nieoczekiwane błogosławieństwa, zachwycające przyjaźnie, cudowne możliwości. I tak, czasem pozwala na niewytłumaczalny ból (...) Bóg da nam cudownych towarzyszy w naszej podróży przez cierpienie, jeśli będziemy chcieli otworzyć oczy i ich poszukać..."

Tyle bólu, tyle strat... Czy bohaterowie odnajdą rzeczywiście wolę życia? Czy dialog, który prowadzi z każdym z nich Jeremiasz, będzie ich formą terapii? Jak ona się zakończy? Skąd w Jeremiaszu tyle siły, tyle dobroci i tyle wiary? Dlaczego tak dobrze rozumie ich ból? Zaskakująca odpowiedź przychodzi na koniec...
Piękna powieść o przeżywaniu i współprzeżywaniu bólu, o jego...

,,Naciskałeś na nas. Przyciskałeś nasze guziki. Otworzyłeś nasze serca. Potem kopałeś w nich, jak przystało na ogrodnika, i uprawiłeś każdy spłachetek ziemi, aż w końcu nasiona obudziły się do życia."

Z pozoru mogłoby się wydawać, że życie Gray'a i Mackenzie Londonów to perfekcyjna bajka. Młodzi, piękni, wpływowi. On - gubernator stanu Tennessee, ona - idealna pierwsza dama. Nie tylko starają się mądrze i rozsądnie sprawować powierzone im obowiązki ale także chętnie pomagają innym oraz dzielą się tym co mają. Ich szczęścia dopełnia urocza pięcioletnia córeczka, Maddie. Ten idylliczny świat burzy jeden moment - wypadek samochodowy, w którym ginie dziewczynka. Dodatkowym ciosem jest niemożność ponownego zajścia i utrzymania ciąży przez Mackenzie. Bohaterowie pogrążają się w głębokim bólu. Cierpienie zamiast ich łączyć zaczyna ich dzielić. Wydaje im się, że Bóg się od nich odwrócił oraz wymierzył im najcięższą karę z niezrozumiałego powodu. Jest jednak obok nich, ktoś kto delikatnie i niezauważalnie zaczyna przebijać się przez pancerze, w które się uzbroili.

,,Pierwsza dama" to opowieść przepełniona smutkiem i cierpieniem. Cierpimy i rozpaczamy razem z bohaterami. Razem z nimi radujemy się gdy pojawia się iskierka nadziei a gdy znika, nasz ból jest jeszcze większy. Potem jednak jak Jeremiasz zaczynamy powoli rozumieć i odkrywać, że każde cierpienie ma gdzieś swój kres. Trzeba tylko zaufać i przemierzyć otchłań żałości przez sam środek. Trzeba się z nią zmierzyć aby następnie wyjść silniejszymi i mądrzejszymi. Gdzieś w tym wszystkim kryją się głębsze, uniwersalne prawdy, które samemu nie łatwo jest uchwycić. Ważne jest aby otworzyć się na wsparcie innych i pozwolić sobie pomóc.

,,Naciskałeś na nas. Przyciskałeś nasze guziki. Otworzyłeś nasze serca. Potem kopałeś w nich, jak przystało na ogrodnika, i uprawiłeś każdy spłachetek ziemi, aż w końcu nasiona obudziły się do życia."

Z pozoru mogłoby się wydawać, że życie Gray'a i Mackenzie Londonów to perfekcyjna bajka. Młodzi, piękni, wpływowi. On - gubernator stanu Tennessee, ona - idealna pierwsza...

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2014/12/pierwszy-ogrodnik-denise-hildreth-jones.html

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2014/12/pierwszy-ogrodnik-denise-hildreth-jones.html

warto przeczytać,polecam.

warto przeczytać,polecam.

Przeczytałam w tej książce wiele słów rhema dla siebie, kilka łez popłynęło, czyż książki nie mają terapeutycznego działania? Początek powieści zmieniłabym jednak, jest "wymemłany" i przesłodzony, to niestety minus.

Przeczytałam w tej książce wiele słów rhema dla siebie, kilka łez popłynęło, czyż książki nie mają terapeutycznego działania? Początek powieści zmieniłabym jednak, jest "wymemłany" i przesłodzony, to niestety minus.

Cudowna.

Cudowna.